МУС супраць краіны
Падавалася б, у Міністэрства ўнутраных спраў багата тых самых спраў, каб улазіць у бессэнсоўныя спрэчкі. Але кіраўнік ведамства Ігар Шуневіч за якімсьці лядам вырашыў «пайсці ў ай-ці». І зноў адбыўся выпадак, калі лепш маўчаць, чым гаварыць.
Кіраўнік МУС ацаніў законапраект па ідэнтыфікацыі інтэрнэт-карыстальнікаў. Ацэнка ўражвае: паводле яго меркавання, усе павінны хадзіць у шыхце і ў аднолькавым адзенні. Калі БелТА правільна перадала словы Шуневіча, то ён лічыць, што любая дзейнасць павінна здзяйсняцца згодна з пэўнымі правіламі, а калі гэтых правілаў няма — адбываецца анархія, безуладдзе і прыніжэнне правоў, свабод і асобы грамадзяніна.
«Давайце прызнаемся, інтэрнэт зараз — гэта зона абсалютна безадказных паводзінаў, выказванняў, меркаванняў, абраз, распаўсюджвання паклёпу, здзяйснення канкрэтных крымінальных злачынстваў, адміністрацыйных правапарушэнняў. За кожны ўчынак чалавек павінен адказваць, асабліва калі ён парушае нечыя правы, інтарэсы. Зыходзячы з гэтага, лічу мэтазгодным, правільным і своечасовым вырашэнне пытання аб ідэнтыфікацыі ўдзельнікаў гэтага працэсу. Гэта дысцыплінуе тых людзей, якія сёння не ведаюць ні правоў, ні межаў, ні маралі, ні прынцыпаў. Усёдазволенасці ў нейкай ступені будзе пастаўлены бар’ер», — заявіў Шуневіч.
Пасля такіх словаў, выказаных публічна, у нармальнай краіне міністр сыходзіць у адстаўку. Вынікае, што Шуневічу не падабаюцца свабодныя выказванні і меркаванні? Аднак гэтую свабоду гарантуе беларуская Канстытуцыя, артыкул 33: «Кожнаму гарантуецца свабода меркаванняў, перакананняў і іх свабоднае выказванне». Такім чынам, міністр унутраных спраў заклікае абмежаваць гарантаваныя Канстытуцыяй правы — то-бок, парушыць Асноўны закон краіны. А калі міністр ведамства, адказнага за выкананне закону, сам заклікае парушаць закон — гэта ўжо фініш.
Чаму Шуневіч заклапаціўся рэгуляцыяй інтэрнэту — зразумела. Тыдня не праходзіць, каб у навінах не вылазілі б непрывабныя ўчынкі і дзеянні яго падначаленых. Сам кіраўнік МУС называе гэта «інфармацыйнай вайной», але насамрэч — гэта вынік яго працы.
Як можа быць законапаслухмянай міліцыя, кіраўнік якой выходзіць на людзі ў форме НКУС — структуры, якая славілася сваімі катаваннямі, беззаконнем і беспакаранасцю?
Зразумела ж, шарагоўцы бяруць прыклад са свайго кіраўніцтва. І калі ўжо міністр заклікае парушаць Канстытуцыю — які міліцыянт будзе звяртаць увагу на закон?
Як ні дзіўна, адмыслоўцы не вельмі занепакоеныя чарговай «рэгуляцыяй інтэрнэту». З гэтай нагоды выказаўся кіраўнік tut.by Юры Зісер, свае «пяць капеек» уставіла Беларуская асацыяцыя журналістаў — і на гэтым «хайп», як зараз модна казаць, скончыўся. Скончыўся па вельмі простай прычыне: распрацоўшчыкі сістэмы «ідэнтыфікацыі карыстальнікаў» у чарговы раз спазніліся. Свой рэгулятар па нумары тэлефона альбо яшчэ чым яны выдумалі для нават не ўчорашняга — пазаўчорашняга дня. Зараз на сайце нешта каментуюць зусім апантаныя людзі (і мы ім за гэта ўдзячныя, праўда). Асноўная частка каментараў прыходзіцца на сацыяльныя сеткі, і, падаецца, няма ўжо ніводнага сайту, на якім бы не было б інтэграцыі з гэтымі сеткамі: «Аднакласнікамі», «УКантакце», «Фэйсбукам».
Што тычыцца адміністрацыйных і крымінальных злачынстваў, пра якія казаў спадар Шуневіч, то яны абмяркоўваюцца праз месенджары — той жа «Тэлеграм», які беспаспяхова спрабавалі «накрыць» у Расіі.
Валадар «Фэйсбука» Марк Цукерберг і стваральнік «Тэлеграма» Павел Дураў пра Шуневіча нават не чулі і наўрад ці спалохаюцца яго ды пачнуць выконваць беларускія навацыі.
Чарговая спроба прыкрыць інтэрнэт, паставіць пад кантроль яго карыстальнікаў — шлях у нікуды. Колькі ўжо разоў казалі: інтэрнэт — толькі люстэрка. Можа, катэгарычнае, безапеляцыйнае, радыкальнае — але люстэрка настрояў грамадства. І калі гэтае люстэрка камусьці не падабаецца, ад спробаў яго замаляваць альбо разбіць настроі грамадства не зменяцца.
А вось улада закрые чарговы канал «зваротнай сувязі» і не будзе ведаць і адчуваць, што творыцца ў соцыуме. А потым са здзіўленнем будзе назіраць за чарговымі «маршамі недармаедаў» і, як кажа Аляксандр Рыгоравіч, «гвалтам крычаць»: прафукалі, прамаргалі.
Небяспека не толькі ў адсутнасці зваротнай сувязі. Святое месца не бывае пустым, і на месца беларускіх каментатараў прыйдуць замежныя «спецыялісты» — магчыма, з расійскай «фабрыкі троляў» у Ольгіна. Менавіта яны пачнуць фармаваць беларускую інтэрнэт-думку. У выніку адбудзецца тое, пра што папярэджваў нават Лукашэнка: «Або ў склад якой-небудзь дзяржавы ісці, або аб нас проста будуць выціраць ногі, а не дай Бог — развяжуць яшчэ вайну, як ва Украіне».
І тады мы ўзгадаем, хто пусціў у інфармацыйную прастору Сінявокай ідэалагічных дыверсантаў.