На мяжы поўнага знікнення. 9 жывёл, якіх заўтра можа ўжо не быць

У спісе жывёл, якія знаходзяцца на мяжы поўнага знікнення, 19 жывёл. З іх колькасць дзевяці відаў і падвідаў складае менш за 1000 асобін — і ім пагражае лёс белых насарогаў.

wild.jpg

20 сакавіка ў Кеніі памёр апошні самец паўночнага белага насарога па мянушцы Судан. На планеце засталося толькі дзве самкі гэтага падвіда буйных млекакормячых, якія па памерах саступаюць толькі сланам. Навукоўцы спадзяюцца выратаваць від, выкарыстаўшы тэхналогію штучнага апладнення, але калі гэта не атрымаецца, то паўночныя белыя насарогі канчаткова вымруць. 


Далёкаўсходні леапард

wild_2.jpg


Колькасць асобін: не больш за 60
Калі мы чуем слова «леапард», у першую чаргу на розум прыходзяць саваны Афрыкі, але на Далёкім Усходзе — у раёне мяжы трох краін: Расіі, Кітая і Паўночнай Карэі — жыве далёкаўсходні леапард. Гэта самы рэдкі прадстаўнік каціных.
Разбурэнне яго асяроддзя пражывання: высечка лясоў, развіццё сельскай гаспадаркі і будаўніцтва аб’ектаў інфраструктуры — дарог і трубаправодаў — прыводзіць да таго, што колькасць далёкаўсходніх леапардаў няўхільна скарачаецца.

Рачная гарыла

wild_3.jpg


Колькасць асобін: 200-300

Рачныя гарылы жывуць на невялікім участку мяжы паміж Камерунам і Нігерыяй. Яны найбольш уразлівыя з усіх афрыканскіх прыматаў — іх засталося занадта мала.
У рачных гарыл ёсць толькі адзін вораг — гэта чалавек. Адны высякаюць тропікі пад сельгасугоддзі і тым самым скарачаюць арэал пасялення. Іншыя — палююць на гэтых прыматаў.

Яванскі насарог

wild_4.jpg


Колькасць асобін: 58-68
На сённяшні дзень яванскі насарог — самае рэдкае буйное млекакормячых на Зямлі, не лічачы белага насарога. Раней яванскі насарог засяляў шырокую частку Азіі: жывёла жыла ў Паўночна-Усходняй Індыі, а таксама ў М’янме, Тайландзе, Камбоджы, Лаосе, В’етнаме і на інданэзійскіх выспах Суматра і Ява. Цяпер яго невялікая папуляцыя жыве ў дзікай прыродзе толькі ў нацыянальным парку Уджунг-Кулон ў Інданезіі.
У яванскіх насарогаў не было натуральных ворагаў — толькі тыгры маглі нападаць на маладняк, калі арэалы гэтых двух відаў перасякаліся, — пакуль да носорогаў не прыйшоў чалавек. Памяншэнне колькасці насарогаў напрамую звязана з браканьерствам, якое ў першую чаргу мае мэтай збыт рагоў, якія высока шануюцца ў традыцыйнай кітайскай медыцыне, — кошт аднаго рога на чорным рынку дасягае 30 000 даляраў за кілаграм. Разбурэнне асяроддзя пражывання, малая плошча арэала прыводзіць да высокай шчыльнасці папуляцыі і — у выніку імбрыдынгу і памяншэння генетычнай разнастайнасці — да знікнення.

Малайскі тыгр

wild_5.jpg


Колькасць асобін: 250-340

Гэты падвід тыгра сустракаецца ў прыродзе выключна ў паўднёвай частцы паўвострава Малакка. Малайскі тыгр самы маленькі з прадстаўнікоў свайго выгляду. Невялікі арэал пасялення, які ўвесь час змяншаецца дзякуючы людской дзейнасці, а таксама браканьеры прывялі да таго, што малайскія тыгры могуць знікнуць ужо ў бліжэйшы дзесяцігоддзе.

Усходняя горная гарыла

wild_6.jpg


Колькасць асобін: 880

Горныя гарылы маюць вельмі абмежаваны арэал пасялення ў Цэнтральнай Афрыцы ў раёне Вялікай рыфтавай даліны. Яны жывуць на схілах шасці патухлых вулканаў, на ўчастку даўжынёй каля 40 і шырынёй 19 км, на вышыні 2200-4300 метраў над узроўнем мора. Існуе ўсяго дзве невялікія ізаляваныя папуляцыі. Адна — у вулканічных гарах Вірунг на стыку Руанда, Дэмакратычнай Рэспублікі Конга і Уганды; другая папуляцыя — на паўднёвым захадзе Уганды ў раёне нацыянальнага парку «непраходны лес Бвіндзі».
Прыродаахоўныя меры былі б больш эфектыўнымі, калі б не палітычная нестабільнасьць у рэгіёне, вельмі высокая шчыльнасць насельніцтва і браканьерства — тым не менш у апошнія гады папуляцыя горных гарыл павялічылася.

Танапульскі арангутан

wild_7.jpg


Колькасць асобін: 800

У 2017 годзе навукоўцы знайшлі новы від прыматаў на інданезійскім востраве Суматра. Невялікая група арангутанаў пражывае ў лесе Батанг Торы на ахоўнай тэрыторыі. Адразу ж гэты від быў прызнаны знікаючым — яго папуляцыя складае ўсяго каля 800 асобін.
А паколькі менавіта ў гэтым раёне плануецца будаўніцтва плаціны для гідраэлектрастанцыі, то свет даволі хутка страціць від, які быў толькі што знойдзены.

Суматранскі насарог

wild_8.jpg


Колькасць асобін: 100 менш

Самыя маленькія прадстаўнікі сямейства насарогавых раней засялялі вільготны трапічны лес і балота ў Асаме, Бутане, Бангладэшы, М’янме, Лаосе, Тайландзе, Малайзіі, Інданезіі і Кітаі. У цяперашні час від знаходзіцца на мяжы знікнення, захавалася ўсяго шэсць жыццяздольных папуляцый — чатыры з іх існуюць на Суматры, адна на Барнэа і яшчэ адна — на малайскім паўвостраве. Колькасць суматранскіх насарогаў цяжка вызначыць з-за іх адзінокага ладу жыцця, але паводле ацэнак яна складае менш за 100 асобін — у першую чаргу дзякуючы браканьерам.
Захаванне суматранских насарогаў ў няволі не дае станоўчы вынік: шмат хто з іх памірае ва ўзросце да 20 гадоў, так і не прынёсшы нашчадства.

Суматранскі тыгр

wild_9.jpg


Колькасць асобін: 400-500

Самы дробны з ​​цяпер існых падвідаў тыграў у дзікай прыродзе жыве толькі на Суматры. Арэал яго пражывання імкліва скарачаецца з-за экстэнсіўнага пашырэння гаспадарчай дзейнасці чалавека.

Вакіта (каліфарнійская марская свіння)

wild_10.jpg


Колькасць асобін: каля 30

Вакіты жывуць толькі ў невялікай акваторыі плошчай каля 40 квадратных кіламетраў у паўночнай частцы Каліфарнійскага заліва. Больш нідзе на планеце іх не сустрэць. Па апошніх дадзеных, цяпер іх налічваецца не больш за 30 асобін, а можа нават і менш.
На каліфарнійскую марскую свінню ніколі не палявалі. Фактычна існаванне гэтага віду было пацверджана толькі ў 1985 годзе ў ходзе спецыяльнага даследавання. Тым не менш, папуляцыя каліфарнійскай марской свінні скарачаецца — вакіты трапляюць у сеткі для лоўлі рыбы і крэветак — і гінуць.
Паводле news.tut.by