Лятаючыя талеркі Хілары Клінтан

Абяцанне Хілары Клінтан зняць грыф сакрэтнасці з дзяржаўных матэрыялаў пра іншапланецян выклікала нябачны энтузіязм сярод уфолагаў і насцярожанасць у грамадстве. 



 Фота www.newstes.ru

Першы раз тэма НЛА прагучала з вуснаў Хілары Клінтан у студзені. Адказваючы на правакацыйнае пытанне журналіста, якога ўвесь свет ведае як фаната паранармальных феноменаў, яна паабяцала ў выпадку перамогі абавязкова разабрацца з зялёнымі чалавечкамі. Паколькі ў гэты час Хілары шырока пасміхаўся, публіка ўспрыняла яе заяву як жарт, дарэчны для адказаў на падобныя пытанні. Адразу шмат хто згадаў вядомы фрагмент аднаго з гумарыстычных шоу, на якое быў запрошаны Барак Абама. Вядучы тады прызнаўся, што зайздросціць Абаму, прэзідэнцкі статус якога дазваляе яму залезці ў сакрэтны дзяржаўны архіў пра іншапланецян. Абама ў сваю чаргу расчараваў суразмоўца, заявіўшы, што іншапланецяне наўрад ці дазволяць яму залезці ў сакрэтныя тэчкі, і выклікаў смех у аўдыторыі.

Аднак чым далей ідзе прэзідэнцкая кампанія, тым больш сумневаў у тым, што Хілары Клінтан жартавала. Спачатку напярэдадні праймерыз у Нью-Гемпшыры ў інтэрв’ю мясцовай газеце яна паабяцала «дакапацца да дна ў містычных гісторыях з НЛА». Пасля на палітычную сцэну выйшаў будучы менеджэр яе выбарчага штабу Джон Падэста, які раней працаваў дарадцам Абамы і лічыцца заўзятым аматарам тэорыі пра існаванне іншапланецян.

Напярэдадні лютаўскага праймерыз у Невадзе ён паведаміў журналістам, што Хілары «вельмі сур’ёзна ўспрымае праблематыку НЛА». «Я размаўляў з Хілары на гэтую тэму. Ёсць шэраг сакрэтных тэчак, якія трэба адчыніць. (…) Я мяркую, што людзі маюць права атрымаць адказы на шэраг пытанняў».

Адначасова высветлілася, што пара Клінтанаў сапраўды даўно ў тэме. Прыкладна ў сярэдзіне 1990-х гадоў Лоўрэнс Ракфелер — прадстаўнік славутага банкірскага клану — намагаўся дабіцца праз першую лэдзі слуханняў у кангрэсе наконт кантактаў людзей з іншапланецянамі (сам Ракфелер налічыў 17 падобных кантактаў). Быццам, Хілары была не супраць пралабіраваць такія дэбаты, аднак хуткі скандал з Монікай Левінскі прымусіў яе пераключыцца на іншыя тэмы.

Яшчэ больш цікавым падаецца спіч на той час ужо былога прэзідэнта Біла Клінтана ў 2005 годзе, у якім быў такі пасаж: «Будучы прэзідэнтам, я зрабіў спробу высветліць, ці ёсць якія-небудзь сакрэтныя ўрадавыя дакументы пра падобныя рэчы (НЛА), і ці не былі яны схаваныя ад мяне таксама. Я не быў бы першым прэзідэнтам, якому хлусілі. Сапраўды, можа быць нейкі чалавек, які хавае гэтыя цёмныя таямніцы нават ад абраных прэзідэнтаў». У той жа прамове Клінтан заявіў, што не будзе вельмі здзіўлены, калі заўтра на Зямлю прыляцяць нейкія марсіяне.

Усё гэта дазваляе шэрагу выданняў заключыць, што ў час прэзідэнцтва Хілары Клінтан сапраўды адбудзецца нешта эпахальнае — грамадскасць атрымае доступ да зачыненых пакуль архіваў спецслужбаў ЗША наконт паранармальных з’яваў. Пытанне, што мы атрымаем у выніку? Зараз існуе некалькі прагнозаў.

Найбольш фантастычны, варты фільмаў Галівуду, варыянт, калі ў тых файлах мы знойдзем дакументальнае пацвярджэнне тэорыі пра існаванне іншапланецян, і больш таго, факты іх кантактаў з амерыканскімі ўладамі. Тут, натуральна, уфолагаў больш за ўсё будуць цікавіць матэрыялы па так званаму Розуэльскаму інцыдэнту (Roswell incident) — меркаванаму крушэнню неапазнанага лятаючага аб’екта каля горада Розуэл у штаце Нью-Мексіка (ЗША) у ліпені 1947 года. Згодна з афіцыйнай пазіцыяй ВПС ЗША, выяўлены аб’ект з’яўляўся метэазондам. У розных публіцыстычных крыніцах папулярная версія, згодна з якой аб’ект быў касмічным караблём, пілота якога ўрад ЗША захапіў, каб праз яго выйсці на сувязь з далёкай Галактыкай. Адсюль байкі пра тое, што іншапланецяне так ці інакш кансультуюць Белы дом.

Магчымы і варыянт, калі ў сакрэтных файлах будзе знаходзіцца выключна дэталёвае апісанне розных незвычайных падзей, кшталту палётаў незразумелых аб’ектаў. На думку некаторых каментатараў, гэта таксама някепска, паколькі дэталёвае апісанне іншапланетных машын як мінімум натхніць навукоўцаў вывучаць прынцып іх працы, што ў перспектыве дапаможа распрацоўцы апаратаў, якія не працуюць на традыцыйных відах энергіі.

Не будзе праблемай, калі нічога асаблівага ў тэчках з надпісам «Вельмі сакрэтна» створаная Клінтан прэзідэнцкая камісія не знойдзе. У такім выпадку ўвесь свет стане сведкам трыумфу амерыканскай дэмакратыі, калі кожны просты грамадзянін кантралюе ўладу, у якой ад яго не можа быць сакрэтаў. У гэтым кантэксце адкрыццё архіваў пра НЛА выглядае як сімвалічны антыдот супраць бюракратызацыі дзяржаўнага апарату, адарванасці чыноўнікаў ад народу. Па сутнасці, на гэтым тэзісе і робяць націск тыя, хто заклікае адчыняць архівы. «Мы павінны зрабіць гэта (раскрыць файлы пра НЛА), таму што гэта праява справядлівасці, таму што амерыканскі народ здольны апрацоўваць праўду. Нарэшце, мы павінны гэта зрабіць, таму што гэта закон», — кажа Джон Падэста, памочнік Барака Абамы.

Цікава, што крытыкі Клінтан баяцца менавіта апошняга варыянту, калі адкрыццё архіваў пра НЛА стане падставай для запуску прапагандысцкай кампаніі, якая павінна кампенсаваць грамадству правалы адміністрацыі дэмакратаў або адцягнуць увагу ад кампраметуючых старонак біяграфіі яе сябраў. Той жа Падэста вядомы як лабіст інтарэсаў цэлага спектру карпарацый, некаторыя з якіх літаральна дэманізаваныя ў масавай свядомасці.