«Скончыўся Савецкі Саюз з ярка выяўленай веліччу. І Расіі, я лічу, таксама пара»
Тэлеграм-канал «Лісты да дачкі» — пра расійскую веліч, інфляцыю і ключавую стаўку ад Пуціна.
У пятніцу расійскі Цэнтрабанк не стаў падымаць стаўку рэфінансавання. Хоць вось раней не саромеўся гэтага рабіць. Стаўка ў Расіі цяпер 21 працэнт і гэта яе амаль ніколі не бачаны рэкорд, піша тэлеграм-канал.
Таму што калі ты раздаеш грошы, каб вырабляць прылады забойства, то ў цябе ў эканоміцы становіцца шмат грошай, шмат гармат для забойства, але мала тавараў для жыцця. І таму цэны на тавары для жыцця пачынаюць расці.
І вось Цэнтрабанк высокімі стаўкамі спрабаваў утрымаць кошты ў больш-менш прыстойным стане. За гэта многія справядліва абзывалі яго рознымі нядобрымі словамі. Спецыялісты па барацьбе з сусветным англасаксонскім капіталам дык увогуле не сумняваюцца, што Цэнтрабанк выконвае спецыяльнае заданне заходніх куратараў па разбурэнні расійскай эканомікі.
Але Цэнтрабанк казаў, што інфляцыя ў яго выходзіць з-пад кантролю і таму ён будзе рабіць са стаўкай усё, што захоча. Таму ў пятніцу некаторыя чакалі, што стаўка будзе 22 працэнты, іншыя — што 23, а трэція палохалі, што наогул 25. Але неяк не здарылася.
Цэнтрабанк, вядома, патлумачыў гэта складанымі макраманетарнымі і мікрафінансавымі меркаваннямі, якія я табе цяпер не буду нават паўтараць. Таму што, як я разумею, там было адно меркаванне. Але затое яно было самае галоўнае.
У чацвер на сваёй прамой лініі Пуцін сказаў, што ён напярэдадні меў з Набіулінай сур'ёзную размову. І што Цэнтрабанк мог бы «выкарыстоўваць іншыя інструменты для барацьбы з інфляцыяй акрамя павышэння стаўкі». І, вядома, пасля таго як ён гэта сказаў, ніякія іншыя макраэканамічныя меркаванні ўжо не патрабаваліся.
І гэта значыць, што незалежнасць расійскага Цэнтрабанк адпраўляецца туды, дзе яе ўжо даўно чакае незалежнасць беларускага Нацбанка. Гэта значыць па курсе рускага ваеннага карабля.
А незалежнасць Цэнтрабанк гэта было тое, што выратавала расійскую эканоміку ад надрыву пасля таго, як у Пуціна замест Кіева за тры дні здарыліся санкцыі. Ну, таму што Цэнтрабанк мог сабе дазволіць не звяртаць увагу не меркаванне спецыялістаў па барацьбе з сусветным англасаксонскім капіталізмам. А гэта звычайна ідзе на карысць любой эканоміцы.
І менавіта з прычыны высокай эфектыўнасці Цэнтрабанка Пуцін дазваляў свайму Цэнтрабанку ўсякія манетарныя вольнасці.
Але ўсё ж павінна быць арганічна, правільна? І я лічу, што калі ў краіны ёсць імперская веліч, то складаныя манетарныя меркаванні для яе зусім залішнія. Прадуктовыя карткі да імперскай велічы падыходзяць значна лепш.
Таму я, вядома, за абодва бакі, але лічу, што з манетарнымі глупствам Цэнтрабанка пара канчаць. Можна, дарэчы, разам з Цэнтрабанкам. Пры імперскай велічы ашчадкасы хопіць. У Савецкім Саюзе ніякіх такіх манетарных глупстваў не было, і нічога. Скончыўся Савецкі Саюз з ярка выяўленай веліччу. І Расіі, я лічу, таксама пара.