Каталонія: незалежнасць адмяняецца? Дасье ў карыкатурах
Парламент Каталоніі зацвердзіў кіраўніком рэгіянальнай адміністрацыі сацыяліста Сальвадора Ілью. Ён стаў першым з 2010 года кіраўніком Каталоніі, які супраць аддзялення краю ад Іспаніі.
Тое, што Сальвадор Ілля заняў пасаду кіраўніка каталонскага ўрада ш чымсцьці выглядае як сенсацыя. Пачнём з таго, што яшчэ нядаўна гэты палітык адказваў за іспанскае міністэрства. Прычым яго міністэрства прыпала на няпросты час эпідэміі ковіда. А паколькі з такім выклікам ніхто даўно не сутыкаўся, міністру даводзілася імправізаваць. Некаторыя ўспрымалі яго заявы гэта за хлусьню. Нядзіўна, што мастакі часта малявалі Сальвадора Іллю ў вобразе эталоннага хлуса Пінокіа.
Поспех Сальвадара можна растлумачыць стомленасцю каталонскага выбаршчыка ці сепаратыстаў. Таму на выбарах у парламент Каталонскай аўтаноміі, якія адбыліся12 мая, атрымала перамогу Сацыялістычная партыя Каталоніі - рэгіянальны філіял кіруючай у каралеўстве Іспанскай сацыялістычнай працоўнай партыі (ІСРП).
Сепаратысцкія партыі "Разам за Каталонію" і "Левыя рэспубліканцы Каталоніі" (ERC), якія знаходзіліся ва ўладзе напераменку або ў кааліцыі на працягу апошніх 10 год, пацярпелі паражэнне. Шматгадовая канфрантацыя сепаратыстаў з цэнтральнай уладай у Мадрыдзе, як лічаць многія, не прынесла станоўчых вынікаў - ні ў эканамічнай, ні сацыяльнай сферы. Крызіс каталонскага сепаратызму тэма малюнка, на якім бомж ляжыць пад лозунгам "Вольная Каталонія!"
Тым не менш, сацыялісты, фармальна перамогшы на выбарах, не атрымалі абсалютнай большасці ў парламенце і таму былі змушаныя для фармавання мясцовага ўрада шукаць сабе саюзнікаў сярод нацыяналістаў. Тут ім дапамагла тэма амністыі для групы каталонскіх палітыкаў ERC, якія сядзяць з іспанскіх турмах за спробу абвяшчэння незалежнасці ў 2017 годзе. Гэта праблема вельмі важная для каталонцаў, аб чым сведчаць карыкатуры. На гэтым малюнку каталонскі нацыяналіст фіксуе тэрмін знаходжання за кратамі, малюючы паралельныя лініі (так выглядае каталонскі сцяг
У выніку была заключана здзелка. Цэнтральны ўрад дамовілася з кіраўніцтвам ERC аб абранні Ілы прэзідэнтам рэгіёна. У сваю чаргу сацыялістычны ўрад Педра Санчэса прыняў закон аб амністыі для прыхільнікаў незалежнасці Каталоніі. Гэта і дапамагло Сальвадору стаць прэм'ерам. Нездарма новага кіраўніка каталонскага ўрада, які святкуе прызначэнне, малююць у пары з Педра Санчэсам.
Праўда, былі яшчэ нацыяналісты з партыі "Разам за Каталонію". яе актывісты беспаспяхова прасіла адкласці выбары новага кіраўніка адміністрацыі рэгіёна. Больш за тое ў дзень яго абрання нягледзячы на ордэр на яго арышт, у Барселону вярнуўся былы кіраўнік рэгіёну і лідэр сепаратыстаў Карлес Пучдэман. Ён выступіў перад некалькімі тысячамі прыхільнікаў ля будынка парламента, пасля чаго зноў уцёк. Паліцыя імкліва перакрыла выезды з горада і зладзіла масавыя праверкі аўтамабіляў, аднак затрымаць Пучдэмана не змагла. У чым сутнасць рэйду Пучдэмонта не зразумела. Але мяркуючы па графіцы ў інтэрнэце Пучдэмон застаецца культавай фігурай каталонскіх нацыяналістаў.
Што далей? Ці значыць што ідэя незалежнай Каталоніі памерла? Пра гэта пакуль казаць рана. Паражэнне на апошніх выбарах партый, якія выступаюць за незалежнасць, ніякім чынам не азначае канец руху за незалежнасць Каталоніі. Як паказвае статыстыка, нацыяналісты працягваюць атрымліваць больш галасоў, чым агульнанацыянальныя, партыі.
Хутчэй за ўсё мы налюдаем канец нейкага цыклу і вяртанне да сітуацыі 2010-га. Да 2010-га года, нагаедем, незалежники, набіралі меншасць галасоў (менш за 20%), і іх уплыў на каталонскую палітыку быў абмежаваны. Аднак, пачынаючы з 2010 года, іх падтрымка пачала расці ў геаметрычнай прагрэсіі, дасягнуўшы піка ў 48% на выбарах 2015 года. Таму трэба чакаць выбуху новай цікавасці да незалежнасці Каталонія. А пакуль цыкл заканчваецца. Вось як гэта бачыць адзін з графікаў.
