Чачня нагадала пра сябе

Урокі Данбаса засвоены. Цяпер Расію чакае экзамен на цэласнасць? Хто ведае адказ на гэта пытанне? Цяперашні напад на Грозны прысвечаны, з усёй відавочнасцю, пасланню расійскага прэзідэнта.



Небывалая, абяззбройваючая навіна ўварвалася ў дамы расіянаў у чацвер раніцай: у цэнтры Грознага ідзе жорсткі бой. Уезды ў горад зачыненыя, чуваць, як шарашыць артылерыя. Ладна б гэта быў які-небудзь Данецк: калі там страляюць-забіваюць — гэта ўжо не здзіўляе шараговага расіяніна. Але мірны Грозны, які ўпэўненым крокам ідзе да росквіту і ўсеагульнага дастатку? Як там такое магчыма?!
Між тым гэта ўжо другое буйное выступленне баевікоў за апошні час. У пачатку кастрычніка ў Грозным тэрарыст-смяротнік падарваў сябе пры ўваходзе на канцэрт, прымеркаваны да Дня горада. Тады загінулі людзі — пяцёра паліцэйскіх, яшчэ 12 чалавек пацярпелі. У ходзе учорашніх сутыкненняў былі забітыя 10 паліцэйскіх, пацярпелі дзясяткі. Пры такой колькасці ахвяр з цяжкасцю верыцца ў лічбу, агучаную Нацыянальным антытэрарыстычным камітэтам: нібыта ва ўчорашнім нападзе на Грозны ўдзельнічалі ўсяго 10-11 чалавек. У сеціве разышоўся аўдыёзапіс, зроблены баявікамі напярэдадні падзей, і ў гэтым запісы яны агучваюць іншую лічбу — 400 чалавек. Гэта, вядома, таксама блеф. Але ясна адно: у Грозным мела месца старанна спланаваная і добра падрыхтаваная аперацыя.
Цяперашні напад на Грозны прысвечаны, з усёй відавочнасцю, пасланню прэзідэнта. У чачэнскага кіраўніка Кадырава ў гэтай сувязі выйшаў вельмі мітуслівы дзень: тут і з бандытамі разабрацца трэба (а пераможнай аперацыяй Кадыраў кіраваў асабіста, пра што паведаміў у сваім блогу), і на пасланне паспець.
Не наведаць пасланне — недапушчальна. Таму да поўдня, да моманту пачатку прэзідэнцкага паслання, бой ў Грозным ўжо практычна скончыўся. Што, аднак, ніяк не паўплывала на сутнасць іншага паслання — таго, якое тэрарысты з «Імарата Каўказ» паслалі і Кадыраву, і Пуціну, і ўсёй краіне ў цэлым: Чачня зноў нагадае пра сябе крывёю.
Ранейшыя метады больш не працуюць. Столь эфектыўнасці Кадырава ў якасці кіраўніка такой цяжкай рэспублікі дасягнутая. У старанна адпрасаванай Чачні, якая ўсе апошнія гады стаіць па стойцы смірна, аказалася магчыма масавае ўзброенае выступленне. Нават тая акалічнасць, што ўсе баевікі, якія атакавалі горад, былі знішчаныя, не адмяняе іншай акалічнасці — што задуманае ім атрымалася. Яны, уласна, і ішлі, каб памерці, — заявіўшы гэтай сваёй смерцю: такія выступы — магчымыя.
Доўгія гады Чачню вельмі жорсткімі метадамі дрэсіравалі на прадмет лаяльнасці да Расіі. Усе гэтыя намаганні цяпер разбіваюцца аб адну супярэчнасць: калі цэласнасць краіны — гэта так добра і важна, то чаму чачэнец можа праліваць сваю кроў за незалежнасць Данецкай народнай рэспублікі? Калі на ўсходзе Украіны ваююць героі, якія робяць годную справу, то чаму іх хаваюць дома ўпотай? У канчатковым рахунку, чым ДНР, якая прапісала ў сваёй канстытуцыі праваслаўе ў якасці самадастатковай і пануючай рэлігіі, лепш «Імарата Каўказ» з яго вар'яцкай пропаведдзю так званага «чыстага ісламу»?
Ніхто не прапануе адказу на гэтыя пытанні.
novayagazeta.ru