«Ці ўсе масава ідуць вакцынавацца, ці гэтак жа масава пачынаюць хварэць і напрацоўваць уласны імунітэт»

Расійскае Эхо Москвы публікуе зварот Дзяніса Працэнкі — галоўнага ўрача Маскоўскай бальніцы №40 у Камунарцы, які тлумачыць неабходнасць доўгіх выходных у Маскве: «Гэтыя 11 дзён перадышкі ў сталіцы — проста магчымасць сарваць некалькі цыклаў заражэнняў».

min_vaccines_illustration_1980x800_v2.jpg

Сёння на ранішняй планёрцы па ўнутранай маршрутызацыі пацыентаў у нашай Камунарцы злавіў сябе на думцы: чыста па-чалавечы зразумець тых, хто хоча хутчэй вярнуцца да нармальнага жыцця без усіх гэтых абмежаванняў, можна, але прыняць мне, як лекару, нельга.

Учора мэр Масквы абвясціў аб рэжыме выхаднога дня з 28 кастрычніка па 7 лістапада, у рэгіёнах таксама пачнуцца доўгія выходныя. І многія сталі планаваць адпачынак, але тут усіх спусцілі з нябёсаў на зямлю і сказалі, што працаваць нічога забаўляльнага не будзе, толькі самае неабходнае для жыцця: прадукты там набыць, лекі. Выхадныя атрымліваюцца як бы і зусім не выхадныя — свята не будзе.

Хлопцы, вы сур'ёзна? Вы не хочаце зразумець, што гэтыя 11 дзён перадышкі ў сталіцы — проста магчымасць сарваць некалькі цыклаў заражэнняў? Сёння ў чырвонай зоне ў бальніцах па ўсёй краіне ідзе самая сапраўдная вайна, паглядзіце на колькасць свабодных ложкаў — і многае ўстане на свае месцы. Лекары працуюць як двужыльныя, але вірус актыўны. Таму ёсць некалькі тлумачэнняў, цуду не адбылося, пандэмія не выпарылася, антываксеры і іншыя прынцыповыя змагары супраць элементарных мер бяспекі ўносяць свой істотны ўклад у развіццё эпідсітуацыі.

Цяпер без паўзы ніяк нельга. Тут і альтэрнатыў наогул жа няма: альбо ўсё масава ідуць вакцынавацца, альбо гэтак жа масава пачынаюць хварэць і напрацоўваць уласны імунітэт. Пры другім варыянце ўсё менш прагназуема і кантралявана, чым пры першым. Ды і ў сістэме аховы здароўя нашай краіны немагчыма абсалютна ўсе наяўныя койкі зрабіць інфекцыйнымі.

Падобныя "выхадныя" будуць паўтарацца зноў і зноў, пакуль мы не напрацуем калектыўны імунітэт, пакуль не ўключым галаву і не пачнём з павагай ставіцца да навакольных нас людзей: насіць маскі ў грамадскіх месцах, не прыходзіць на працу з сімптомамі ВРВІ. Мы ўжо страцілі занадта шмат часу!