Бізнес пераможаны нафтай і каронавірусам. Каго стануць ратаваць улады?

Намеснік старшыні праўлення Беларускай аўтамабільнай асацыяцыі Сяргей Варывода прапанаваў на старонках «Ежедневніка» свой набор пілюль для пацярпелага бізнесу, якія спатрэбіліся б і ў здаровай эканоміцы.

dollar_4.jpg

  1. Устойлівы паток ліквіднасці. Ад банкаў, ад бюджэту, ад каго заўгодна. Пры ўсім жаданні падняць стаўкі па крэдытах на фоне растучых дэпазітных ставак, уключыць кавенанты, абрэзаць ліміты — гэтага рабіць нельга.
  2. Тэрмінова патрэбны чарговы, не вельмі правільны з пункту гледжання стратэгіі, але вельмі важны ў тактычным плане, указ аб адмысловым парадку спісання курсавых розніц. Кіраўнік арганізацыі павінен атрымаць права ў рамках уліковай палітыкі арганізацыі спісваць на затраты столькі, колькі дазваляе фінансавы вынік.
  3. Змяніць указы № 399 і свежы № 70 «Аб развіцці аграпрамысловага комплексу Віцебскай вобласці», пераклаўшы груз чужых праблем на плечы крэдытораў, у першую чаргу, прыватнага бізнесу. Выратаванне дзяржсектара, сельгасвытворцаў і таму падобнае — гэта пытанні бюджэтнай палітыкі. Калі падабаецца і ёсць што марнаваць з бюджэту на падтрымку неэфектыўных кампаній на шкоду насельніцтву, марнуйце са свайго бюджэту, а не бюджэту прыватнай кампаніі.
  4. Мараторый на ўсе віды праверак, уключаючы маніторынгі. Ніводная заходняя эканоміка, ні адзін «эканамічны тыгр» Паўднёва-Усходняй Азіі ці Блізкага Усходу не вырас ва ўмовах татальнага кантролю. Цяпер няма часу ўдавацца ў дэталі, кантроль у нас татальны ці не вельмі, але калі да гэтага часу, напрыклад, кантралёры патрабуюць куткі аховы працы і шматлістоўе інструкцый, якія ніхто не чытае, — то навошта?
  5. Ураўняць дзяржаўных і прыватных землекарыстальнікаў, якія выкарыстоўваюць землі роўнага кадастравага кошту, у памерах плацяжоў за зямельныя ўчасткі. Улады па-ранейшаму размяркоўваюць зямельныя рэсурсы на дыскрымінацыйных для бізнесу умовах: ва ўказе № 667 і Кодэксе аб зямлі заканадаўча замацавана, што прыватныя арганізацыі плацяць рэгулярна плату за права заключэння дагавора арэнды, а дзяржаўныя — не.
    Неабходна неадкладна зраўнаваць плацельшчыкаў зямельнага падатку і арэнднай платы за зямельныя ўчасткі. Калі для першых з 1 студзеня 2020 года максімальны гранічны каэфіцыент да базавай стаўкі абмежаваны 2,0, то для арандатараў захоўваецца на ранейшым, больш высокім узроўні. Напрыклад, у Мінску — 2,3.
  6. У межах бюджэтнага года можна было б даць адтэрміноўку па падатковых і непадатковых плацяжах, а таксама ўвесці мараторый на налічэнне пені за пратэрміноўку гэтых плацяжоў.
  7. Мытным органам не перашкодзіць устрымацца ад карэкціроўкі мытнага кошту на ўвозныя з беларускага бізнесу тавары, гэта значыць прымусовага даналічаных бізнесу мытных плацяжоў. За выключэннем, вядома, выпадкаў даказанага жульніцтва. Іншымі словамі, даўно дэклараваны ўладамі прынцып прэзумпцыі добрасумленнасці — у дзеянне! Тым больш, што ўсе гэтыя мытныя даналічэнні за кошт бюджэтаў нашых прадпрыемстваў вяртаюцца ў бюджэт нашай краіны ў памеры ўсяго толькі 4,86%.
  8. І нядрэнна было б адмяніць указ № 140. Інваліды і шматдзетныя падзарабілі, «перакупы» напакавалі кішэні — дайце магчымасць вырабляць і прадаваць легкавыя аўтамабілі, што вырабляюцца ў краіне тым, хто можа яшчэ плаціць у бюджэт.
  9. Адтэрмінаваць, адмяніць і ўключыць у наступным у склад падатковага заканадаўства плацяжы за выкарыстанне навакольнага асяроддзя арганізацыямі, што размяшчаюць вонкавую рэкламу. А заадно правесці інвентарызацыю і максімальна ўключыць у склад падатковага заканадаўства ўсякага роду квазіфіскальныя плацяжы.

Паводле Заўтра тваёй краіны