Рэальны кошт Чарнобыля — які ён?
Рэжым, які імкнецца зэканоміць і зарабіць на чым толькі можна, хавае інфармацыю пра рэальны стан забруджаных радыяцыяй зямель — як і пра небяспеку іх эксплуатацыі. А між тым, у зоне забруджвання з беларускага боку знаходзіцца каля дзвюх тысяч населеных пунктаў.
26 красавіка 1986 года на Чарнобыльскай атамнай электрастанцыі адбылася страшная аварыя. Запланаванае спыненне рэактара, якое доўжылася 20 секунд, выглядала як звычайная праверка электраабсталявання. Аднак праз некалькі секунд у выніку хімічнага выбуху ў атмасферу было выкінута каля 520 відаў небяспечных радыенуклідаў. Праз трыццаць восем гадоў пасля катастрофы на ЧАЭС беларускія ўлады заяўляюць, што 12 адсоткаў тэрыторыі краіны па-ранейшаму забруджана.
Чарнобыльская атамная электрастанцыя была размешчана недалёка ад горада Прыпяць на поўначы Украіны, побач з беларускай мяжой. З таго года, калі адбылася аварыя, Прыпяць была закінута, і вакол станцыі была створана зона адчужэння радыусам 30 км. Больш за сто тысяч чалавек былі эвакуяваны з гэтай зоны.
На поўнач ад украінскай часткі зоны адчужэння знаходзіцца Палескі дзяржаўны радыяцыйна-экалагічны запаведнік, які адносіцца да тэрыторыі Рэспублікі Беларусь. У гэтым раёне налічваецца 96 закінутых паселішчаў, у якіх да аварыі і эвакуацыі ў 1986 годзе пражывала больш за 22 000 жыхароў.
Як паведамляюць беларускія дзяржаўныя СМІ, напрыканцы красавіка 2024 года пра гэта на прэс-канферэнцыі расказаў першы намеснік начальніка Дзяржаўнай атамнай інспекцыі Беларусі Леанід Дзедуль:
«У выніку выбухаў і пажараў у атмасферу было выкінута каля 200 відаў радыенуклідаў з перыядам паўраспаду ад некалькіх гадзін да соцень тысяч гадоў, прычым асноўны ўдар прыйшоўся на Беларусь. Напрыклад, калі мы разгледзім радыенуклід цэзій-137, то 35% ад агульнай колькасці рэчыва прыпадае на нашу краіну. На долю гэтага радыенукліду прыпадае каля 90% дозавай нагрузкі на насельніцтва. З пасляаварыйнага перыяду плошча забруджанай цэзіем-137 тэрыторыі ў Беларусі скарацілася амаль удвая і цяпер складае каля 25,5 тысячы квадратных кіламетраў, або 12% ад агульнай плошчы краіны.
Сёння ў зоне радыеактыўнага забруджвання размешчана больш за 2000 населеных пунктаў, у якіх пражывае каля 930 000 чалавек (185 000 з якіх — дзеці)».
Хоць дзяржаўныя СМІ паведамляюць пра поспех дзяржаўнай чарнобыльскай праграмы, накіраванай на ліквідацыю эканамічных, сацыяльных і экалагічных наступстваў катастрофы, людзі па-за межамі краіны ставяцца да яе скептычна.
Аляксандр Лукашэнка заявіў, што праграма спрацавала настолькі добра, што «нанесла ўдар па Чарнобылі».
Аднак гісторык Аляксандр Фрыдман лічыць, што рэжым Лукашэнкі з дапамогай прапаганды маніпулюе грамадскай памяццю і меркаваннем пра трагедыю. Паводле яго слоў, эканамічныя мэты і магчымасць выкарыстоўваць для іх забруджаныя тэрыторыі былі рухаючай сілай чарнобыльскай праграмы Лукашэнкі. У сваім артыкуле для DW Фрыдман гаворыць, што людзі былі выпушчаныя з-пад увагі, а даследаванні, якія паказалі сур'ёзныя наступствы выкарыстання зямлі нават па зпканчэнні многіх гадоў, былі задушаныя.
Адным з даследчыкаў быў Юрый Бандажэўскі, былы дырэктар медыцынскага інстытута ў Гомелі, навуковец, які вывучаў наступствы Чарнобыльскай катастрофы. У 2001 годзе ён быў прысуджаны ў Беларусі да васьмі гадоў турэмнага зняволення. На думку многіх праваабарончых арганізацый, доктар Бандажэўскі быў вязнем сумлення. Яго арыштавалі неўзабаве пасля публікацыі матэрыялаў, якія крытыкуюць афіцыйныя даследаванні, што праводзяцца ў сувязі з аварыяй на Чарнобыльскай АЭС.
У 2005 годзе Бандажэўскі быў умоўна-датэрмінова вызвалены і цяпер працуе ва Украіне. Ён сказаў у адным са сваіх інтэрв'ю DW, што прайшло 30 гадоў пасля катастрофы:
«Я лічу, што нават праз тры дзесяцігоддзі пасля Чарнобыльскай катастрофы сітуацыя не змянілася настолькі, каб забяспечыць бяспечнае жыццё і сельскагаспадарчую дзейнасць на гэтых тэрыторыях. Так, узровень радыяцыі цэзія-137 і стронцыя-90, перыяд паўраспаду якіх складае каля 30 гадоў, сапраўды знізіўся. Аднак прадуктам паўраспаду цэзія з'яўляецца барый, які практычна не выводзіцца з клетак.
Радыенукліды мігравалі ў глебу, трапляючы ў біялагічныя ланцужкі раслін, жывёл і чалавека, уздзейнічаючы на клеткі жыццёва важных органаў. Гэта ігнаруецца тымі [афіцыйнымі асобамі], якія кажуць пра бяспечнае жыццё ў раёнах, пацярпелых ад аварыі на атамнай электрастанцыі.
Мы пачалі вывучаць змены, якія адбываюцца ў арганізме чалавека пад уздзеяннем радыеактыўных элементаў, на пяты год пасля выбуху. У той час мы фіксавалі сур'ёзныя паталогіі ўнутраных органаў — галаўнога мозгу, сэрца і эндакрыннай сістэмы, — якія можна было ацаніць як вынік прамога радыетаксічнага ўздзеяння. Але чыноўнікі не захацелі звязаць прычыну і следства. Між тым, у Веткінскім раёне Беларусі загінула шмат дзяцей, якіх мы назіралі ў 1993-1995 гадах.
Мы павінны ўлічваць, што ахвярамі могуць стаць і тыя, хто жыве далёка ад Чарнобыльскай зоны, але спажывае прадукты адтуль. У Беларусі пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС некаторым "разумным" людзям прыйшла ў галаву ідэя змешваць "чыстыя" прадукты з "бруднымі". У Гомельскай вобласці забруджаныя землі спачатку таемна, а затым і адкрыта выкарыстоўваліся для вытворчасці сельскагаспадарчай прадукцыі, а свойская жывёла кармілася збожжам з гэтых зямель. Прадукцыя з рэгіёна працягвае паступаць па ўсёй рэспубліцы. Цяпер сітуацыя дайшла да таго, што гэтыя тэрыторыі перакласіфікуюцца ў "чыстыя", што дазваляе эканоміць на сацыяльных выплатах».
У кастрычніку 2023 года, як паведамлялі СМІ, няўрадавая арганізацыя «Дзеці Чарнобыля», якая дапамагла тысячам дзяцей з забруджаных раёнаў наведаць еўрапейскія краіны, каб атрымаць медыцынскую і псіхалагічную падтрымку, была закрытая беларускім судом. Гэта частка рэпрэсій, якія праводзяцца супраць грамадзянскай супольнасці. Акрамя таго, ужо больш за два гады, з таго часу, як пры падтрымцы Лукашэнкі пачалося поўнамаштабнае ўварванне Расіі ва Украіну, Беларусь не паведамляе іншым краінам пра якія-небудзь даследаванні або іншыя пытанніх, звязаныя з Чарнобылем, за выключэннем рэдкіх сустрэч з МАГАТЭ. Такім чынам, немагчыма правесці незалежную ацэнку таго, што адбываецца на забруджаных тэрыторыях. Можна з упэўненасцю выказаць здагадку, што да таго часу, пакуль рэжым Лукашэнкі не пацерпіць крах, грамадскасць унутры краіны і па-за яе межамі не даведаецца пра рэальны кошт Чарнобыльскай катастрофы 1986 года для Беларусі.
Паводле партала«The Good Men Project».