Леў Львоўскі — пра тое, што чакае эканоміку Беларусі

Эканамічны аналітык «BEROC» у сваім фэйсбуку тлумачыць наступствы санкцый і ўдзелу ў расійскай агрэсіі для Беларусі.

Ілюстрацыйнае фота Дзмітрыя Дзмітрыева

Ілюстрацыйнае фота Дзмітрыя Дзмітрыева


Расія і Беларусь заслужана набылі статус недатыкальных: той самай ніжэйшай касты, з якой ні адна «здаровая» краіна, ні адзін брэнд, які паважае сябе, не стане весці справы.
Такім чынам, што мы маем на 9-ы дзень вайны:
1) Узмоцненыя старыя санкцыі: верагодна, з іх выключаць ранейшыя шчыліны.Старыя санкцыі і без таго закраналі прыкладна 5% ВУП, праўда, да вайны чакалася, што большую частку тавараў атрымаецца перанакіраваць. Таму выніковы эфект у 2022 годзе чакаўся ў раёне -0.5—1% ВУП.Ступень узмацнення пакуль цьмяная, але, як мяркуецца, мы можам гаварыць пра падваенне гэтага эфекту.
2) Уведзеныя новыя санкцыі на метал, гуму і драўніну. А мы памятаем, што экспарт гэтых катэгорый складаў 2% ВУП (лічбы 2019-га як для апошняга «нармальнага» года).
3) Калі бягучы ўрад застанецца ва ўладзе, пра экспарт чаго-небудзь ва Украіну можна забыцца на гады, а гэта яшчэ 3-5% ВУП. Пра імпарт — таксама. Праўда, негатыўны эфект ад гэтага складзе дзясятыя долі %.
4) Расійская эканоміка знаходзіцца пад наймагутнейшым ударам, а значыць, патокі грошай у РБ могуць падсохнуць.
Адзіны шанец перахапіць расійскіх грошай — гэта продаж суверэнітэту, хоць Лукашэнка, вядома, мог «зліць» яго і проста так. Ці адбылося гэта, мы ўбачым у бліжэйшыя месяцы.
Акрамя таго, расійскі рубель адчувае моцны ціск, і, паколькі РФ наш ключавы гандлёвы партнёр, беларускі рубель пачынае тануць услед за ім.
Але ёсць адно «але». Калі РФ можа дазволіць сабе паслабленне рубля, то для Беларусі гэта вельмі хваравіта: наш дзярждоўг і даўгі многіх дзяржпрадпрыемстваў намінаваныя ў замежнай валюце, так што плацяжы па абавязку не зніжаюцца разам з выручкай.
5) Раздрай манетарнай палітыкі. Пасля падзей 2020 Калаур сказаў, што яго прафесійны і грамадзянскі абавязак — гэта захаванне стабільнай манетарнай палітыкі і інфляцыі ў 5%. Што ж, Паўлу Уладзіміравічу самы час вывучыць адну простую ісціну: манетарная палітыка не праводзіцца ў вакууме, і калі грамадзянскі абавязак вышэйшых чыноўнікаў працягне абмяжоўвацца інфляцыяй, то яны атрымаюць «і вайну, і ганьбу».Санкцыі на імпарт тавараў разам з фінансавымі санкцыямі і банкаўскай панікай ствараюць магутныя перадумовы для высокай інфляцыі. І так, санкцыі ў дачыненні да Беларусі пакуль слабейшыя, чым у дачыненні да РФ, але і суадносіны рэзерваў да ВУП у нас куды меншыя, чым у Расіі. Калі інфляцыю ўдасца ўтрымаць у межах 15% — гэта будзе перамога. Пірава перамога, бо ніякае доўгатэрміновае планаванне ў бягучых умовах усё роўна немагчымае.
6) Супертаксічнасць. Калі раней санкцыі прымаліся бюракратамі на працягу месяцаў ці гадоў, то цяпер ўводзяцца за палову дня. Санкцыі абвяшчаюць не толькі краіны, дзяржаўныя адукацыі і міжнародныя інстытуты, але і прыватныя кампаніі, якія не хочуць асацыявацца са стральбой па жылых дамах ва Украіне. Беларусь будзе аказвацца ва ўсё большай ізаляцыі.
Ці можна аслабіць хоць бы частку з апісаных наступстваў? Можна. Для гэтага Расіі неабходна адступіць, а Беларусі — пачаць супрацьдзейнічаць расійскай агрэсіі. Што адбудзецца першым: збядненне насельніцтва ці канец ваенным амбіцыямі Пуціна і Лукашэнкі — можна толькі здагадвацца.