Няма адзінства. Прыхільнікі Лукашэнкі «ваююць» паміж сабой

Рэжым у Беларусі часта выглядае маналітным, дзе ўсе ўдзельнікі сістэмы жорстка падпарадкоўваюцца правілам улады. Але ў апошнія гады ва ўмовах, калі прадстаўнікі рэжыму атрымалі яшчэ большую ўладу, некаторыя не саромеюцца адкрыта змагацца з калегамі.

Ілюстрацыйнае фота

Ілюстрацыйнае фота

«Салідарнасць» падабрала некалькі прыкладаў супрацьстаяння паміж прыхільнікамі Лукашэнкі.

Кавальчук супраць Шарстнёва

Былы ахоўнік кіраўніка, які стаў міністрам спорту, бачна, лічыць, што ў даручанай сферы яго ўладу ніхто абмяжоўваць не можа. Між тым Беларуская федэрацыя футбола адчувае сваю аўтаномнасць, жывучы не на бюджэтныя грошы, а на грошы УЕФА.

Калі былы старшыня Віцебскага аблвыканкама Мікалай Шарстнёў стаў кіраўніком Федэрацыі, то адмовіўся падпарадкоўвацца міністру спорту, які вырашыў навесці свае парадкі ў футболе.

У выніку паўстаў канфлікт. З апошняга — Кавальчук і Шарстнёў зарубіліся наконт фармату другой лігі, перацягваючы клубы на свой бок.

Канфлікт настолькі адкрыты, што пару месяцаў таму Лукашэнка заявіў:

— Мяне што абурае: аказваецца, новы кіраўнік Федэрацыі з міністрам спорту нешта не падзялілі. Яны не могуць працаваць адзін з адным. Цуд! Ды там жа дзяліць няма чаго!

Калі ў гэтым і была пазіцыя кіраўніка, то ён толькі стварыў умовы для абвастрэння канфлікту, бо даў зразумець былому ахоўніку, што таму па-ранейшаму ў парушэнне правілаў можна ўмешвацца ў футбольныя справы.

Глядзіце таксама

Карпянкоў супраць Кубракова

Намеснік кіраўніка МУС і камандуючы ўнутранымі войскамі Мікалай Карпянкоў развіў такую актыўнасць па стварэнні і развіцці «спецпадраздзяленняў», што пайшлі чуткі пра яго жаданні вывесці іх у асобную структуру па прыкладзе «Расгвардыі». Што азначала яго канфлікт з кіраўніком МУС Іванам Кубраковым.

Верагодна, нешта такое сапраўды мела месца, паколькі Карпянкоў палічыў за неабходнае заявіць у пачатку лютага:

— Дзесьці спрабуюць сутыкнуць ілбамі Міністэрства ўнутраных спраў і ўнутраныя войскі, дзесьці скампраметаваць стасункі паміж камандуючым і міністрам унутраных спраў.

Карпянкоў таксама пахваліў Кубракова, адзначыўшы, што для яго ён «вельмі вялікі начальнік».

Да таго ж намеснік кіраўніка МУС так адкрыта захапляўся «вагнераўцамі», папулярызуючы сімволіку наймітаў, што атрымаў выспятка ад Лукашэнкі. На нарадзе з сілавікамі кіраўнік заявіў:

— Заўсёды (папярэджваю) і міністра, і іншых тут некаторых, якія на экране з вагнераўцамі практычна кожны дзень: «Ах, Вагнер, ах, Вагнер». Малайцы, хлопцы. Дзякуй, расказалі нам пра вопыт ваенных дзеянняў. А ўсё астатняе нашы афіцэры ведаюць не горш. Адныя й тыя ж акадэміі заканчвалі.

Глядзіце таксама

Разборкі сярод прапагандыстаў: сярод удзельнікаў — Вараніца, Азаронак, Марзалюк і Бондарава

Намеснік старшыні Гродзенскай абласной арганізацыі «Белая Русь» Святлана Вараніца не ў сілах трываць паводзіны члена палітрады той жа «Белай Русі» Рыгора Азаронка.

— Я не хачу, каб мая краіна станавілася азаранкоўшчынай і бондараўшчынай, не хачу, каб іх запалохвалі казематамі Лубянкі і новым Жданавым са Сталіным, — напісала, у прыватнасці, Вараніца летась.

Кіраўнік «Белай Русі» Алег Раманаў паспрабаваў запэўніць, што ніякага расколу ў шэрагах партыі і грамадскай арганізацыі нібыта няма.

Вараніца таксама ў шоку ад дзеянняў інфаказачкі Вольгі Бандаровай. Зрэшты і іншыя прапагандысты лічаць, што тая зляцела з шпулек. Бондарава, напрыклад, напісала заяву ў Генпракуратуру з патрабаваннем правесці праверку ў дачыненні да дэпутата Ігара Марзалюка. Той адрэагаваў аналагічнай скаргай.

Яшчэ весялей атрымалася з абвінавачваннямі Бондаравай на адрас начальніка абласной міліцыі Дзмітрыя Рэзенкова — пасля гэтага актывістка выклала некалькі «пакаянных відэа».

Прыхільнікі Лукашэнкі ўсё больш нагадваюць павукоў у слоіку, якія спрабуюць знішчыць адзін аднаго.