Яны пра нас: Лукашэнку наканавана выйсці з канфлікту аслабленым
Свежыя каментарыі замежных медыя на тэму Беларусі ў традыцыйнай падборцы «Яны пра нас».
«Генштаб працягвае ўмацоўваць мяжу з Беларуссю, рыюць акопы, узводзяць фартыфікацыйныя збудаванні, а таксама перакідваюць заходняе новае ўзбраенне, якое зараз прыходзіць з Польшчы. Ёсць вялікая рызыка, што афіцыйны Мінск неўзабаве ўсё ж можа далучыцца афіцыйна да ўкраінскага крызісу, накіраваўшы сваё войска ў бок Луцка, Роўна, Жытоміра».
Картель (Украіна)
«У Мінску пачаўся суд над групай апазіцыянераў, сярод якіх і прадстаўнікі найбуйнейшай праваабарончай арганізацыі, і сябры анархісцкіх груп. Раней былі затрыманыя вядомыя прафсаюзныя лідары. Узмацненне ціску на апазіцыю ўвязваюць з нарадай па пытанні "забеспячэння законнасці і правапарадку ў краіне", якую правёў нядаўна Аляксандр Лукашэнка. Эксперты звяртаюць увагу на незадаволенасць кіраўніка дзяржавы дзеяннямі сілавікоў. У той самы дзень пачаўся пагром незалежных прафсаюзаў. Гэта таксама стала адказам Еўрапейскаму саюзу». Незалежная газета (Расія)
«Відавочна, што беларускі медыя-сектар выжыў, і нават выходзяць за аўдыторныя паказчыкі да часоў рэпрэсій, нягледзячы на блакіроўку рэсурсаў і крымінальную адказнасць для чытачоў за распаўсюджванне кантэнту. Разам з тым, многія журналісты траўміраваны і "патрапаны жыццём". Магчыма, выжывуць не ўсе медыя, мы ўжо бачым, што некаторыя спыняюць працу. Галоўны выклік у тым, каб захаваць беларускую аўдыторыю ва ўмовах заблакаванасці і росце прапагандысцкай машыны ў Расіі і Беларусі». DW (Германія)
«Аптымісты апелююць да спрыяльных умоў для прамысловай, навуковай і іншай кааперацыі пад ціскам знешніх фактараў. Маўляў, цяпер Беларусь у адной лодцы з Расіяй, абедзве часткі Саюзнай дзяржавы (якую ў Мінску не спяшаюцца дабудоўваць) — закладнікі заходняга ціску з-за спецаперацыі на Украіне. У гэтай сітуацыі нібы заквітнеюць сто колераў інтэграцыі. Насамрэч такія надзеі марныя. Практыка паказвае, што і праблемы ўласна Беларусі, і ў цэлым адносін Беларусі і Расіі ва ўсёй іх разнастайнасці дэтэрмінаваны асабліва ўнутранай беларускай спецыфікай. Праблемы менавіта ўнутраныя, носяць сістэмны характар, а знешні ўплыў іх толькі пагаршае». Независимая газета (Расія)
«Сама Беларусь таксама робіцца тупіком. Яе значэнне як для найбліжэйшых саюзнікаў, Расіі, так і для Кітая, хутка слабее. Асноўнай прычынай з'яўляецца парушэнне сувязей паміж Беларуссю і яе суседзямі. Беларусь займае цэнтральнае месца ў рэгіёне паміж Чорным і Балтыйскім марамі. Увесь раён перажывае заняпад з туманнымі перспектывамі развіцця. (…) Агульныя санкцыі, уведзеныя ў дачыненні да Беларусі і цэлых галін яе эканомікі, пакуль не прымусілі рэжым капітуляваць. Замест гэтага яны заганяюць рэгіён у галечу, а Беларусь у рукі Пуціна. Горш за тое, многія з гэтых санкцыяў былі накладзеныя на Беларусь за дзеянні, распачатыя Расіяй. Парадаксальным чынам яны яшчэ больш абмяжоўваюць любую аўтаномію Беларусі ад Расіі і ў той жа час караюць яе за дзеянні Расіі. Будучыя намаганні па прасоўванні дэмакратыі і росквіту ў рэгіёне патрабуюць перагляду гэтага падыходу». Belarus digest (Вялікабрытанія)
«Яго (Лукашэнкі) карыснасць для крамлёўскага Люцыпара таксама памяншаецца. Рана ці позна Пуцін, хутчэй за ўсё, паспрабуе замяніць яго на больш рахманую і менш эксцэнтрычную персону. Цягнік на Захад ужо сышоў, і цяпер опцыя падлашчвання да Захаду больш не даступная. Калі Расія пацерпіць ганебнае паражэнне ва Украіне, а Пуцін палітычна аслабне, Лукашэнка застанецца без заступніка і будзе ўразлівым перад гневам свайго ўласнага народа. Незалежна ад таго, як завершыцца вайна ва Украіне, Лукашэнку наканавана было выйсці з канфлікту аслабленым».
Новое время (Украіна)