Зянон Пазьняк: Курапаты — найвялікшы ў свеце магільнік масавага знішчэння людзей

Курапаты — найвялікшы магільнік у свеце масавага знішчэння людзей, дзе расстраляна і засыпана ў ямах чвэрць мільёна ахвяр.



Удзельнікі шэсця ў Курапаты

Пра гэта гаворыцца ў звароце старшыні КХП-БНФ Зянона Пазьняка да беларускай нацыі “Слова на Дзяды 2015 году”, які быў зачытаны 1 лістапада на мітынгу ва ўрочышчы Курапаты.

“Аднак маскоўскія варвары не панеслі за гэта аніякай кары і прадаўжаюць забіваць у Сірыі, ва Украіне, і хлусіць. Цяпер яны аплёўваюць і нішчаць народ Украіны, агрэсію супраць якога рыхтавалі дзесяць гадоў. Тое самае яны рыхтуюць супраць нас — беларусаў ужо дваццаць гадоў, разбураючы нашу культуру, школу і мову, душачы наш народ, рабуючы нашу працу, народнае багацце і спосаб жыцця. Мы мусім гэта бачыць і ведаць, каб даць адпор. Мы мусім рыхтавацца да бітвы за волю і незалежнасць”, — зазначаецца ў звароце.

Зянон Пазьняк звярнуў увагу на тое, што маскоўская чэрнь ва ўсе часы і заўсёды забівала на Беларусі лепшых людзей, знішчала генафонд нацыі, нашу інтэлігенцыю — спецыялістаў, святароў, працавітых і адукаваных, паэтаў і мастакоў, музыкантаў і пісьменнікаў, мудрацоў і разумных. У ноч на 29 кастрычніка 1937 года яны расстралялі і закапалі тут больш за 100 беларускіх пісьменнікаў, літаратараў — вялікіх людзей нацыі, археолагаў, мастацтвазнаўцаў, вучоных мовазнаўцаў, гісторыкаў. У 1930-я гады кожны дзень і кожную ноч у Курапатах расстрэльвалі беларусаў, прычым адна каманда бандытаў з наганамі змяняла другую.

“І так па канвееры з 1937 году да 23 чэрвеня 1941-га. Немцы ўжо скінулі бомбы на Мінск, а маскоўцы ў Курапатах яшчэ расстрэльвалі беларусаў. А потым энкаведысцкія вылюдкі атрымалі заданне падпаліць горад. Не немцы спалілі Менск, а маскоўскія энкаведысты ў чэрвені 1941-га. Не немцы разбамбілі Менск, а маскоўская авіяцыя, якая кінула бомбы на жыллёвыя кварталы ў 1942–1943 гадах і разбурыла нашу сталіцу ўшчэнт у ліпені 1944-га, калі ўжо немцаў у горадзе не было. Маскоўскія вылюдкі Сталіна выкарыстоўвалі вайну, каб знішчыць Беларусь і паболей забіць беларусаў. Шмат хто з тых, хто забіваў у Курапатах, апынуліся ў савецкіх партызанах і забівалі там. А, напрыклад, увесь склад Смаленскай НКВД перайшоў на бок немцаў і сфармаваўся ў нямецка-фашысцкую СД, якая была пераведзена ў Менск і лютавала тут над беларусамі страшней за немцаў”, — паведамляецца ў звароце.

На думку ягонага аўтара, беларусы не могуць забыць, што ў страшным курапацкім лесе ляжыць забіты цвет нашай нацыі. Зянон Пазьняк заклікаў беларусаў несці свет адраджэння у сваіх душах і справах, каб здабыць супольнае народнае шчасце.

 Мікола Люцко

Сярод удзельнікаў шэсця — мінчук, ураджэнец вёскі Паўстынь, што на Случчыне ў Мінскай вобласці Мікола Люцко. Ён прыйшоў са стосам дакументаў пра сваіх амаль паўсотню сваякоў — ахвяраў сталінізму. Прычым адзін з іх — дваюрадны дзед спадара Міколы, земляроб Павел Антонавіч Люцко, 1881 года нараджэння, згодна адказу ад 11 лістапада 1993 года з Камітэту дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь, 31 кастрычніка 1938 году быў расстраляны ў Мінску, а 18 студзеня 1961 году рэабілітаваны вайсковым трыбуналам Беларускай вайсковай акругі.  

Падчас арышту 16 чэрвеня 1938 году Паўлу Люцко было прад’яўлена абвінавачванне згодна артыкулу 68 Крымінальнага кодэксу БССР ў тым, што з 1936 году ён з’яўляўся агентам польскай выведкі і перадаваў у Польшчу звесткі шпіёнскага характару. Пастановай Асобай тройкі НКВД БССР ад 11 кастрычніка 1938 году быў прысуджаны да расстрэлу.

Фрагмент спісу сваякоў Міколы Люцко — ахвяраў сталінізму

“Верагодна парэшткі яго спачываюць ў лясным масіве Курапаты,які ўрадавай камісіяй Рэспублікі Беларусь прызнаны месцам, дзе прыводзіліся ў выкананне пастановы пазасудовых органаў у адносінах невінаватых ахвяраў палітычных рэпрэсій 20–50-х гадоў”, — зазначаецца ў лісце з КДБ.