У Мексіцы знайшлі маску цара VII стагоддзя

Падчас рэстаўрацыйных работ каля будынка палаца ў горадзе Паленке навукоўцаў з Нацыянальнага інстытута гісторыі і антрапалогіі Мексікі знайшла скульптурную маску, якая, на іх думку, адлюстроўвае самага магутнага цара гэтага горада – Пакаля Вялікага.

maska.jpg

Старажытны горад знаходзіцца на ўсходзе сучаснага мексіканскага штата Ч'япас. Назва Паленке была дадзена разбуранаму гораду ўжо ў сучасны перыяд, у старажытнасці, калі горад быў населены і служыў сталіцай аднаго з дзяржаў майя, яго называлі Lakam-Haʔ, што значыць «вялікая вада». Горад быў заселены да IX стагоддзя, калі жыхары пакінулі яго па незразумелых прычынах.
У 615 годзе царом гэтага горада стаў дванаццацігадовы Кʼініч Ханааб Пакаль. Яго праўленне доўжылася 68 гадоў. Яно стала часам найвышэйшай палітычнай і эканамічнай магутнасці яго царства. Ён правёў шэраг паспяховых войнаў, за час якіх пад яго ўплыў трапіў шэраг суседніх гарадоў-дзяржаў майя. Сучасныя гісторыкі называюць яго Пакалем Вялікім. Пасля смерці быў пахаваны ў родным горадзе, у магільным склепе, якому пазней археолагі далі назву «Храм надпісаў». Пахаванне Пакаля было знойдзена яшчэ ў 1952 годзе экспедыцыяй пад кіраўніцтвам Альберта Руса Луілье.
У студзені гэтага года ў будынку палаца Паленке былі пачаты рэстаўрацыйныя работы з мэтай ліквідаваць пашкоджанні, нанесеныя збудаванням прыроднымі фактарамі, і забяспечыць далейшую захаванасць насценных фрэсак і каменных рэльефаў. У двары корпуса палаца небяспеку ўяўлялі грунтавыя воды, што рэгулярна прасочваліся пасля кожнага сезону дажджоў. Праведзеныя там раскопкі паказалі, што ў двары раней знаходзілася штучная сажалка, якая і служыла рэзервуарам, дзе запасалася вада. Цяпер ён адкрыты і ачышчаны. Трэба будзе збудаваць новую сістэму каналізацыі, каб забяспечыць адвядзенне вады ад будынка. Рэстаўратары зараз працягваюць ачыстку сцен палаца, выдаляючы з фрэсак налёт мікраарганізмаў, які ўтварыўся з-за высокай вільготнасці.
Побач з сажалкай былі вынятыя шматлікія прадметы, закапаныя ў зямлю: керамічныя фігуркі, посуд, кавалачкі жадэіта, перламутравая ракавіна, цынобра, абсідыян, пірыту, дзве жамчужыны, мноства костак рыб, чарапах, яшчарак, птушак, панцыры крабаў і слімакоў. Была сярод іх і маска цара. Кіраўнік даследчай групы Арнольд Гансалес кажа, што падобныя групы з гліняных вырабаў, каштоўных мінералаў і прынесеных у ахвяру жывёл, закладваліся ў якасці прынашэнняў пасля будаўніцтва будынка або заканчэння рамонту. У дадзеным выпадку навукоўцы схіляюцца да другога варыянту.
Паводле Pro Science