Полк Каліноўскага: «Нам трэба правесьці дэакупацыю Беларусі»
Вадзім Кабанчук, намесьнік камандзіра палка імя Кастуся Каліноўскага, пагутарыў на Св*бодзе пра апошнія падзеі у вайсковым фармаваньні, а таксама пра тое, чаму яны пайшлі ў палітыку.
— Полк Каліноўскага доўга трымаўся ўбаку ад палітычных працэсаў, але цягам апошніх месяцаў сытуацыя зьмянілася. Чаму?
— Бо мы ўсьведамляем маштаб задач, які стаіць перад палком Каліноўскага і нацыянальна-вызвольнымі сіламі. Фактычна, нам трэба правесьці апэрацыю па дэакупацыі Беларусі як ад унутранага рэжыму, так і ад расейскіх акупантаў. Каб гэта пасьпяхова зьдзейсьніць, нам патрэбны кантакты на палітычным узроўні, інфармацыйным, дыпляматычным. Так склалася, што зь нейкіх прычын Украіна не ідзе на шчыльныя кантакты зь іншымі прадстаўнікамі грамадзянскай супольнасьці і палітыкамі. У нас жа досыць нармальныя адносіны з кіраўніцтвам Украіны.
— Кіраўніцтва Ўкраіны — гэта хто маецца на ўвазе?
— Вайскова-палітычнае кіраўніцтва Ўкраіны. Мы не праходзілі ніякіх кастынгаў, і тэорый змовы тут няма. Украінцы проста кажуць: «Хлопцы, вы паказалі на справе, што з вамі можна працаваць і давяраць». Было шмат размоваў, чаму яны ня хочуць працаваць зь іншымі, шмат было адказаў, але часьцей за ўсё гучала, што мы ня бачым ад іх вынікаў, апроч замежных паездак.
— Чаму ў якасьці хаўрусьніка выбралі «Кібэрпартызанаў»?
— Гэта адна зь нешматлікіх структур, якая працуе ў полі, як і мы. Цяпер у кожнай арміі ёсьць свае кібэраддзелы, нешта падобнае мы робім і ў палку Каліноўскага.
— З Пазьняком таксама будзе стратэгічнае супрацоўніцтва?
— Зь Зянонам Станіслававічам ініцыятыва па стварэньні вайскова-палітычнага суб'екта, гэта будзе адасоблена ад палка. «Рада бясьпекі» наша назва. Полк будзе заставацца часткай пры УСУ і будзе выконваць уласьцівыя сабе функцыі. У нас даўно была ідэя ствараць такі палітычны суб'ект. Нельга сказаць, што ён ужо створаны; вядуцца кансультацыі.
— Як адрэагавалі беларускія байцы на прыезд Пазьняка ў Бахмут?
— Большасьць не чакала яго там пабачыць, бо мы захоўвалі візыт у тайне. Сытуацыя ж там ня самая простая. Быў такі кур'ёзны выпадак, двое паспрачаліся, ці прыедзе да іх Пазьняк у Бахмут. У выніку адзін баец прайграў 500 адцісканьняў. Безумоўна, натхніліся. Мне цікава было назіраць за іх дыялёгамі, ніякага нэгатыву ў бок Пазьняка я ня ўбачыў. Пабачыць нацыянальнага дзеяча ў такіх незвычайных умовах — гэта вялікі плюс. Пазьняка памятаюць ва Ўкраіне яшчэ ад тых часоў, калі ён сябраваў з Чарнаволам (Вячаслаў Чарнавол, лідэр нацыянальнага ўкраінскага руху пачатку 90-х).
— Калі б Сьвятлана Ціханоўская прыехала ва Ўкраіну, ці прыняў бы полк Каліноўскага яе ў сябе?
— Я ня ведаю, як увесь полк, але людзі са штабу сустрэліся б зь ёй абавязкова. Справа ў тым, што нашы падразьдзяленьні раскіданыя па Ўкраіне, мы ж не сядзім усе ў Кіеве. У сакавіку 2022-га была сустрэча з прадстаўнікам офісу Ціханоўскай і пазьней былі нейкія кансультацыі. Мы будзем сустракацца з усімі, хто дапамагае нам стаць мацнейшымі і расьці. Справа ў тым, што калі мы ня скінем рэжым, то можам страціць краіну. Не час драбіцца: давайце станем пераможцамі, а ўжо потым будзем ствараць нейкія свае кааліцыі. Як у 1996 годзе, калі для імпічмэнту Лукашэнку аб’ядналіся і камуністы, і лібэралы, і нацыяналісты.
— Чаму не атрымліваецца супрацоўніцтва палка Каліноўскага і Валера Сахашчыка?
— Я ня буду гэта цяпер камэнтаваць.
— Сёньня полк імя Каліноўскага — найперш баявая адзінка ці палітычны суб'ект?
— І так, і так. Вайна — гэта працяг палітыкі, толькі іншыя сродкі. Украінцы бачаць у нас будучую кіроўную эліту Беларусі. Мы не прэтэндуем на захоп улады, але ўкраінцы нас успрымаюць як тых, з кім магчымы дыялёг у будучыні. Справа ў тым, што ўкраінцы вельмі кепска ведаюць Беларусь, як і беларусы Ўкраіну. Ім патрэбны прагназаваныя дзеяньні. Ніхто ня можа пакуль прадказаць, як будуць разьвівацца падзеі ў Беларусі. Але калі ўкраінцы нам дапамогуць у вырашэньні ўнутранай сытуацыі ў краіне, то ім трэба ведаць, што мы ня пойдзем на перамовы з Крамлём.
— Яшчэ ў пачатку буйнамаштабнай вайны было паведамленьне, што ў палку выявілі некалькіх супрацоўнікаў спэцслужбаў. Ці былі такія спробы пазьней?
— Спробы закінуць да нас нейкіх людзей ідуць пастаянна. Супраць нас, думаю, працуюць цэлыя аддзелы, якія думаюць, як нашкодзіць. Нам вельмі дапамагаюць тут «Кібэрпартызаны», а таксама ўкраінская контравыведка. Ніякай вялікай шкоды яны нам зрабіць ня могуць.
— Ці маеце вы плян вызваленьня Беларусі?
— Мы пра гэта думаем. І ідзе прапрацоўваньне нейкіх элемэнтаў. Мы ведаем толькі, што павінна быць некалькі крытэраў для вызваленьня: ці аслабленьне Расеі, ці поўная перамога Ўкраіны ў вайне. Гэта прывядзе да чарговай смуты ў Расеі, у іх ня будзе сілаў дапамагаць Лукашэнку, як у 2020 годзе. Я ведаю, як некаторыя міліцыянты адрэагавалі на харкаўскі наступ увосень 2022 году: яны проста сабралі «трывожныя чамаданчыкі» і чакалі. І гэта дзе Харкаў, дзе Беларусь. Яны пабягуць, як «тарганы», як гавораць украінцы. Зь ідэяй вызваленьня Беларусі і сабралася большасьць у нашым палку.
— Неўзабаве будзе год, як быў утвораны батальён Каліноўскага (цяпер полк). Чаму так шмат скандалаў суправаджаюць яго дзейнасьць?
— Гэтыя скандалы толькі ў інтэрпрэтацыі СМІ і карыстальнікаў сацсетак. Гэта вялікі мужчынскі калектыў, людзі жывуць у надзвычайных умовах, стрэс, узьнікаюць нейкія «цёркі». Мяне добра зразумеюць людзі, якія жылі ў студэнцкіх інтэрнатах. Але ў фэйсбуку занадта гіпэрбалізуюць гэтыя сваркі, ва ўкраінскіх батальёнах бы на такое нават ніхто не зьвярнуў увагі. Гэта нармальны працэс для добраахвотнікаў.
— У палку Каліноўскага людзі абсалютна розных палітычных поглядаў: і прыхільнікі Ціханоўскай, і пазьнякоўцы, і правыя, і левыя, і вернікі, і атэісты. Як атрымліваецца іх усіх аб’яднаць?
— Гэта такі фэномэн. Людзі разумеюць прыярытэты. Галоўнае для нас тое, што нашы ворагі — Расейская Фэдэрацыя і сатэліт Расеі Лукашэнка. Пасьля перамогі можна будзе ўжо дзяліцца на нейкія лягеры. Цяпер гаварыць пра палітыку ў Беларусі не выпадае. Адмысловых размоваў ніхто зь іх не праводзіў, хіба што жартам пытаемся, за каго галасавалі ці будуць галасаваць нашы байцы.