Палітыкі, якія нас здзівілі: Сердар Бердымухамедаў, Кім Чын Ын, Нікол Пашынян

Ад літаратурнай творчасці прэзідэнта Туркменістана пакутуюць жыхары краіны. Паўночнакарэйскі лідар абвясціў вайну помніку. Навошта прэм'ер-міністру Арменіі новая Канстытуцыя? Падборка навін пра незвычайныя ўчынкі, заявы і ініцыятывы некаторых сучасных палітыкаў.

Сердар Бердымухамедаў, прэзідэнт Туркменістана

Сердар Бердымухамедаў напісаў сваю першую кнігу «Моладзь — апора Радзімы». Зразумела, што гэта банальная графаманія, якую інспіравалі літаратурныя прарывы бацькі туркменскага гаранта Гурбангулы Бердымухамедава. Той з'яўляецца аўтарам прыкладна 60 кніг. Прычым некаторым кнігам экс-прэзідэнта людзі павінны пакланяцца, цалуючы іх пры атрыманні і прыкладваючы да лба. Так ці інакш, літаратурны бенефіс Сердара меў сур'ёзныя наступствы для простых туркменаў. Справа ў тым, што з нагоды публікацыі кнігі сын і тата вырашылі сфатаграфавацца разам на новы афіцыйны партрэт. У сувязі з гэтым бюджэтныя арганізацыі абавязалі набыць новыя партрэты, прычым за кошт іх супрацоўнікаў. І гэта яшчэ не ўсё. Акрамя абноўленых фота кіраўнікоў Туркменістана ад выкладчыкаў патрабуюць набыць плакаты, на якіх напісаны лозунг 2024 года — радок з верша экс-кіраўніка дзяржавы Гурбангулы Бердымухамедава, а таксама згаданую вышэй кнігу дзеючага прэзідэнта. У суме за ўвесь пакет (партрэт, кніга і плакат) трэба выкласці прыкладна 70 долараў. Паколькі сярэдні заробак у бюджэтнай сферы ў краіне прыкладна 90 долараў, такія траты сур'ёзна б'юць па сямейным бюджэце. 

Застаецца дадаць, што паборы з бюджэтнікаў — звычайная справа ў Туркменістане. Вядома, што з іх «вымагаюць» грошы на розныя патрэбы, напрыклад, на ахову навакольнага асяроддзя, дапамогу ў перыяд баваўнянай кампаніі, набыццё ровараў і іншае.

Кім Чын Ын, лідар Паўночнай Карэі

Кім заняўся пытаннямі манументальнай архітэктуры. На днях Паўночная Карэя знесла помнік, які сімвалізаваў надзею на прымірэнне з Поўднем. Па даных сайта NK News, са спадарожнікавых здымкаў знікла Арка Уз'яднання, якая была пабудавана ў 2000 годзе пасля знамянальнага саміту з удзелам карэйскіх лідараў. 30-метровая арка, афіцыйна вядомая як Помнік Тром Хартыям — была сімвалам нацыянальнага ўз'яднання, упэўненасці карэйцаў у сваіх сілах і нацыянальнага супрацоўніцтва. Арка, дарэчы, знаходзілася на шашы Уз'яднання, якая злучае Пхеньян з Поўднем і была ўстаноўлена ў азнаменаванне планаў магчымага ўз'яднання. Аднак зараз рыторыка Пхеньяна мяняецца. Раней Кім, чый тон у апошнія тыдні стаў прыкметна ваяўнічым, выступаючы ў парламенце краіны, ахарактарызаваў бетонную арку як «бяльмо на воку». У гэтым плане відавочна, што дэмантаж сімвала — сімптом небяспечнай эскалацыі. Раней Кім Чын Ын дадаў, што ў канстытуцыю Паўночнай Карэі варта ўнесці папраўкі, каб адлюстраваць новы статус Паўднёвай Карэі як «галоўнага ворага» КНДР, што фактычна пакладзе канец дзесяцігоддзям афіцыйнай палітыкі Пхеньяна, якая падкрэслівала магчымае ўз'яднанне аўтакратычнай Поўначы з дэмакратычным Поўднем.

Нікол Пашынян, прэм'ер-міністр Арменіі 

Нікол Пашынян заявіў, што свет мяняецца і рэспубліка мяняецца ўслед за ім. У сувязі з гэтым Пашынян абвясціў, што Арменія мае патрэбу ў новай Канстытуцыі. На першы погляд дастаткова прахадная навіна літаральна гальванізавала апазіцыю. Апазіцыя ўспрыняла выступленне кіраўніка ўрада як спробу задаволіць патрабаванні Азербайджана і Турцыі да Арменіі — адмовіцца ад Нагорнага Карабаха. Хоць у тэксце цяперашняй Канстытуцыі няма ні слова аб Карабаху, аднак у прэамбуле Асноўнага закона даецца спасылка на Дэкларацыю аб незалежнасці Арменіі, такі пасаж прысутнічае. Гэты юрыдычны казус дазваляе апазіцыі пакуль што блакіраваць ідэю прэм'ера заключыць мірную дамову з Азербайджанам, у якой Ерэван адмаўляецца ад правоў на Нагорны Карабах. Акрамя таго, як зазначае прэса, прыняцце новай Канстытуцыі стане фіналам для цяперашняй трэцяй Армянскай рэспублікі (першая існавала ў 1918-1921 гадах, другая ў рамках савецкага праекта). Трэцяя рэспубліка была створана менавіта на хвалі руху за самастойнасць Нагорнага Карабаха. Таму ўжо само існаванне Трэцяй рэспублікі — сімвалічны выклік Пашыняну, які гатовы адмовіцца ад Карабаху. Ці зможа прэм'ер праціснуць новы праект Асноўнага закона, пакуль выклікае сумневы. Дарэчы, многія мяркуюць, што новая Канстытуцыя патрэбна Пашыняну не дзеля Карабаха, а для таго, каб пазбавіцца ад абзаца ў Канстытуцыі, які прызнае шлюб выключна як саюз мужчыны і жанчыны. Нібыта, наяўнасць гэтага пункта ў Канстытуцыі блакіруе прасоўванне Арменіі ў Еўрасаюз.