Чаму брэндавае адзенне ў Беларусі каштуе даражэй?
За кошт чаго сусветна вядомы мас-маркет даражэе па шляху да беларускага пакупніку.
Часта ў размовах жыхароў Беларусі можна пачуць нараканні, што за імпартныя тавары ў айчынных крамах даводзіцца пераплачваць. Некаторыя прынцыпова робяць пакупкі за мяжой.
Карэспандэнт Заўтра тваёй краіны праверыла, наколькі даражэй брэндавых адзенне і абутак у Беларусі, чым у краінах Еўрасаюза, і папрасіла экспертаў растлумачыць, чаму айчынны пакупнік вымушаны пераплачваць.
Кошты пазначаны на пачатак красавіка з афіцыйных сайтаў брэндаў для кожнай параўноўваем краіны
Мы параўналі па некалькі рэчаў з жаночага, мужчынскага і дзіцячага гардэроба трох вядомых марак і пераканаліся, што большасць з іх сапраўды ў Беларусі каштуюць даражэй. Напрыклад, жаночае паліто ў беларускай краме Mango апынулася ў два разы даражэй, чым яго прапануюць пакупнікам у суседніх краінах ЕС і ў Італіі.
А кошты на мужчынскую вопратку моцна адрозніваюцца нават сярод краін Еўрасаюза. Яе выгадней за ўсё купляць у Польшчы.
Для справядлівасці варта адзначыць, што адзенне аўтар выбірала наўгад, не стараючыся знайсці тую, што абавязкова ў Беларусі каштуе даражэй. Але ў калекцыях розных краін могуць быць і тыя рэчы, якія каштуюць прыкладна аднолькава ці нават апынуцца танней для айчынных пакупнікоў
Імпартныя тавары па дарозе ад вытворцы да айчыннага пакупніка непазбежна даражэюць, пацвярджае старшыня вышэйшага каардынацыйнай рады Рэспубліканскай канфедэрацыі прадпрымальніцтва Уладзімір Карагін.
- Па-першае, згодна з нашым заканадаўствам патрабуецца перадаплата за тавары. І тое, што бізнесмены ажыццяўляюць жывыя папярэднія выплаты, а не разлічваюцца пасля пастаўкі тавару, павялічвае яго сабекошт, - тлумачыць лідэр прадпрымальнікаў. - Па-другое, закупкі ажыццяўляюцца на маленькі рынак, значыць, паступаюць невялікімі партыямі. Сабекошт дастаўкі адной адзінкі тавару ў буйной аптовай партыі заўсёды ніжэй, чым у невялікай. Адпаведна, будзе адрознівацца і кошт.
Для паставак з краін, якія не ўваходзяць з Еўразійскі эканамічны саюз, даволі высокі кошт уваходу на беларускі рынак. Да прыкладу, ўвазны ПДВ на прадукцыю лёгкай прамысловасці складае 20% ад кошту. Гэтыя выдаткі таксама ўплываюць на канчатковую цану тавару.
- Трэба глядзець на сістэму падаткаабкладання, таму што стаўкі падаткаў могуць адрознівацца, - адзначае аналітык даследчай групы BusinessForecast.by Аляксандр Муха.
Цана на абутак адрозніваецца не так моцна, як на адзенне
Асобна аналітык BusinessForecast.by вылучае выдаткі, звязаныя з арэндай гандлёвых плошчаў.
- Калі мы кажам пра Мінск, то, на мой погляд, стаўкі арэнды тут завышаныя. А кошт арэнды таксама напрамую ўплывае на кошт тавараў, - кажа эканаміст.
Ён лічыць, што з улікам стабілізацыі макраэканамічнага асяроддзя, патаннення кошту крэдытных рэсурсаў, уладальнікі гандлёвых памяшканняў і гандлёва-забаўляльных цэнтраў маглі бы «пасунуцца» у бок зніжэння ставак для арандатараў. Гэта, з аднаго боку, вырашыла б іх праблемы з напаўненнем гандлёвых пляцовак, з другога - гарантавала б працяглыя адносіны з партнёрамі.
Асобна эксперты вылучаюць бюракратычныя працэдуры і адміністрацыйныя бар'еры, такія як сертыфікацыя ўяздной у краіну прадукцыі. Да таго ж нават у крамах аднаго брэнда рэнтабельнасць у розных краінах будзе адрознівацца.
Толькі адна з параўноўваных рэчаў апынулася даражэй у Літве
- Не выключана, што пры супастаўных выдатках у Польшчы рэнтабельнасць, умоўна, будзе 10-12%, а ў Беларусі вырашылі выціскаць 25-30%. Такая праблема можа быць таму, што ў Польшчы больш спрыяльнае асяроддзе, ніжэй стаўка арэнды і стаўкі па крэдытах, няма мытных бар'ераў унутры ЕС, - мяркуе Аляксандр Муха.
Атрымліваецца, што ў такіх умовах кампаніі больш актыўна канкуруюць адзін з адным. І гэта падштурхоўвае іх памяншаць узровень рэнтабельнасці, за кошт зніжэння коштаў на свае тавары.
- У Беларусь жа брэнды прыйшлі адносна нядаўна, беларусы імі яшчэ не распешчаны. І пакуль гэтых брэндаў на беларускім рынку не так шмат, узровень канкурэнцыі сярод іх не гэткі высокі. Гэта дае ім магчымасць нават пры іншых роўных умовах трымаць больш высокія цэны, - адзначае Аляксандр Муха.
Тым не менш эканаміст лічыць, што ў Беларусі трэба было б шукаць баланс з пункту гледжання ўвазных ставак мытных пошлін і падтрымкі нацыянальных вытворцаў дзеля выгады спажыўцоў. А ў сярэднетэрміновай перспектыве ён бачыць пераважным паступовае паслядоўнае змяншэнне ставак увазных мытных пошлін у ЕАЭС.