Аўтар віруснага роліка «20 фактаў пра Беларусь» зрабіў беларускую версію

Больш за 35 тысяч чалавек паглядзелі на Youtube польскамоўны ролік усяго за некалькі тыдняў.

Аўтар відэа Павал Супаненка — выпускнік Коласаўскага ліцэю і Кракаўскага эканамічнага ўнівэрсытэту — жыве і працуе ў Кракаве, гадуе малую дачку і распавядае пра сваю радзіму.

Праца над ролікам заняла 2–3 месяцы, кажа Павал. Рабіць яго даводзілася ў вольны ад працы час. Пасля ўнівэрсітэту Павал працуе ў сферы IT, а відэа і анімацыя — ягонае хобі.

Музыку да роліка напісаў ягоны брат Ян. Як кажа Павал, музычнае суправаджэнне — палова поспеху. Адрэдагаваў тэкст выкладчык інстытуту ўсходнеславянскай філалогіі Ягелонскага ўніверсітэту філолаг і культуролаг Зміцер Клябанаў. Рабіў відэа Павал на хатнім кампутары, а гук запісваў ва ўласным аўтамабілі — дома, дзе малое дзіця, зрабіць якасны запіс было б складана.

«Гэта была ідэя для канала The Emigrants, які мы з маім сябрам вядзем на фэйсбуку. Ён з Партугаліі, я з Беларусі. Робім ролікі з польскім кантэнтам», — кажа Павал пра тое, як з’явілася відэа. Апошнім часам Беларусь дае нагоды для пазітыўных навінаў, звязаных з адкрыццём межаў. Таму вырашылі распавесці пра краіну для палякаў так, каб у іх з’явілася жаданне яе наведаць.

«Не тое каб яны нічога не ведалі — ведаюць шмат, але збольшага негатыўнае, — тлумачыць Павал. — Таму ідэя была простая — паказаць палякам станоўчую Беларусь».

Павал кажа, што пры стварэнні сцэнара былі думкі дадаць і менш пазітыўнай інфармацыі, але ад іх адмовіліся.

«Думалі, ці не ўставіць пра тое, што Беларусь — адзіная краіна ў Еўропе, дзе ёсць смяротнае пакаранне, або што Лукашэнка больш за 20 гадоў пры ўладзе, — кажа аўтар. — Але гэта не тое, чым можна заахвоціць людзей. Да таго ж гэта з гумарам было зроблена. Нельга ўспрымаць літаральна тое, што там паказана, бо ў пяць хвілін 20 фактаў нельга змясціць так, каб падрабязна пра іх напісаць».

Досвед жыцця ў польскім грамадстве падказаў Паўлу, якія факты падабраць найлепш.

«Калі спытаць у палякаў, з чым асацыюецца Беларусь, то скажуць — „ну, Лукашэнка, дыктатура“, — кажа ён. — У СМІ мала інфармацыі пра Беларусь. Напрыклад, у мяне на працы ёсць сяброўка, муж якой увесь час гуляе ў World of Tanks. Я пытаюся: „Ты ведаеш, што гэта ў Беларусі робяць?“ І яна была ў шоку».

 

Рэакцыя на ролік і шматлікія перапосты ў сацыяльных сетках Паўла вельмі цешаць. Кажа, нават не чакаў, што столькі людзей зацікавяцца ягонай працай. Ролік размясцілі папулярныя ў Польшчы інтэрнэт-парталы, і да Паўла звяртаюцца з прапановамі зрабіць такое ж відэа на іншых мовах.

У беларускіх сацыяльных сетках пасля паведамлення пра бязвізавы ўезд у Беларусь для грамадзян 80 краін на пяцідзённы тэрмін адразу з’явіліся разнастайныя меркаванні — ад «тут глядзець няма на што» да «што можна паспець за пяць дзён?». Павал кажа, што тут беларусы падобныя да палякаў — «любяць паскардзіцца там, дзе можна парадавацца».

«Мы з жонкай-полькай і дачкой былі зараз у Беларусі тры тыдні. Паглядзець можна вельмі шмат, нават Менск і навокал. Дарогі ў нас вельмі добрыя — за гадзіну можна паўсюль даехаць. У Менску шмат выдатных паркаў, ёсць дзе шпацыраваць з дзіцём. Шмат музеяў. Мы з’ездзілі ў Мірскі замак, у Дукорскі маёнтак. У нас шмат прыгожых месцаў, дзе можна проста гуляць, знайсці недарагую рэстарацыю, паехаць катацца на сноўбордзе, на лыжах», — кажа Павал.

«Людзі, якія кажуць, што ў Беларусі няма чаго паглядзець, альбо сляпыя, альбо недаацэньваюць сябе, — кажа ён. — Гэтаксама і тыя, хто кажа, што Беларусь — „малая краіна“. Гэта смешна і трошкі „савок“. Калісьці нам убілі ў галаву, што Беларусь — нейкі прыдатак, малая, недаРусь і навошта тут затрымлівацца. Нават дырэктар гатэлю калісьці сказаў, што турысты ў Беларусь прыязджаюць, ядуць і едуць на Маскву».

Фактаў з савецкай гісторыі краіны ў Паўлавым відэа няма. Хоць вобраз Беларусі як «маўзалея» СССР дагэтуль жывы. Павал кажа, што для яго ў гэтым факце няма нічога пазытыўнага.

«Калі расейцы прыязджаюць і лічаць, што „Беларусь — гэта закансерваваны Савецкі Саюз“, то для мяне гэта не камплімент. І я з гэтым абсалютна не згаджуся. Можа, архітэктура і нейкія дзяржаўныя ўстановы грамадскага харчавання — яшчэ так. Але я гэтага „саўка“ не бачу. Нават дзяржаўныя ўстановы, як на мяне, лепш працуюць, чым у некаторых краінах Еўропы, — кажа Павал. — Таму не паказваць Беларусь як выспу „савецкасці“ — гэта плюс».

Павал і ягоная сям’я даўно жывуць у Польшчы. «Ёсць трошкі шкадавання, але цяперашнім часам усе мультыкультуралісты, — кажа ён. — Я не адчуваю сябе адасоблена ад Беларусі. Я свабодны чалавек, падарожнічаю, жыву там, дзе мне ў гэты момант зручна. І стараюся ўплываць на імідж Беларусі, распавядаю пра Беларусь. Раблю, што магу».

Аляксандра Дынько,  Радыё Свабода