"Лінія Сталіна на дзіцячай далоні": фільм пра дзіцячыя ахвяры сталінскіх рэпрэсій
17 лістапада а 17-й ва ўправе БНФ (Мінск, вул. Чарнышэўскага,3) — прэм'ера фільма "Лінія Сталіна на дзіцячай далоні" і сустрэча з рэжысёрам Галінай Самойлавай ды героямі стужкі.
Фота: etoretro.ru
Пра тое, што немагчыма асэнсаваць гісторыю да канца, пакуль не будзе афіцыйна сказана, што савецкая ўлада будавалася на гвалце і смерці, кажа адна з гераіняў фільму расійскі гісторык Марыэта Чудакова.
Тое, што не адбылося канчатковага развітання са спадчынаю сталінізму, адзін з герояў фільму тлумачыць тым, што пасля працы ў архівах многія ўсведамляюць, што «іх кроўныя былі серыйнымі забойцамі». А пра гэта казаць ніхто не хоча, і таму «Сталін — харошы».
Ігар Кузняцоў кажа, што беларускія дзеці былі ахвярамі сталінскіх рэпрэсій да пачатку 50-х гг.:
«Толькі у 1951–1952 гг. з тэрыторыі Заходняй Беларусі былі дэпартаваныя мінімум 4 500 дзяцей.»
Пра дакладныя лічбы дзіцячых ахвяраў, на думку гісторыка, мы наўрад ці даведаемся калі-небудзь.
«Вядома адно: большасць з іх назаўсёды засталася ў зямлі лагераў, куды іх высылалі.»
Старшыня таварыства «Мемарыял» Арсеній Рагінскі лічыць, што ўсе планы разваліць сям’ю ў Сталіна, аднак, праваліліся:
«Адной з задачаў тэрору было атамізаваць краіну, каб усе адчувалі сябе асобнымі і раздробненымі, каб жыццё кожнага належала дзяржаве. Сталін знішчыў навуку, знішчыў інтэлігенцыю, але знішчыць сям’ю яму не ўдалося.»
У фільме выкарыстаныя малюнкі вязняў Гулагу, фондавыя матэрыялы і фотаздымкі віртуальнага музею расейскага таварыства «Мемарыял».