Міхаіл Саакашвілі: «Грузінская Мара» разгромна прайграе
Закон аб «Замежных агентах» паглыбіць і паскорыць працэс змены ўлады ў Грузіі, лічыць экс-прэзідэнт краіны Міхаіл Саакашвілі.
Зняволены палітык, які знаходзіцца ў турэмным шпіталі, пісьмова адказаў на пытанні кіраўніка інфармацыйнай службы тэлеканала «Дождж» Кацярыны Катрыкадзэ.
— Аляксей Навальны вярнуўся ў Расію, трапіў у турму і быў забіты. Вы вярнуліся ў Грузію, трапілі ў турму, цяпер знаходзіцеся ў турэмным шпіталі. Ці не баіцеся вы за сваё жыццё?
— Я быў вельмі крануты тым, што Аляксей Навальны са сваёй камеры выказваў салідарнасць у дачыненні да мяне. Для мяне ён вялікі герой сусветнай гісторыі. Пуцін называў Навальнага Саакашвілі. Пуцін неаднаразова публічна пагражаў мяне забіць. Можна сказаць, што я адзіны чалавек, якога Пуцін пагражаў забіць, але я яшчэ жывы.
— Што б вы хацелі сказаць Пуціну цяпер, калі на вайне ва Украіне тупік, як выяўляюцца многія аналітыкі, ці нават некаторыя прасоўвання расійскіх войскаў, а ўся апазіцыя знішчаная або выправаджаная з краіны. Ён перамагае?
— Як толькі Пуцін пайшоў войскамі на Кіеў, я адразу сказаў, што яму канец. І цяпер асабліва, пасля апошніх рашэнняў у Вашынгтоне і Еўропе, я толькі ўмацаваўся ў сваім перакананні.
— Ці можа закон аб замежных агентах прывесці да змены ўлады ў Грузіі?
— Змена ўлады ў Грузіі ў любым выпадку адбудзецца. Але гэты закон паглыбіць і паскорыць працэс змены ўлады.
— Вы неаднаразова казалі, што Іванішвілі праводзіць палітыку Пуціна. Ці ёсць у вас доказы прамой залежнасці?
— Доказаў велізарная колькасць. Пасля прыходу да ўлады Іванішвілі адразу закрыў Першы каўказскі канал — грузінскі рускамоўны канал. Затое ён даў Расіі магчымасць грузінскага філіяла расійскага «Спутніка». Ён закрыў амерыканскі тэхналагічны ўніверсітэт і праграму амерыканскіх настаўнікаў у Грузіі. Па ўказе з Масквы згарнуў два важных інфраструктурных праекта — порт Лазіка-Анаклія і тэрмінал Royal Carribean у Батумі. Асобы, затрыманыя за шпіянаж на карысць Расіі, былі выпушчаныя як палітвязні. Спісы грузінскіх удзельнікаў вайны 2008 года былі перададзеныя расійскім спецслужбам, і шмат удзельнікаў спецаперацый супраць расіян былі знішчаныя на тэрыторыі Грузіі. І супраць многіх былі распачатыя крымінальныя справы галоўным пракурорам, які, паводле Дзярждэпу, з'яўляецца агентам ФСБ (Атар Парцхаладзэ. – Рэд.). А ў апошнія гады грузінская ўлада заняла рэзка антыўкраінскую пазіцыю і стала месцам для адмывання рускіх грошай. І ў гэтым кірунку на мінулым тыдні быў прыняты асобны закон.
— Якія ў вас прагнозы на выбары, якія будуць у кастрычніку?
— Іх «Мара» прайграе з разгромным лікам, хоць паспрабуюць сфальсіфікаваць.
— Ці чакаеце вы памілавання ад прэзідэнта Зурабішвілі?
— Зурабішвілі цяпер адыгрывае ў цэлым канструктыўную ролю. Усе яе калегі, з якімі яна сустракаецца, уключаючы Макрона, прэзідэнта краіны яе паходжання, Еўрапарламент, патрабуюць ад яе майго вызвалення. Гэта патрабаванне падмацоўваецца подпісамі сотні тысяч грузінаў. Ці хопіць ёй смеласці здзейсніць гэты ўчынак? Я не ведаю. Бо, згодна з украінскай выведкай, я з'яўляюся асабістым вязнем Пуціна.
— Ці лічыце вы сябе лідарам грузінскай апазіцыі?
— У мяне самая вялікая колькасць адданых прыхільнікаў. На гэтым этапе я сваю асабістую ролю бачу ў забеспячэнні адзінства апазіцыі.
— Як вы сябе адчуваеце?
— Я больш за два гады не бачыў сонца і не ўдыхаў свежага паветра. Сляды атручвання цяжкімі металамі яшчэ засталіся. Я перапісваюся з Уладзімірам Кара-Мурзай, і нашы сімптомы вельмі падобныя. Я спрабую працаваць. Гляджу грузінскія і ўкраінамоўныя каналы. Дэпутатаў, насуперак закону, да мяне не пускаюць. Мне таксама незаконна забаранілі любыя тэлефонныя званкі.
— У вашай партыі «Адзіны нацыянальны рух» падаюць рэйтынгі. Чаму?
— Я не думаю, што яны падаюць. Яны такія ж, як і раней. Але ўлічваючы, што частка партыі аддзялілася ў асобную партыю, і большасць электарату іх таксама лічыць маім праектам, хоць гэта не так, гэтыя дзве партыі спакойна выйграюць у «Мары». А па ўсіх апытаннях, мая асабістая падтрымка моцна ўзрасла, нягледзячы на многія гады дэманізацыі з боку прарасійскай прапаганды «Мары».
— Ці не шкадуеце вы пра вяртанне ў Грузію?
— Я толькі шкадую, што не магу больш актыўна дапамагаць Украіне, дзе я дагэтуль з'яўляюся старшынёй Нацыянальнай рады рэформаў пры прэзідэнце Зяленскім. Мая прысутнасць у Грузіі вельмі акрыляе многіх людзей у краіне.
Пводле www.ekhokavkaza.com