Каля ўзбярэжжа Паўднёвай Афрыкі па незразумелых прычынах зніклі вялікія белыя акулы

У заліве Фолс-Бэй, недалёка ад Кейптаўна, са студзеня гэтага года не было сустрэта аніводной белай акулы (Carcharodon carcharias), хоць звычайна ў мясцовых водах знаходзіцца адназ самых буйных папуляцый гэтых жывёл.

Арганізацыя Shark Spotters, якая сочыць за пляжамі і папярэджвае купальшчыкаў пра набліжэнне акул, не зафіксавала аніводной вялікай белай акулы, нават у перыяд са студзеня па красавік, калі акулы звычайна набліжаюцца да берага. Не назіралі акул і ўладальнікі судоў, якія возяць турыстаў да выспы пасярэдзіне заліва ў спецыяльныя туры для назіранняў за акуламі. Аб набліжэнні акул ў заліве не паведамляў аніводны з датчыкаў, якія прымаюць сігналы радыёпазнак, якімі даследчыкі забяспечваюць акул з 2017 года. У гэтым годзе ў заліве былі выяўленыя некалькі целаў памерлых кітоў. Звычайна вялікія белыя акулы не выпускаюць магчымасць падсілкавацца такой здабычай, але ў гэты раз ні на адным кіце не знайшлося слядоў зубоў белай акулы. Бліжэйшыя месцы, дзе ў гэтым годзе назіралі белых акул, размешчаны ў ста кіламетрах ад заліва.
Даследчык акул Тамлін Энгельбрехт (Tamlyn Engelbrecht), якая працуе ў Shark Spotters, кажа, што гэта першы выпадак за шаснаццаць гадоў існавання арганізацыі. Звычайна кожны год вялікую белую акулу ў заліве бачаць не менш за дзвесце разоў. Яна адзначае, што нечаканае знікненне драпежніка з вяршыні харчовай піраміды можа аказаць уплыў на ўсю экасістэму заліва. Зараз Энгельбрехт і іншыя навукоўцы абмяркоўваюць магчымыя прычыны таго, што здарылася.
Адна з верагодных прычын складаецца ў тым, што вялікія белыя акулы выцясняюцца больш буйнымі драпежнікамі — косатка (Orcinus orca). Хоць белая акула дасягае часам пяціметровай даўжыні, касатка ўдвая даўжэйшая, а па вазе пераўзыходзіць белую акулу ў чатыры з лішнім разы. Дзве касаткі былі ўпершыню заўважаныя ў заліве ў 2015 годзе. Тады іх здабычай былі мясцовыя Пляскатагаловыя акулы (Notorynchus cepedianus). У некалькіх вялікіх белых акул, якіх знайшлі мёртвымі на ўзбярэжжы, адсутнічала печань. Гэта яшчэ адзін характэрная прыкмета нападу касаток, паколькі яны здольныя з хірургічнай дакладнасцю выгрызаць печань акул — самы тоўсты і смачны для іх орган, а астатняе цела нярэдка пакідаюць неяз'едзеным. Выпадкі міграцыі вялікіх белых акул з акваторый, куды праніклі касаткі, адзначаліся раней ля берагоў Аўстраліі і Каліфорніі. Разглядаюцца таксама іншыя прычыны — напрыклад, празмерны вылаў рыбы і забруджванне вады.
Паводле Pro Science