У Беларусі 82% арганізацый — прыватнай уласнасці. Але чаму гэта не радуе?
Вось вам забаўная статыстыка. Паводле даных Белстата, на 1 кастрычніка 2023 года ў рэспубліцы дзейнічала 149,6 тысяч юрыдычных асоб. Пры гэтым удзельная вага арганізацый дзяржаўнай і з дзяржаўным удзелам формаў уласнасці склала 11,3% ад агульнай колькасці дзеючых арганізацый.
МТЗ — таксама фармальна ААТ
Такая статыстка выглядае дзіўнай, калі не ведаць асаблівасцей эканомікі Беларусі, адзначае тэлеграм-канал «Вашы грошы».
З аднаго боку, тут выяўляецца любоў дзяржаўнай статыстыкі да патрэбных і прыгожых лічбаў. У дадзеным выпадку яны адназначна кажуць нібыта пра нізкую долю дзяржавы ў эканоміцы.
З іншага, у Беларусі паняцце прыватнай уласнасці размытае і будзе ўключаць кампаніі з дзяржаўным удзелам. А ва ўмовах нашых рэалій нават мінімальная доля дзяржавы становіцца «залатой акцыяй» пры вырашэнні практычна любых пытанняў.
Акрамя таго, колькасць кампаній у Беларусі не канвертуецца ў іх рынкавую, а такім чынам перамоўную вагу. Прывілеі доступу да больш танных фінансавых рэсурсаў або лаяльныя рашэнні па даўгавых праблемах заўсёды будуць на баку дзяржкампаній, нават нягледзячы на фактычныя вынікі іх дзейнасці.
У свежай статыстыцы колькасці арганізацый у Беларусі на 1 кастрычніка 2023 года цікавыя яшчэ вось якія дэталі: пры зніжэнні колькасці арганізацый дзяржаўнай уласнасці на 3,1% за год вырасла колькасць прыватных кампаній і на 6,7% — колькасць кампаній у замежнай уласнасці.
Зніжэнне колькасці дзяржкампаній у цэлым укладваецца ў агульны трэнд: новыя ствараць няма магчымасці і фінансавай мэтазгоднасці, а да яшчэ больш-менш дзеючых можна далучыць стратныя.
Рост прыватных кампаній можа быць вынікам адразу некалькіх прычын. Частка арганізацый, не маючы магчымасцей для росту, драбняцца на больш дробныя, распадаюцца або проста сціскаюцца ў памерах, пераходзячы з катэгорыі сярэдняга бізнесу ў малы.
Варта памятаць, што гандаль з Расіяй і функцыі Беларусі як хаба па перавалцы падсанкцыйных тавараў таксама мае патрэбу ў стварэнні новых юрыдычных асоб.
Гэтым жа можна растлумачыць рост колькасці кампаній з замежнай уласнасцю, як і той акалічнасцю, што беларускаму гандлю даводзіцца шукаць выхад на новыя рынкі, абыходзячы забароны праз трэція краіны.
Глядзіце таксама
