Доўгія ногі апынуліся звязаныя з устойлівасцю да дыябету

Нямецкія навукоўцы на выбарцы з 2500 людзей сярэдняга ўзросту прааналізавалі фактары, звязаныя з развіццём дыябету. Аказалася, што кожныя 10 сантыметраў росту карэлююць з паніжанай рызыкай захворвання дыябетам. Даследчыкі звязваюць гэта з утрыманнем тлушчу ў печані, якога ў высокіх людзей звычайна менш, паколькі ён больш раўнамерна размеркаваны па целе.

Залішняя вага з’яўляецца адным з фактараў рызыкі для дыябету II тыпу. Гэта звязана з тым, што клеткі тлушчавай тканіны не спраўляюцца з вялікай колькасцю тлушчу, і пачынаюць горш выконваць свае функцыі — у прыватнасці, рэагаваць на інсулін ў крыві. Рост таксама можа быць фактарам рызыкі для развіцця дыябету. Прынамсі, нізкі рост часта карэлюе з рознымі сардэчна-сасудзістымі захворваннямі. Аднак як менавіта рост звязаны з дыябетам, да гэтага часу не зразумела.
Клеменс Вітенбэхер (Clemens Wittenbecher) і яго калегі з Германіі працавалі з базай дадзеных Патсдамскага даследавання рака і харчавання (European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition Potsdam study). З 25000 мужчын і жанчын навукоўцы выпадковым чынам выбралі 2500 чалавек, з якіх каля траціны хварэлі дыябетам. У іх вымяралі рост, даўжыню ног, абхапілі станы індэкс масы цела, а таксама біяхімічны склад крыві — колькасць тлушчаў і ферментаў печані.
Навукоўцы выявілі, што рост адмоўна карэлюе з рызыкай развіцця дыябету: кожныя дадатковыя 10 сантыметраў звязаныя з паніжэннем рызыкі ў сярэднім на 41 працэнтаў у мужчын і на 33 адсоткаў — у жанчын. Пры гэтым доўгія ногі карэлююць з паніжаным рызыкай ў абодвух падлог, а доўгі торс, наадварот, спрыяе развіццю дыябету, але толькі ў мужчын. З гэтага можна зрабіць выснову, што ў юнакоў актыўны препубертатного рост, калі даўжэюць ў асноўным ногі, больш спрыяльна ўплывае на арганізм, чым постпубертатный, калі расце цела цалкам. У жанчын перыяды росту, мяркуючы па ўсім, ніяк на схільнасць да дыябету не ўплываюць.
Затым даследнікі дадалі ў свой статыстычны аналіз індэкс масы цела. Аказалася, што ў худых людзей кожныя 10 сантыметраў зніжаюць рызыку развіцця дыябету на 86 адсоткаў у мужчын і на 67 адсоткаў у жанчын. А вось у людзей з залішняй вагой або атлусценнем гэтыя лічбы істотна ніжэй — 36 і 30 працэнтаў адпаведна. Пры гэтым дадатковыя фактары — сямейная гісторыя дыябету, курэнне і тып харчавання — сувязь росту і рызыкі не паўплывалі. Такім чынам, лішак вагі, па-за залежнасці ад таго, чым ён выкліканы, нівелюе дабратворны ўплыў высокага росту на развіццё дыябету.
Акрамя таго, навукоўцы падлічылі для кожнага ўдзельніка эксперыменту індэкс атлусцення печані — складаны паказчык, які ўлічвае індэкс масы цела, акружнасць таліі і колькасць тлушчаў у крыві. Калі яны ўключылі індэкс атлусцення печані ў свае разлікі, сувязь паміж ростам і рызыкай развіцця дыябету стала слабым.
Такім чынам, даследчыкі прадэманстравалі, што высокі рост наогул, а ў мужчын — даўжыня ног у асаблівасці, звязаныя з устойлівасцю чалавека да дыябету. Аднак рост, мяркуючы па ўсім, ўплывае на рызыку захворвання не наўпрост: у высокіх людзей тлушчавыя навалы размеркаваны па большай плошчы, у прыватнасці, іх менш у печані, таму нагрузка на тлушчавую тканіну раўнамерная.
Нягледзячы на ​​колькасць даследаванняў, прысвечаных дыябету, і папулярызацыі здаровага харчавання, лік дыябетыкаў працягвае расці. Да 2030 года, па нядаўніх падлікаў, у свеце іх будзе ўжо паўмільярда.
Паводле nplus1.ru