Унук вывез 83-гадовую бабулю ў Парыж. Вось яе ўражанні

Яўген Сафонаў паспрачаўся са сваёй 83-гадовай бабуляй і вырашыў пераканаць, што добра было не толькі "ў Саюзе". Як толькі ўлетку 2017 гады запрацаваў бязвізавы рэжым для Украіны, бабуля і ўнук сабралі дакументы, узялі вазок, каб жанчыне было лягчэй перасоўвацца, і разам адправіліся ў Парыж.

Да гэтага падарожжа 83-гадовая Святлана Рыгораўна Стацэнка ездзіла толькі з мужам у Карэлію і на Байкал на машыне. За мяжой ніколі не была — "а мы тады і не хацелі асабліва". Але на пытанне ўнука, ці хацела б паглядзець на якую-небудзь іншую краіну, адказала, што на Парыж паглядзець хацелася б.
Святлана Стацэнка ў мінулым выкладчык літаратуры, і Парыж добра ведае па раманах Дзюма і Гюго.
"На біяметрычны пашпарт падаліся за дзень да таго, як стала вядома пра бязвізавы рэжым", — распавядае Яўген. Вазок, паводле яго слоў, ніяк не паўплываў на маршрут: у Парыжы ўсюды ёсць з'езды з тратуара на праезную частку, пандусы.
"А вось пракаціць бабулю па Кіеве я не змог — паспрабаваў, гэта немагчыма", — заўважае Яўген.
Патрапіўшы ў Парыж, бабуля, паводле яго слоў, не выпускала магчымасці сунуць у сумачку ўсё, што ў яе змяшчалася: папяровы пакет з супермаркета, пластмасавы нож, улёткі з рэкламай ... Навошта? Паводле яе слоў, ёй патрэбныя былі доказы паездкі.
Парыж Святлане Рыгораўне спадабаўся. "Тут прыгажэй, чым у Адэсе, Пецярбургу, Кішынёве і Хабараўску", — прызналася яна. Але больш за ўсё жанчыну ўразілі людзі. Калі яна ўставала з крэсла, да яе заўсёды нехта падбягаў, каб дапамагчы — ахоўнік у музеі, афіцыянт, наведвальнік кавярні, парцье, выпадковы мінак. "Цалкам незнаёмы мне чалавек, я сустрэлася з ім позіркам — а ён мне ўсміхнуўся!" — здзіўлялася бабуля.

А яшчэ яе ўразілі матацыклы, пакінутыя без нагляду, вялікія чыстыя аўтобусы, памеры Луўра ... Але на пытанне, дзе лепш: у Савецкім саюзе ці за мяжой, бабуля папрасіла ўнука больш не закранаць тэму.

currenttime.tv