«Вы хочаце пачаць гандаль людзьмі? Тады агучце: кім? як? дзе?» Ціханоўская адказала крытыкам
Апошнім часам Святлану Ціханоўскую крытыкуюць за тое, што яна са сваёй камандай нібыта робяць недастаткова для вызвалення палітвязняў. У сваім тэлеграм-канале дэмакратычная лідарка адказала на гэтую крытыку.
«За апошнія два гады я правяла сотні сустрэч, і на кожнай з іх казалі пра тое, як вызваліць палітвязняў, спыніць катаванні, рэпрэсіі, што яшчэ трэба зрабіць, каб як мінімум палепшыць умовы ў турмах, — напісала Святлана Ціханоўская. — Праз ААН і «Чырвоны Крыж» мы спрабуем выратаваць жыццё тым, хто ў дрэнным фізічным стане. На кожнай сустрэчы я кажу пра дапамогу для адвакатаў і для сем'яў палітвязняў. У сотняў з іх з'явіліся хросныя сярод палітыкаў, якія не даюць свету забыцца пра тых, хто ў турмах.
Нагадаю, што Сяргей Ціханоўскі — таксама палітвязень. Мой
муж і самы блізкі чалавек. Бацька маіх дзяцей, з якім я ўжо трэці год маю
зносіны толькі праз адвакатаў. У многіх у нашай камандзе бліжэйшыя сваякі, не
кажучы ўжо пра сяброў ці знаёмых, знаходзяцца за кратамі па палітычных
прычынах. Ва ўсіх у камандзе ёсць свая асабістая матывацыя як мага хутчэй
вызваліць палітвязняў. Таму ні палітычна, ні эмацыйна я не магу зразумець: што
маецца на ўвазе, калі хтосьці кажа, што «Офіс сабатуе выхад палітвязняў».
Кожны раз, калі я бачу крытыку, я хачу выкарыстоўваць яе для
паляпшэння працы. Але ў гэтым выпадку я не бачу прапаноў: дык што ж трэба
зрабіць? Вы хочаце пачаць гандаль людзьмі? Тады агучце: кім? як? дзе? На якіх
умовах? У якім парадку? Якія гарантыі? Як паступіць, каб не пагоршыць праблему?
Абменьваць палітвязняў на зняцце санкцый? Фактычна — пераконваць Захад зняць
санкцыі, якія былі ўведзеныя ў адказ на парушэнне міжнароднага права і пагрозу
іх інтарэсам: захоп самалёта, міграцыйны крызіс, удзел у вайсковай агрэсіі?
Рэжым ведае, што вызваленне палітвязняў і спыненне саўдзелу
ў вайне можа спыніць увядзенне санкцый і нават, магчыма, здыме некаторыя
дзейныя. Бо не Офіс, не беларусы і не Ціханоўская ўводзяць гэтыя санкцыі — а
краіны Еўрасаюза, ЗША, і іншыя — у адказ на злачынствы рэжыму. І, нягледзячы на
гэта, рэжым толькі закручвае гайкі, разбурае лёсы, заганяе людзей у галечу.
Што яшчэ крытычна важна ў гэтай размове — нельга дапусціць,
каб, калі адпусцяць кагосьці аднаго, набралі ў закладнікі новых двух. Менавіта
так зараз адбываецца. Трэба паслядоўна патрабаваць вызвалення ўсіх. Але
спыненне новых арыштаў і вызваленне хоць нейкай колькасці чалавек магло б стаць
сігналам, што рэжым гатовы змяняць паводзіны і пачынаць дыялог.
Для мяне і маёй каманды вызваленне палітвязняў было і
застаецца прыярытэтам, і я гатовая пачуць усе канкрэтныя прапановы аб тым, як
менавіта гэта зрабіць. Я адкрыта да грамадскага абмеркавання гэтага пытання,
каб мы разам пагадзіліся або аспрэчылі прапанаваны план».