Топ-10 фільмаў Леанарда Дзі Капрыё – да 50 годзьдзя галоўнай зоркі сучаснага кіно
Некаторым будзе складана паверыць, але Леа напраўду перайшоў у шосты дзясятак гадоў. Бясконцая колькасьць выбітных стужак робіць амаль немагчымым абраньне дзесяці лепшых роляў актора, але мы пастараліся з аўтарскім сьпісам. Прыемнага прагляду!
Акрамя гэтай аўтарскай падборкі, іншыя сьпісы фільмаў глядзіце тут.
Нумар 10. Тытанік (Titanic). 1997
Рэдкая паненка ў сьвеце ды ў Беларусі не мела пасьля выйсьця на экраны гэтага фільму майкі ці прынамсі сшытка, на якіх была выява Леанарда Дзі Капрыё і Кейт Уінслет. Гісторыя каханьня, якая закранула сэрцы ўсяго чалавецтва. Джэймс Кэмеран стаў аўтарам шэдэўральнага фільма-катастрофы, які атрымаў фантастычныя 11 прэмій Оскар.
Пісаць пра гэты фільм – гэта як пракруціць па памяці безьліч легендарных кадраў. Карціна стала не меньш эпахальнай, як “Зьнесеныя ветрам” у далёкіх 1930-х. Гонар, зайздрасьць, гераізм і сапраўднае каханьне – гэтым насычаны Тытанік. Трагічны лёс якога выклікае бурныя эмоцыі і сёньня.
Што было, калі б фінал быў паказаны інакш? Тытанік, поўны людзьмі разнастайных клясаў і паходжаньняў, плыў насустрач свайму айсбэргу, як і ўсё дваццатае стагодзьдзе ішло да шчасьлівай будучыні праз войны, рэпрэсіі і кроў.
Як і праца Кэмерана напрыканцы стужкі дае ўсё ж надзею, так і мы павінны спадзявацца на тое, што прыйдзем у патрэбнае месца.
Нумар 9. Аднойчы ў Галівудзе (Once Upon a Time in... Hollywood). 2019
Апошні на гэты момант фільм Квэнціна Таранціна. Той самы момант, калі суперзоркі выстрайваюцца ў чаргу, каб трапіць у кадр да Таранціна, бо гэта амаль гарантаваны посьпех як на кінафэстах і ўзнагародах, так і сярод гледачоў. У стужцы з такой назвай не магло быць невядомых актораў. Тут і Леанарда Дзі Капрыё, і Брэд Піт, і Марго Робі і суцэльная глыба кіно Аль Пачына. Усе яны граюць некага з сапраўднай мінуўшчыны Галівуда канца 60-х гадоў.
Сюжэт закручаны вакол зоркі вэстэрнаў, які адчувае канец сваёй кар’еры, але спадзяецца праз новы ўдалы фільм “абнавіцца”, а таксама яго вернага каскадзёра, які выконвае апроч усіх складанасьцяў на экране яшчэ і працу па дому.
Мы ўбачым крыху альтэрнатыўнае прачытаньне знакамітай гісторыі сэрыйнага забойцы Чарльза Мэнсана, адной з ахвяраў якога была жонка Рамана Паланскі.
Нумар 8. Дарога зьменаў (Revolutionary Road). 2008
Праз дзесяць гадоў пасьля выхаду Тытаніка знакамітая рамантычная пара з Кейт і Леанарда зноў трапілі ў драматычны, нават вельмі драматычны фільм. Рэжысэрам стаў муж спадарыі Ўінслет цудоўны Сэм Мэндэс.
Але замест юнацкага каханьня і вялікіх прыгодоў (а нашыя героі марылі пра падарожжа ў Парыж), гісторыя разгортваецца ў шэрых, не асабліва бліскучых і натхняльных краявідах амэрыканскай сям'і сярэдзіны мінулага стагодзьдзя. Кейт і Леа граюць пару, якая, здаецца, імкліва, кадр за кадрам рухаецца да зьнішчэньня ўласнага шлюбу.
Куды завядзе іх дарога, поўная камянеў і расчараваньняў? Ці ёсьць запасны шлях для тых, хто рухаецца на розных хуткасьцях?
Нумар 7. Забойцы кветкавага месяца (Killers of the Flower Moon). 2023
Найлепшы фільм мінулага года на нашую думку. Марцін Скарсэзэ здымае так, што з першых кадраў разумееш, што цябе чакае шыкоўная гісторыя. Адзінае чаго нельга сказаць адразу – да якой ступені крутым будзе фільм. Майстэрства Скарсэзэ, а яму зараз 81 год, можна параўнаць зь іншым выбітным рэжысэрам сучаснасьці, 93-гадовым Клінтам Іствудам.
Стужка пераносіць гледачоў у 1920-я гады, у час, калі індзейцаў ужо не адстрэльвалі, але трымалі ў рэзэрвацыях. Асобным плямёнам шанцавала асабліва, калі на іх тэрыторыі знаходзілася радовішча нафты, як, напрыклад асэйджы. Менавіта іх драматычную і крывавую гісторыю распавядае Марцін Скарсэзэ праз герояў белых людзей, што ўключыліся ў складанае перапляценьне матывацый і ўчынкаў дзеля таго, каб завалодаць чорным золатам.
Страшэнны і дальнабачны герой Робэрта Дэ Ніра разам з недалёкім пляменьнікам у выкананьні Леанарда Дзі Капрыё напрацягу ўсяго фільма будуць прычынаю загадкавых для некаторых, але цалкам зразумелых для іншых, серыяй забойстваў індзейцаў. Як вядома, пасьля сьмерці чалавека нехта іншы ўспадкоўвае яго маёмасьць. І для героя Дэ Ніра нехта іншы доўно зразумелы – і для дасягненьня задуманага неабходна ісьці да канца.
Фільм Марціна Скарсэзэ манумэнтальны. Гэта прыклад таго, як зрабіць кіно, якое будзе прысутнічаць у «залатой калекцыі» сусьветнага кінамастацтва.
Нумар 6. Джанга вызвалены (Django Unchained). 2012
Сам факт прысутнасьці фільма з ХХІ стагодзьдзя падкрэсьлівае неўміручасьць жанра вэстэрн. Як шматкроць прызнаваўся ў інтэрвію Квэнцін Таранціна, рэжысэр гэтай стужкі – фільмы пра дзікі захад былі заўжды аднымі з улюбёных асабіста для яго.
У гэтым вэстэрне ня будзе індзейцаў, але будзе нечаканы галоўны герой – чорнаскуры Джанга, які яшчэ зусім нядаўна быў рабом. Ну а зараз ён гатовы на вельмі шмат, каб адпомсьціць былым прыгнятальнікам. У стужцы мы ўбачым Леанарда Дзі Капрыё ў ролі рабаўласьніка, і Джэймі Фокса, які выйшаў на дарогу, дзе на яго думку жыве справядлівасьць.
Безьліч шыкоўных дыялёгаў, якія не прайшлі паўз сябраў кінаакадэміі – Таранціна атрымаў чарговы Оскар за лепшы сцэнар. Але перадусім неабходна адзначыць фэерычную гульню Крыстофа Вальца. Вам пажадаецца, каб яго паказвалі ў кадры заўжды. Надзвычай удалая роля актора, які атрымаў заслужаны посьпех ужо ў сваім сталым узросьце.
Нумар 5. Той, хто выжыў (The Revenant). 2015
Фільм зьняў адзін з найлепшых рэжысэраў сучаснасьці – Алехандру Гансалес Іньярыту. Стужка прынесла доўгачаканы Оскар за лепшую ролю Леанарда Дзі Капрыё, а Гансалес Іньярыту атрымаў за сваю працу. У 1823 годзе галоўны герой у складзе групы выпраўляецца дасьледаваць дзікія мясьціны і атрымлівае амаль несумяшчальныя з жыцьцём траўмы ў выніку жорсткага нападу мядзьведзя.
Герой Дзі Капрыё становіцца «слабым зьвяном», і каб пазбавіцца яго ў суровых умовах зімы, іншы чалец групы зьдзяйсьняе страшэнныя рэчы і пакідае яго сам-насам са сьмерцю. Герой Дзі Капрыё павінен выкарыстоўваць свае навыкі выжываньня, каб знайсьці шлях назад у цывілізацыю.
Падрыхтуйце глінтвейн, нават шмат глінтвейну, фільм працягласьцю 2,5 гадзіны.
Нумар 4. Пачатак (Inception). 2010
Гэта вялікае дасягненьне ў жанры навукова-фантастычнага кіно. Ужо толькі за адзін гэты фільм Крыстафэр Нолан атрымаў бы бессьмяротную славу і бясконцыя разгляды яго працы. Дарэчы, ці памятаеце Кіліяна Мэрфі ў гэтай карціне? Адзін з улюбёных актораў рэжысэра застаўся ў ценю вялікага Леанарда Дзі Капрыё.
Галоўны актор пакаленьня грае чалавека, які навучэўся красьці неабходную інфармацыі і прамысловыя таямніцы ў людзей, пакуль яны сьпяць. Крыстафэр Нолан стварае шматслойны сон у структуры сну, які рассоўвае межы ўспрыманьня і разуменьня аўдыторыі. Каб справіцца з сапраўды складанымі выклікамі, будзе неабходна заснуць у сьне, але не згубіць нітку, якая зьвязвае вас з рэчаіснасьцю. Як не заблытацца і не застацца недзе там, у мроях, дзе можа быць ідэальнае жыцьцё, але адзін толькі знак, што гэта не сапраўднае – вывярне вас у іншае вымярэньне. Але ці тое сапраўднае жыцьцё, ці адзін са слаёў сна?
Нумар 3. Банды Ню-Ёрка (Gangs of New York). 2002
Легендарны фільм Марціна Скарсэзэ, які паказвае брутальны, жорсткі, канкурэнцкі Ню-Ёрк 1863 года. Стужка пачынаецца з бойкі паміж дзьвюма бандамі ў Файв Пойнтс, раёне Манхэтэна. З аднаго боку — ірляндзкія імігранты-каталікі, якіх называюць «Мёртвыя трусы», на чале са «сьвятаром» Валонам у выкананьні Ліяма Нісана. Ён - бацька маладога Амстэрдама, які вырастае чалавекам, якога сыграў Леанарда Дзі Капрыё. У баі яны сутыкаюцца з Канфэдэрацыяй амэрыканскіх мясцовых, пратэстанцкай групай, якую ўзначальвае «Мясьнік Біл», якога грае Дэніэл Дэй-Льюіс (гэты актор між іншым мае найбольшую колькасьць узнагародаў Оскар за лепшую мужчынскую ролю – тры).
Першая сцэна заканчваецца тым, што Біл забівае «Сьвятара», такім чынам заваёўваючы тэрыторыю для пратэстанцкай групы. Пасьля падзеі пераносяцца на дваццаць гадоў наперад. Нас чакае жорсткая, костка-у-костку вайна за ўплыў у Ню-Ёрку. Гісторыкі пасьля прагляду стужкі адзначалі: “Ніводны фільм ніколі не адлюстроўваў амэрыканскую галечу такім чынам: імігранты туляцца на паліцах у кватэрах, галодныя дзеці паміраюць на вуліцах, няма законаў, акрамя праўленьня моцных, і кожны імігрант або расавае племя змагаецца з іншымі.
Нумар 2. Што зьядае Гілбэрта Грэйпа (What's Eating Gilbert Grape). 1993
У гэтай стужцы рыхтуйцеся быць сьведкамі фантастычнай акторскай працы маленькага Леанарда Дзі Капрыё. А Джоні Дэп грае маладога чалавека, абцяжаранага адказнасьцю за яго псыхічна хворага брата і іх хваравітай тоўстай маці. Дэп з выдатнай стрыманасьцю на экране перажывае канфлікт паміж абавязкам перад сям'ёй і жаданьнем іншага жыцьця для сябе самога.
Адносіны паміж братамі, азмрочаныя расчараваньнямі, складаюць разам з тым кранальную гісторыю братэрскай любові.
Стужка становіцца яскравым прыкладам здольнасьці Джоні Дэпа пераўвасабляцца ў абсалютна розных пэрсанажаў. Разам з тым, на сёньня застаецца невялікі сум, што пэўную ролю-усяго-жыцьця актору прыйшлося граць у безьлічы стужак, што крыху зацьміла яго па-сапраўднаму яскравы талент.
Нумар 1. Воўк з Уол-Стрыт (The Wolf of Wall Street). 2013
Марцін Скарсэзэ зьняў сваю другую галоўную зорку жыцьця, пасьля Робэрта Дэ Ніра – таксама актора з італьянскімі каранямі — Леанарда Дзі Капрыё. Акрамя яго стужка поўная знакамітых актораў, сярод якіх Марго Робі, Мэцью МакКонахі. Мы ўбачым узьлёт і падзеньне брокера ў выкананьні Дзі Капрыё.
Сьвецкае жыцьцё перамяжоўваецца з карупцыяй, злачыннасьцю і арыштамі. Кампанія галоўнага героя перажывае хуткі рост з 20 супрацоўнікаў да 250-ці, што тлумачыцца буйным ростам іх актываў і абаротаў. Але заўжды жадаецца больш.
Тое, што павінна стрымліваць — законы фінансавага сьвету — не бяруцца пад увагу. Рост, які немагчыма кантраляваць. Карупцыя, якая зьядае цябе з сярэдзіны. Бліскучая роля Леанарда Дзі Капрыё. Шыкоўны фільм для прагляду ў цёмныя восеньскія вечары.
Прыемнага прагляду!