«Распранулі дагала, прамацалі, абмацалі, празванілі усё што можна». Як праходзяць «допыты» ў ДФР КДК

Юрыст Офіса па правах людзей з інваліднасцю Алег Граблеўскі распавёў на сваёй старонцы ў Facebook, як яго «дапытвалі» ў дэпартаменце фінансавых расследаванняў Камітэта дзяржкантролю. Допыт быў вельмі падобны на катаванне.

Граблеўскі быў выкліканы ў КДК 2 лютага разам з дырэктарам Офіса па правах людзей з інваліднасцю Сяргеем Драздоўскім.

«Прыехаў у ДФР КДК да пазначанага часу 9.30. Я і два адваката. Я пайшоў спытаць, як нам заехаць на калясцы. Падняўся на трэці паверх на ліфце. Пазначыў сваю прысутнасць дзяжурнаму. Дзяжурны патэлефанаваў камусьці, сказаў — інваліды прыехалі. Спусціўся чалавек, сказаў, хадзем са мной на чацвёрты паверх. С. і адвакатаў да вас праводзяць.

Завялі мяне ў пакой, з надпісам 1 аддзел. Там знаходзілася два чалавекі. Мне паведамілі, што мы пакуль чакаем калі прывязуць вашу тэхніку, а пакуль пагаворым.

Размова пачаўся ў мяккіх танах. Разумееце, Алег Валяр'янавіч, Вы парушалі заканадаўства. Вось прама цяпер вырашаецца па вас пытанне. І калі вы распавядзеце пра Х — паедзеце дадому, а не — вымушаныя вас этапаваць на Валадарку. Адтуль вы выйдзеце праз пяць гадоў у лепшым выпадку.

У такіх жа мяккіх танах, але барвовых, я адказваў: разумееце, калі б вы сапраўды хацелі разабрацца, вы б разабраліся і без мяне. Пацікавіўся, дзе мой адвакат і які ў мяне статус.

Мне было сказана, што адваката мы з'елі, а статусу ў вас няма, вы самі прыйшлі.

Окей хлопцы, кажу я, пайшоў тады дадому. Як увайшоў — так і выходжу.

І іду да выхаду. Гэта каля 10.00.

Мне — стаяць, я табе зараз пайду.

Окей, хлопцы, а вось з гэтага моманту, вы мяне незаконна ўтрымліваеце. Вось мая дамова з адвакатам, далейшая размова толькі ў яго прысутнасці.

Забягае мужчына: ты ў мяне праз 10 хвілін заспяваеш салаўём, калі не хочаш гаварыць.

Вырывае ў мяне дамову з адвакатам і крычыць, што яна падробленая — ты і тут усіх ная...ў.

Хлопцы, кажу я, у ізраільскай арміі, калі чалавек трапляе ў палон, па інструкцыі трэба казаць усё што ведаеш. Галоўнае — захаваць жыццё. Я вам усё раскажу, таму што ўспрымаю пагрозу як рэальную.

Яны атрымалі поспех і заўсміхаліся, зусім іншая размова!

Стаў ім цытаваць канвенцыю, чытаў лекцыю хвілін дзесяць. Потым яны зразумелі, што гэта не тое. І кажуць, ты нам абяцаў расказаць усё што ведаеш пра Х.

Так, абяцаў расказаць усё што ведаю — і не пра Х, і не цяпер, а ў прысутнасці адваката.

Адкуль ты такі чорт узяўся, я цябе зараз е..ля.

Я: хлопцы, вы дастаткова сёння нагаварылі для Валадаркі для сябе. Усё, што вы кажаце траслюецца ў агульны доступ, я ўсё ж пайду дадому — і падымаюся.

Мяне схапілі. Зафіксавалі. І сталі распранаць.

Распранулі дагала. Прамацалі, абмацалі, празванілі усё што можна. Адабралі гадзіннік.

Загадалі сесці голым на крэсла.

І глядзець толькі на куток стала.

Я сказаў: хлопцы, ідзіце на... Спакойна апрануўся. Яны асалапелі, гадзіннік вярнулі. Сказалі, ну борзы нам трапіўся. У далейшым, а гэта да 16.30 мы сядзелі моўчкі. Перыядычна заходзіў агрэсіўны чалавек у скураной тужурцы і спрабаваў нешта казаць — але я пасылаў і яго.

Так разоў пяць.

Каля 16.30 мне сказалі: пішы, што адмовіўся ад тлумачэнняў, і далі раздрукаваны бланк, дзе пазначана што я азнаёмлены з артыкулам 27 Канстытуцыі і прэтэнзій не маю.

Артыкул 27 Канстытуцыі мне невядомы. Мне яго зачыталі (права на адмову ад тлумачэнняў). Я сказаў, што не ўспрымаю інфармацыю на слых. Мне яго раздрукавалі. Я сказаў, што не разумею змест — патлумачце па тэрмінах.

Яны зразумелі, што я здзекуюся. Сказалі: ай, напішы сам як хочаш, толькі напішы. Я ўсё напісаў — і пра распрананне і ўсё-ўсё, што тут ужо ў кантэксце катаванняў і бесчалавечнага абыходжання.

Пасля чаго мне сказалі быць свабодным і сыходзіць. Я сказаў, не хлопцы, вы ж хацелі пагаварыць. Давайце пагаворым, вас нешта цікавіць. Сказалі — ідзі адсюль. Даў сябе ўгаварыць і сышоў.

Адвакатаў увесь гэта час да нас не пускалі».