Прысуд віцебскаму смяротніку пакінулі ў сіле

Сёння, 12 лістапада, Вярхоўны суд разгледзеў апеляцыйную скаргу асуджанага да смяротнага пакарання жыхара Віцебшчыны Віктара Паўлава.

paulau_68.jpg

Смяротны прысуд віцябляніну быў вынесены 30 ліпеня 2019 года Віцебскім абласным судом, абвінаваціўшы яго ў забойстве дзвюх пенсіянерак.
Прадстаўнікі пацярпелых у суд не прыйшлі. На судзе прысутнічала сястра Раіса Анатольеўна. Падчас разгляду апеляцыйнай скаргі прысутнічалі каля дзесятка чалавек: журналісты і праваабаронцы. Сярод іх каардынатар кампаніі “Праваабаронцы супраць смяротнага пакарання” Андрэй Палуда, праваабаронцы “Вясны” Валянцін Стэфановіч і Паліна Сцепаненка, а таксама віцебскі праваабаронца Беларускага Хельсінкскага камітэту Павел Левінаў.

paulau_sud_12.jpg

Апеляцыйную скаргу разглядаў намеснік старшыні Вярхоўнага суда Руслан Міцкевіч і судовая калегія па крымінальных справах. У разглядзе скаргі таксама ўдзельнічаў прадстаўнік Генеральнай пракуратуры.
У скарзе Віктар Паўлаў прасіў змякчыць прысуд і прызначыць альтэрнатыўнае пакаранне ў межах санкцыі, па якой прызнаны вінаватым (ч.2 арт.139 Крымінальнага кодэкса).
Адразу ў судзе зачыталі апеляцыйную скаргу Віктара Паўлава, дзе ставіцца пад сумнеў выкананне прынцыпу справядлівага судовага разбору суда пры разглядзе яго справы. Так, у прысудзе не адлюстраваны станоўчыя характарыстыкі яго асобы, не ў поўнай меры ўлічаны факт яўкі з павіннай, поўнае прызнанне віны Паўлава, актыўнае супрацоўніцтва падчас следства.
У апеляцыйнай скарзе адзначаецца, што парушэнне гарантый справядлівага судовага разбіральніцтва пацягнула парушэнне яго права на жыццё. Таксама ў скарзе асуджанага да смяротнага пакарання пазначаецца, што быў парушаны шэраг іншых правоў. Напрыклад, права на абарону, паколькі ён змог выбраць адваката толькі пасля прысуду суда. Былі парушаныя і іншыя правы як падазраванага.
Вынясення смяротнага прысуду парушае яго права не падвяргацца катаванням і жорсткаму бесчалавечнаму, зневажальнаму годнасць абыходжанню. Паўлаў раскайваецца і просіць змяніць прысуд з прызначэннем больш мяккага пакарання з улікам прынцыпу гуманнасці.
У разглядзе апеляцыйнай скаргі ўдзельнічалі дзве адвакаткі.
Адвакатка Паўлава звярнула ўвагу суддзяў Вярхоўнага суда на тое, што справа рэзанансная і за ёй назірае не толькі беларускае грамадства, але і міжнародная супольнасць. Наяўнасць смяротнага прысуду ў краіне ўплывае на ўзровень павагі і захавання правоў чалавека. Сапраўды, з асуджэннем вынясення смяротных прысудаў у Беларусі выступілі Савет Еўропы і Еўрасаюз.
Адвакатка падчас прамовы абаронцы звярнула ўвагу, што Віцебскі абласны суд пры вынясенні прысуду заняў аднабаковую, перадузятую абвінаваўчую пазіцыю пры апісанні асобы Паўлава. На яе думку, гэта адзін з істотных фактараў, які паўплываў на вынясенне празмерна суровага і жорсткага прысуду.
Яна звярнула ўвагу суддзяў Вярхоўнага суда, што па Канстытуцыі смяротнае пакаранне носіць выключны і часовы характар. Таксама адвакатка апелявала міжнароднымі стандартамі ў галіне правоў чалавека і адзначала, што смяротнае пакаранне не адпавядае Усеагульнай дэкларацыі правоў чалавека і Міжнароднаму пакту аб грамадзянскіх і палітычных правах. Нагадала, што шэраг міжнародных арганізацый з 90-х гадоў актыўна заклікаюць Беларусь накласці мараторый на вынясенне смяротных прысудаў.
Іншая адвакатка таксама звярнула ўвагу суддзяў Вярхоўнага суда на суровы і негуманны прысуд.
Як яна адзначыла, у прысудзе Віцебскага абласнога суда былі адлюстраваны толькі два змякчальныя факты:
яўка з павіннай; актыўнае спрыянне раскрыццю злачынства.
Адвакатка падкрэсліла, што на момант затрымання толькі яўка з павіннай, а значыць паказанні Віктара Паўлава, з'яўляліся адзінай крыніцай інфармацыі.
«Ён сам прадаставіў усё, каб прыцягнуць яго да крымінальнай адказнасці», — выказвае здзіўленне адвакатка з нагоды прызначэння вышэйшай меры пакарання.
Адвакаткі звярталі ўвагу на шэраг недахопаў, якія былі дапушчаныя падчас следства, і ў наступстве пакладзеныя судом у аснову смяротнага прысуду.
На думку абароны Паўлава, у дадзеным выпадку не было падстаў для вынясення вышэйшай меры пакарання. Яны прасілі суддзяў Вярхоўнага суда змяніць прысуд Віцебскага абласнога суда і прызначыць іншае альтэрнатыўнае пакаранне, прадугледжанае ч. 2 арт. 139 Крымінальнага кодэкса.
У судзе прысуджаны да смяротнага пакарання па сутнасці прысуду не даў ніякіх паказанняў. Ён сказаў, што перажывае з таго, што здарылася.
«Я ўсё страціў у сваім жыцці: і сям'ю, і дзяцей ...» — сказаў праз слёзы Віктар Паўлаў.

paulau_sud_78.jpg

Прадстаўнік Генеральнай пракуратуры цалкам падтрымаў пазіцыю Віцебскага абласнога суда, і не ўбачыў падстаў для змены прысуду. На яго думку, абласны суд правільна кваліфікаваў дзеянні Паўлава, а таксама поўна і ўсебакова вывучаны матэрыялы справы. Ён лічыць, што пакаранне прызначанае суразмерна здзейсненаму злачынству.
«Ён прадэманстраваў грэбаванне да жыцця», — сказаў напрыканцы пракурор.
Вярхоўны суд выдаліўся ў дарадчы пакой да 13:00 для вынясення рашэння.
Пасля перапынку было прынята рашэнне пакінуць апеляцыйную скаргу Віктара Паўлава без задавальнення, а смяротны прысуд Віцебскага абласнога суда ў сіле. Прысуд уступіў у законную сілу.
dp.spring96.org