Леанід Судаленка: Перакананы, што Крыгера не расстраляюць

Праваабаронца Леанід Судаленка — пра тое, для чаго па БТ паказалі фільм пра прысуджанага да пакарання смерцю немца Рыка Крыгера.

— З юрыдычнага пункту гледжання ў дадзеным выпадку самае сумнае тое, што Беларусь да гэтага часу застаецца адзінай краінай у Еўропе, дзе няма мараторыя на смяротнае пакаранне, — каментуе Леанід Судаленка «Салідарнасці» «інтэрв'ю» асуджанага да смяротнага пакарання Рыка Крыгера, якое паказалі па тэлебачанні. — Пры гэтым нам вядома аб важным адрозненні гэтага прысуду ад папярэдніх.

Усе смяротныя прысуды да гэтага выносіліся за забойства двух і больш асоб, за злачынствы, у якіх былі ахвяры. У справе Крыгера ахвяр няма. Гэты іншаземец нікога не забіў.

І тое, што яму інкрымінуюць, тое, у чым нібыта ён прызнаўся, пра тое, што прыехаў таемнымі сцежкамі, па заданні, заклаў выбухоўку, — гэта наогул нельга прымаць на веру, ведаючы асаблівасці беларускага правасуддзя і беларускай прапаганды.

Я сам рэпрэсаваны, сам быў асуджаны ў выніку несправядлівага суда, правёў тры гады ў турме і паўторна асуджаны ў выніку ўжо завочнага, але такога ж несправядлівага суда.

Вядома, што гэты чалавек не паспеў падаць апеляцыю. Але ў мяне пытанне, а ці была ў яго наогул магчымасць падаць апеляцыю, ці далі яму магчымасць сустрэцца з адвакатам па ўсіх правілах, без старонніх?

Так, чалавек плача, і яго вельмі шкада, ведаючы ўвесь падтэкст таго, што адбываецца. Яму крыўдна, асабліва калі ён ведае дакладна, што гэтага не рабіў, але атрымаў вышэйшую меру. Зразумела, што для яго гэта катастрофа.

Мне лёгка растлумачыць яго эмоцыі. У мяне не было смяротнага прысуду, але я быў у турме, і ў мяне таксама там былі зрывы. Там вельмі складана эмацыйна. А даведаўшыся такі прысуд, наогул можна з’ехаць з глузду.

У гэтым плане, вядома, беларуская прапаганда ў чарговы раз прабівае дно, паказваючы «бяссільнага, пераможанага ворага», па іх версіі.

Праваабаронца ўпэўнены, што гэты прысуд не будзе прыведзены ў выкананне.

— Я перакананы, што гэтага чалавека не расстраляюць, але пры гэтым Лукашэнка яго і не памілуе.

Леанід Судаленка мяркуе, што справа Крыгера заказная, і заказчык — Крэмль. А беларускія спецслужбы і Лукашэнка-усяго толькі выканаўцы.

Паколькі на ўсёй постсавецкай прасторы, акрамя Беларусі, існуе мараторый на смяротнае пакаранне, то Расія не магла разыграць гэтую карту на сваёй тэрыторыі.

Лукашэнка сам баіцца. Чаму Крыгера не расстраляюць

Не выключана, што гэтага хлопца сапраўды хочуць абмяняць на расійскага шпіёна. І тут насцярожвае яшчэ адзін момант: ці ёсць у планах Расіі зладзіць у Беларусі палігон для сваіх цёмных спраў?

Мы памятаем, як гучалі заклікі, напрыклад, адправіць у Беларусь затрыманых па падазрэнні здзяйснення тэракту ў «Крокусе» для ажыццяўлення смяротнага прысуду.

Але мы, праваабаронцы, настойваем на тым, што смяротнае пакаранне ў цэнтры Еўропы не павінна прымяняцца, і прыводзім для гэтага вельмі шмат аргументаў.

Не магу выключыць і яшчэ адну версію таго, што адбылося. Трэба разумець, што Лукашэнка ўступіў у перадвыбарчую кампанію. Зразумела, што ён намалюе сабе любыя лічбы, але гэта ўсё роўна не вырашыць пытанне знешняй легітымнасці.

Што яму цяпер можа перашкодзіць вылучыць патрабаванні Германіі, маўляў, мяняем «тэрарыста» на прызнанне выбараў?

Наогул, для Лукашэнкі гандаль чалавечымі лёсамі, жывымі людзьмі — звыклая справа яшчэ з 2006 года, калі экс-кандыдат у прэзідэнты Аляксандр Казулін абвясціў галадоўку, патрабуючы разгляду сітуацыі ў Беларусі ў Радзе Бяспекі ААН.

Для беларускага дыктатара гэта звыклая справа, бізнес. Як мы ведаем, для яго аўтарытэтам не з'яўляецца ні Папа Рымскі, ні Генеральны сакратар ААН Антоніу Гутэрыш. 

У яго галоўны аўтарытэт — Пуцін, у якога рукі па локаць у крыві і ордэр з Гаагі. Пра якія правы чалавека гэтыя людзі могуць казаць? — адзначае Судаленка.