Нямецкая армія дапамагае ваўкам Германіі аднаўляць сваю колькасць

Гісторыя ваўкоў у Цэнтральнай Еўропе вельмі драматычная. У XX стагоддзі яны амаль цалкам зніклі, але да нашага часу папуляцыя часткова аднавілася, і цяпер іх налічваецца некалькі тысяч асобін. У Нямеччыне пагалоўе ваўкоў павялічваецца на 36% у год. Як паказвае нядаўняе даследаванне, значную ролю ў гэтым адыгрываюць ваенныя базы, якія прадстаўляюць ваўкам бяспечную сераду пражывання.

Ваўкі на тэрыторыі Германіі былі цалкам знішчаны яшчэ ў XIX стагоддзі. У бядотным становішчы яны былі і ў суседніх краінах. Але ў 1980-х — 90-х гадах шэраг краін зрабілі больш жорсткім заканадаўства, ахоўвалі дзікіх жывёл. Тыя засялілі закінутыя сельскагаспадарчыя землі ва Усходняй і Паўднёвай Еўропе, забяспечыўшы кармавую базу для ваўкоў.
У канцы 1990-х гадоў ваўкі пачалі пранікаць у Нямеччыну з тэрыторыі Польшчы, а першае нараджэнне ваўчанят было адзначана ў 2001 годзе ў федэральнай зямлі Саксонія — Брандэнбург. Зараз ваўкі сустракаюцца ў шасці з шаснаццаці зямель Германіі, і іх колькасць расце. Апошнія дадзеныя сведчаць, што ў краіне ёсць 73 зграі і 30 асобных пар ваўкоў.
Біёлаг Ілка Райнхардт (Ilka Reinhardt) з інстытута маніторынгу і вывучэння ваўкоў «Lupus» у Шпрэвіцэ назірала за станам папуляцыі з моманту вяртання ваўкоў у Нямеччыну. Яна кажа, што дваццаць гадоў таму ніхто не мог чакаць гэткага паспяховага аднаўлення, паколькі асяроддзе пражывання ваўкоў у Германіі вельмі фрагментаванае і ў краіне пракладзена шмат дарог. Асабліва здзіўленая Ілка Райнхардт колькасцю ваўкоў на тэрыторыях вайсковых баз.
Райнхардт і яе калегі адзначаюць, што першыя пары ваўкоў, якія з’яўляюцца ў новай федэральнай зямлі, заўсёды селяцца на тэрыторыі ваеннага палігона. І толькі ў далейшым ваўкі з’яўляюцца ў запаведніках і іншых прыродаахоўных тэрыторыях. Асабліва ж характэрным стаў момант, калі навукоўцы параўналі ўзровень смяротнасці ваўкоў, якія жывуць на землях бундэсвера і ў запаведніках. У апошнім выпадку ён апынуўся прыкметна вышэй. Навукоўцы тлумачаць гэта адрозненнем ва ўзроўні браканьерства. Для жывёл ваенныя тэрыторыі адчыненыя, і ваўкі, і алені могуць заходзіць туды і пакідаць іх. У той жа час доступ людзей на гэтыя землі забаронены, і яны ахоўваюцца куды больш строга, чым запаведнікі і заказнікі.
Паводле Pro Science