«Беларуская эканоміка пачала ўваходзіць у перыяд упэўненага віртуальнага росту»

Там учора ў некага здарыўся сіндром эканамічнага росквіту, піша тэлеграм-канал «Лісты да дачкі». Ну а што? З кім не бывае? Ад эканамічнага росквіту ніхто не застрахаваны, калі своечасова не купіраваць наступствы злоўжывання тэлевізарам.

Праўда, у гэты раз сімптомы росквіту, здаецца, мацней звычайнага. Мабыць, з-за абцяжарвання санкцыйнымі дадаткамі. Гэта значыць, пакуль у астатняй эканоміцы здараўся росквіт, у асобна ўзятай сельскай гаспадарцы ўжо пачаў адразу наступаць залаты век. Гэта калі попыт раз'юшыўся да немагчымасці задавальнення, а з незнаёмых нумароў тэлефануюць, каб папрасіць калію.

Вось з-за гэтых эканамічных дасягненняў Белстат засакрэціў яшчэ больш даных, чым раней. Мабыць, каб ворагі не даведаліся пра сакрэтныя кропкі росту. Праўда, з тых даных, якія пакуль не засакрэцілі, прыкметна, што за травень эканоміка ўпала на 8,6 працэнта, а фізічныя аб'ёмы экспарту — на ўсе сорак. Інфляцыя ў 17 працэнтаў таксама вось неяк не цалкам адпавядае паданням аб залатым стагоддзі эканамічнага росквіту. Ну і ўсякія дробязі, накшталт падзення за пяць месяцаў аптовага тавараабароту на 13 працэнтаў або грузавых перавозак на 19,5. Ну і банкі ўводзяць абмежаванні на зняцце наяўных, зразумелая справа, ад добрага жыцця і празмернасці валютных рэзерваў.

Але, як справядліва заўважыў адказны чалавек з Міністэрства эканомікі, эканамічны рост — не галоўнае. Не кажучы ўжо пра інфляцыю або, тым больш, курс долара. Я наогул падазраю, што для беларускага Міністэрства эканомікі цяпер і эканоміка ўжо не вельмі важная. Таму што, куды ж яна падзенецца? Не бывае так, каб эканомікі зусім не было. Якая-ніякая эканоміка ўсё роўна застанецца.

Увогуле, любому аб'ектыўнаму чалавеку відавочна, што беларуская эканоміка пачала ўваходзіць у перыяд упэўненага віртуальнага росту. І забяспечыць гэты рост вельмі лёгка. Па-першае, Белстату трэба канчаткова засакрэціць тое, што ён яшчэ не паспеў засакрэціць. Каб не адцягваць насельніцтва ідэалагічна чужымі глупствамі пра ВУП і інфляцыю.

А па-другое, прыйдзецца рэзка нарасціць аб'ёмы вербальных інвестыцый у стабільнасць. Але я ўпэўнены, што рэзерваў для вербальных інтэрвенцый дастаткова. У адрозненне ад, скажам, золатавалютных. Няўдзячная беларускае насельніцтва беларускаму тэлевізару, праўда, не верыць. А верыць халадзільніку і цэннікам у крамах. Але дык тэлевізар жа і не для насельніцтва стараецца. Тэлевізару галоўнае, каб глядач быў задаволены.