Прафесар медыцыны Алег Суконка: трэба даваць сумленную статыстыку па каранавірусу!

Доктар медыцынскіх навук, прафесар, заслужаны ўрач Беларусі Алег Суконка ў інтэрвью «Народнай Волі» распавёў пра сыход з медыцыны і неабходнасць публікаваць праўдзівую статыстыку захворвання кавідам.

cerj_696x347.jpg

— Маё асабістае меркаванне такое: загружаць бальніцы агульнага профілю кавідными хворымі — гэта некваліфікавана, — кажа Алег Суконка. — Павінны быць спецыяльныя інфекцыйныя клінікі, і я пра гэта дакладваў Наталлі Качанавай — патрэбна спецыяльная праграма гэтага кірунку. На чале з РНПЦ эпідэміялогіі трэба даваць нармальную, правільную, сумленную статыстыку па каронавірусу і ад яе зыходзіць. Ніхто не павінен баяцца гэтай статыстыкі! Колькі ў нас па-сапраўднаму людзей хворыя кавідам? Ні вы, ні я не ведаем дакладнага адказу.

— А вы ўздымалі пытанне пра статыстыку ў вярхах?

— Я не проста ўздымаў, а наехаў з гэтай нагоды на цяперашняга і папярэдняга міністраў аховы здароўя. Я пытаўся: дзе канферэнцыя па выніках першай хвалі каронавіруса? Чаму не правялі, не патлумачылі, не зрабілі высновы? Гэта самае важнае — зрабіць высновы, намеціць праграму, зразумець, што рабіць далей. Каронавірус нікуды не дзенецца.

Значыць, павінна быць дзяржпраграма маштабная, якая ўключае будаўніцтва, перабудову, рамонт усіх інфекцыйных бальніц. І штаб павінен узначальваць галоўны эпідэміёлаг краіны, дырэктар РНПЦ эпідэміялогіі, якога не чуваць і не відаць. Не задавальняе ён вас — так памяняйце. І ў гэтым цэнтры павінна вызначацца генетычная структура вірусаў, якія ў нас цыркулююць. Трэба ведаць, ці будзе на іх дзейнічаць расійская вакцына або не. Гэта вялікія даследаванні!

Трэба грунтоўна гэтым займацца, структуру вылучыць, грошы, таму што гэта толькі пачатак — дапускаю, што каронавірус будзе і ў наступным годзе, ён толькі зменіць сваю прыроду.

Так, у нас вядуць барацьбу з гэтым вірусам, але трэба, каб гэта рабілася на найвышэйшым узроўні. Трэба сур'ёзна займацца праблемай, а не проста тушыць пажар.

Не ведаю, можа, і Лукашэнку пра мае словы далажылі, але пасля гэтага майго выступу са мной сталі неяк холадна вітацца. Людзі павінны ведаць праўду! Так было ў нас у анкалогіі, калі я працаваў. Мы вялі статыстыку, дублявалі яе. У нас жа ёсць Нацыянальны статыстычны камітэт…

— ...які наогул перастаў публікаваць дадзеныя па смяротнасці.

— У нас усе прывыклі хаваць, каб усё было нібыта тып-топ. А ў анкалогіі мы сваю статыстыку вялі, у нас быў спецыяльны аддзел у РНПЦ, і мы сачылі за кожным хворым. І, зыходзячы з канкрэтных лічбаў, ужо прымалі рашэнне, як нам развівацца, што будаваць, куды рухацца. Можа, я не мае рацыю, але, як практык, лічу, што так трэба рабіць. Але ў нас няма людзей, якія здольныя сказаць высокаму начальству, што гэта трэба.

— А чаму вы, вядомы анколаг, доктар навук, сышлі з медыцыны?

— Мяне ж «эвакуіравалі». І пастараліся, каб мяне нідзе больш не было.

— Было шмат розных чутак з гэтай нагоды, у тым ліку і аб вашых няпростых адносінах з былым міністрам аховы здароўя Каранікам…

— З Каранікам у нас асабістая непрыязнасць. Прычым сур'ёзная. Я лічу, што ён рэдкі першастацейны дэмагог. Гэта Качанава яго ўвяла... Калі мяне прасілі даць яму характарыстыку, я сказаў: магу напісаць вялікімі літарамі на лісце, але гэта будзе нядобрае слова.

А калі ён прыйшоў у Міністэрства, мяне выкінулі без права працаўладкавання.

— Вы казалі, што ў вас з ранейшым міністрам аховы здароўя складаныя стасункі. А з цяперашнім?

— Цяперашні, мабыць, на мяне пакрыўдзіўся, калі я вельмі рэзка выступіў з нагоды засяроджвання ўсіх сродкаў, абсталявання і перааснашчэння клінік. Ён тады яшчэ не быў міністрам. Можа, падумаў, што я прэтэндую на гэты высокі пост.

— Але цяпер яго мара спраўдзілася, ён у статусе…

— На жаль, ён не здольны нічога памяняць і прасунуць. Там трэба мяняць татальна ўсё міністэрства і браць нармальных прафесіяналаў. А многіх сышлі…