Журналіст Яўген Кісялёў: за Зяленскага ва Украіне гатовыя прагаласаваць 76 працэнтаў выбаршчыкаў

Насуперак розным меркаванням, электаральны рэйтынг прэзідэнта Украіны Уладзіміра Зяленскага па-ранейшаму высокі. Больш за тое, дзеючы кіраўнік дзяржавы застаецца самым папулярным палітыкам у краіне і выйграў бы выбары, калі б яны праводзіліся прама цяпер. Пра гэта, спасылаючыся на вынікі сацапытання, ў эфіры «Рэха Масквы» распавёў вядомы расійскі журналіст Яўген Кісялёў, які шмат гадоў працуе ва Ўкраіне.

— Вось я як раз хацеў задаць пытанне з нагоды рэйтынгу Зяленскага, — запытаў вядучы.

— Ёсць апытанне, якое асабіста ў мяне выклікае асаблівы давер, таму што, па-першае, яно праводзілася пры ўдзеле Фонду Конрада Адэнаўэра. Па-другое, тут вялікая выбарка, — адказаў Яўген Кісялёў. — 

Даследаванне праходзіла з 11 па 16 чэрвеня самым надзейным у арсенале сацыялогіі метадам, а менавіта метадам інтэрв'ю асабістага — тварам да твару — па месцы жыхарства рэспандэнтаў. Вось вам любы пісьменны сацыёлаг пацвердзіць, што гэта самы надзейны метад інтэрв'ю — асабістае па месцы жыхарства тварам да твару з апытальнікам. І хібнасць выбаркі прыстойная — не больш за 2,3%.

І вось што цікавае атрымліваецца ў гэтай гісторыі. Калі б прэзідэнцкія выбары праходзілі ў бліжэйшы час, то Зяленскі б выйшаў у другі тур. Прычым цікава, што практычна з тым жа самым вынікам, які ў яго быў два гады таму, гэта значыць у першым туры ён набраў бы парадку 30%, а ў другім туры ён бы выйграў і ў Пятра Парашэнкі, і ў іншага свайго патэнцыйнага канкурэнта, які таксама мае шанцы на выхад у другі тур — гэта ў сустаршыні АПЗЖ Юрыя Бойка.

Уласна, нічога не змянілася. За Зяленскага гатовыя прагаласаваць 76% тых, хто вызначыўся са сваім выбарам, хто кажа: «Так, я прыму ўдзел у выбарах. Я буду галасаваць за Зяленскага». Такіх 76%. Гэта нават на 2% больш — ну, у межах статыстычнай хібнасці, — чым было вясной 2019 года. Ну, Бойка не быў у другім туры, але, карацей кажучы, у Бойка Зяленскі таксама выйграе цалкам упэўнена.

Гэта такі парадаксальны вынік у тым сэнсе, што, мабыць, гэта першы выпадак у гісторыі постсавецкай Украіны, калі праз два гады пасля прэзідэнцкіх выбараў прэзідэнт захоўвае высокі электаральны рэйтынг. Хоць рэйтынг даверу да яго, безумоўна...Ёсць два рэйтынгі: рэйтынг даверу і электаральны рэйтынг. Электаральны рэйтынг у яго стаіць, як укапаны. Рэйтынг даверу панізіўся, але не драматычным чынам. У мяне перад вачыма проста няма гэтых лічбаў.

Але, груба кажучы, калі параўнаць з рэйтынгам даверу Парашэнка, Януковіча, Кучмы, вось усіх папярэдніх прэзідэнтаў, уключаючы «аранжавага» Юшчанку, у іх ва ўсіх каласальны быў разрыў на карысць недаверу. Гэта значыць рэйтынг недаверу ў 2-3 разы перавышаў рэйтынг даверу. А ў Зяленскага недавер крыху больш, чым давер, але ўсё роўна драматычнага падзення не адбылося.

— Гэта дзіўна для дзеючага прэзідэнта. Існуюць такія не тое, каб правілы, але нейкія звычайныя тэндэнцыі ў самых дэмакратычных краінах, што дзеючы прэзідэнт заўсёды губляе. Вядома, проста за кошт таго, што ён дзеючы, я б сказаў.

— Гэта праўда. Але Зяленскі не такі, як усе. І нейкія рэчы ён, напэўна, робіць няправільна. Яго крытыкуюць і злева, і справа, што называецца, і зверху, і знізу. Вядома ж, яму не хапае, напэўна, у многіх пытаннях вопыту, але ён паволі мацярэе. Гэта з аднаго боку. З іншага боку, ён па-ранейшаму часам дзейнічае неканвенцыйнымі метадамі, незвычайнымі метадамі. Інтэрв'ю дае, прэс-канферэнцыі праводзіць, але пры гэтым працягвае звяртацца да свайго электарату наўпрост праз запіс відэазваротаў, фактычна выступаючы ў ролі гэтакага прэзідэнта-відэаблогера.

У ім, мабыць, ёсць нешта шчырае, ёсць нейкая шчырасць, якая часам зусім неўласцівая іншым палітыкам. Бывае, выходзіць палітык, а заслона нядоўгага любові з вачэй выбаршчыкаў спала, яны глядзяць, як такі калектыўны Станіслаўскі, і кажуць: «Не веру. Вось не веру. Вось хлусіць. Фальшывіць». Мне здаецца, што Зяленскі, можа быць, у сілу яго прафесійнага акцёрскага…

— Так, гэта шчырасць акцёра, магчыма.

— Бог яго ведае.