Гісторык: Культ Пуціна цяпер супастаўны з ідалапаклонствам сталінскай эпохі

У сучаснай Расіі вера ў Пуціна, а зусім не праваслаўе, з'яўляецца галоўнай духоўнай скрэпай, лічыць расійскі гісторык, доктар навук Уладзімір Пастухоў.

Канфігурацыя рускай улады спрашчаецца і набліжаецца да сваіх зыходных «класічных» узораў.

Культ асобы Пуціна становіцца (на самай справе — ужо стаў) галоўным і, падобна, адзіным палітычным інстытутам, які працуе ў поўную сілу, паступова выцясняе ўсе іншыя механізмы падтрымання грамадскага парадку на абочыну жыцця.

Працуе не Пуцін, а міф пра яго, яго ўспрыманне насельніцтвам як увасаблення «рускасці».

Па сутнасці, стаўленне да Пуціна з'яўляецца асабліва рэлігійным (прычым у абодва бакі: для адных ён Хрыстос, а для іншых — Антыхрыст).

У гэтым сэнсе Расія ўжо даўно стала тэакратычнай дзяржавай, у якой культ Пуціна з'яўляецца галоўнай дзяржаўнай рэлігіяй. У гэтай дзяржаве вера ў Пуціна, а зусім не праваслаўе, з'яўляецца галоўнай духоўнай скрэпай.

У пэўным сэнсе гэта ерась з відавочнымі прыкметамі ідалапаклонства.

Калі тыраны былі багамі. А часам яны прыдумлялі свае рэлігіі

Галоўнае дасягненне Пуціна складаецца ў прыватызацыі і ўтылізацыі рэлігійнага пачуцця. Менавіта гэта дасягненне робіць яго тэфлонавым і непаражальным для любой крытыкі (у тым ліку і ўсіх антыкарупцыйных расследаванняў адразу).

Вайна пры гэтым — гэта тэхналогія падвойнага прызначэння: яна ёсць і следства культу Пуціна, і яго наймагутнейшы бустэр адначасова.

Сакральнасць фігуры Пуціна дасягнула крытычных адзнак, супастаўных з ідалапаклонствам сталінскай эпохі.

Зрэшты, краінай кіруе не Пуцін, а яго вобраз. У гэтым сэнсе легенда аб двайніку мае пэўную базу пад сабой. Рэальны Пуцін ужо наогул мала каго хвалюе, абы жыў. Гэта вельмі добрая гісторыя для рэжыму, але менавіта пакуль рэальны Пуцін існуе. Але як толькі яго не стане, яна адразу ператворыцца ў вельмі дрэнную гісторыю.

Працэс перадачы ўлады спадчынніку абяцае быць вельмі турбулентным. Культ Пуціна ператварыўся ў гіганцкі мегабурбалку, калапс якой можа прывесці да ўтварэння чорнай дзіркі, здольнай засмактаць у сябе пуцінскія эліты цалкам, утварыўшы вакуум улады.

Чаканні «трэцяга Рыму» абернуцца ў такім выпадку прышэсцем «трэцяй Смуты». Унікальная ўстойлівасць цяперашняга палітычнага рэжыму ў Расіі тлумачыцца досыць проста — рэлігійная вера народа ў Пуціна блакіруе любыя сумневы і прадухіляе абурэнне.

Улада стабільная, пакуль працягваецца гэты салодкі сон розуму, але трэба памятаць, што пачвары ўжо нарадзіліся і чакаюць з нецярпеннем абуджэння.



Медыкі, якія «паставілі дыягназ» краіне