Першаму нумару «Playboy» — 60 гадоў

3 снежня 1953 года выйшаў першы нумар часопіса «Playboy» з Мэрылін Манро на вокладцы. Наклад часопіса быў 70 тысяч асобнікаў. Толькі за першы тыдзень было прададзена тры чвэрці накладу.



941.jpg

Шэф-рэдактар часопіса Х'ю Хэфнер моцна сумняваўся ў тым, што ўслед за першым выпускам атрымаецца выдаць другі, і нават вырашыў не ставіць нумар на вокладку свайго часопіса. Але справа пайшла. На Захадзе пачыналася сэксуальная рэвалюцыя. Ужо на пачатку 1970-х гадоў наклад часопіса дасягнуў 7 мільёнаў асобнікаў, што стала рэкордам для глянца.

Х'ю Марстон Хэфнер нарадзіўся 9 красавіка 1926 года ў Чыкага. Пасля службы ў войску скончыў псіхалагічны факультэт універсітэта Ілінойса. Ідэі для часопіса Playboy з'явіліся ў яго яшчэ ў студэнцкія гады, ён захапіўся выдавецкім справай. Падпрацоўваў рэдактарам часопіса «Shaft», маляваў карыкатуры для часопісаў.

Пазней Хэфнер працаваў у рэкламным аддзеле часопіса «Esquire», але неўзабаве звольніўся з-за адмовы павысіць зарплаты. З гэтага моманту Хэфнер пачаў збіраць грошы для стварэння ўласнага часопіса.

Нарэшце, Х’ю вырашыў, што можна пачаць. Стартавы капітал склаўся з 600 долараў, якія ён зарабіў на крэдытаванні, 1000 долараў, што дала Хефнеру маці і 8000 долараў пазычаных у інвестараў. Працоўнай назвай часопіса было «Stag Party» («халасцяцкая вечарынка»), але Хефнер адмовіўся ад гэтай назвы, каб не ўступіць у канфлікт з існуючым на той момант «мужчынскім часопісам» «Stag Magazine».

Акрамя назвы Хэфнеру патрэбна была нейкая разынка. Ён успомніў пра тое, як салдаты на вайне прыклейвалі над ложкам малюнкі прыгожых дзяўчат. Вось так і нарадзілася ідэя друкаваць на развароце часопіса фота красуні. Вельмі дарэчы стала знаёмства з Джонам Баумгартам, уладальнікам кампаніі па выпуску календароў «з дзяўчатамі». Х’ю набыў у Джона за невялікую плату фатаграфіі маладой актрысай Джын Мортэнсан (будучай Мэрылін Манро) І змясціў яе на вокладку першага нумара.

«Я ніколі не лічыў «Плэйбой» часопісам пра сэкс, — казаў Хэфнер ў шматлікіх інтэрв'ю. — Для мяне ён заўсёды быў выданнем пра лад жыцця, у якім сэкс з’яўляецца толькі адной з яе складовых частак. І наогул сэкс — здаравей, калі яго не хаваюць: навошта адурняць грамадства?»

Хэфнер разумеў, што эротыка для «Плэйбоя» — толькі святочная вопратка. І што трэба ісці на крок наперадзе, каб усё самае новае неадкладна знаходзіла дарогу да чытача. На старонках часопіса пачалі з’яўляцца вядомыя людзі.

Марцін Лютар Кінг казаў аб праблемах чорнага насельніцтва, а Фідэль Кастра — аб рэвалюцыйнай барацьбе. Сенатары разважалі пра бессэнсоўнасць вайны ў В'етнаме і шкодзе наркотыкаў.

У спісе сяброў часопіса, якія ў розныя часы давалі інтэрв'ю, былі Фердынанд і Імэльда Маркас, Даніэль Артэга, Ясір Арафат, Джон Ленан. Для многіх зорак шоў-бізнэсу і кіно «Плэйбой» стаў стартавай пляцоўкай.

Х'ю Хефнер падняў прэстыж свайго стварэння на такую вышыню, што публікаваць свае творы ў ім згаджаліся Джон Апдайк, Курт Вонегут і Том Клэнсі. Сярод тых, хто лічыў за гонар даць інтэрв’ю часопісу былі Дэніс Родман, Томі Хілфігер, Кевін Спэйсі, Джон Траволта і Біл Гейтс, а фатаграфавацца для часопіса давалі згоду Катарына Віт, Сіндзі Кроўфард, Наомі Кэмпбэл, Шэрон Стоўн і многія іншыя зоркі.

Праз дзесяць год існавання часопісу, у сакавіку 1964 года выйшаў нумар з дзяўчатамі «Расіі і краін жалезнай заслоны».

index.jpg

«Плэйбой» у малюнках даказвае, што «жаночая прыгажосць не ведае палітычных межаў». Кожнаму мужчыну, у якога ў кішэні маецца свабодных паўтары тысячы долараў, часопіс рэкамендуе выдаткавацца на тое, каб прасачыцца за халодную фіранку — вось ужо дзе можна знайсці сапраўдную скарбніца некранутай жаночай прыгажосці. Пры насельніцтве 208,286 млн. чалавек, жанчын у Саюзе на 20 млн. больш, чым мужчын», — пісаў часопіс.


Шэсць старонак тэксту і дзесяць палос фатаграфій розных формаў і ступені аголенасці целаў — а на здымках замест дзяўчат з СССР былі прадстаўніцы дружалюбных Саюзу дзяржаў, а аўтар матэрыялу (імя яго нідзе не значыцца ), калі і быў ў апісаных месцах, то толькі па чутках і моцна п'яным.

Дарэчы сімвал часопіса — знакамітага труса — прыдумаў мастак Арт Паўл. «Калі б я ведаў, наколькі важным павінен стаць гэты маленькі трусік, то я, магчыма, перамалёўваў б яго мноства разоў. А так я проста зрабіў адзін малюнак і ўсё. На яго я выдаткаваў паўгадзіны максімум», — расказваў Арт.

На сённяшні дзень «Плэйбой» — самы прадаваны ў свеце часопіс для мужчын. Яго тыражы на радзіме больш, чым у "Esquire", "GQ" і "Rolling Stone" разам узятых. Амаль 9 мільёнаў амерыканцаў штомесяц чытаюць «Плэйбой». Гандлёвая марка «Playboy» з'яўляецца выключнай ўласнасцю кампаніі «Playboy Enterprises Inc. », якая валодае таксама аднайменнай тэлестудыяй, сеткай па продажы канцэптуальна вытрыманых тавараў, казіно і серверам Playboy.com. Акрамя таго, у рамках кампаніі існуе асаблівы «Playboy»-фонд, які матэрыяльна пошук лекаў ад СНІДу.

Застаецца дадаць, што 31 снежня 2012 года 86-гадовы Хью Хэфнер у чарговы раз ажаніўся. Яго абраніцай стала 26-гадовая мадэль Крыстал Харыс.

hh26_9376.jpg

У падрыхтоўцы матэрыялу была выкарыстана інфармацыя з «Вікіпедыі»