Чаму Трамп выйграў, а Харыс прайграла? Вось як гэта тлумачаць амерыканскія СМІ
Рэспубліканцу ўдалося прыцягнуць на свой бок лацінаамерыканцаў і моладзь, а віцэ-прэзідэнт не змагла растлумачыць выбаршчыкам, чым яна лепшая за Байдэна.
Большасць прагнозаў перад днём выбараў прэзідэнта ЗША ацэньвалі шанцы Дональда Трампа і яго саперніцы Камалы Харыс як прыкладна роўныя, аднак у выніку рэспубліканец атрымаў больш чым упэўненую перамогу, выйграўшы галасаванне ва ўсіх вагальных штатах. Трамп больш чым на пяць мільёнаў галасоў абышоў Харыс па агульнай колькасці выбаршчыкаў, якія падтрымалі яго (і стаў першым рэспубліканцам, якому ўдалося гэта зрабіць, за апошнія 20 гадоў), а ў параўнанні з выбарамі 2020 года колькасць прагаласаваўшых за яго амерыканцаў павялічылася ў 48 з 50 штатаў. Як зараз амерыканскія СМІ і аналітыкі тлумачаць такі сур'ёзны поспех Трампа, перадае «Медуза».
Перамога Трампа: удалы выбар прыярытэтаў і ўменне знайсці падыход да розных сацыяльных груп
Ключавым фактарам, які дазволіў Дональду Трампу забяспечыць сабе перамогу, аказаўся ўдалы выбар прыярытэтаў у перыяд перадвыбарнай кампаніі. Рэспубліканец засяродзіўся на найбольш важных для амерыканцаў тэмах — высокай інфляцыі і павольным аднаўленні эканомікі, а таксама нелегальнай міграцыі. Гэта дазволіла яму прыцягнуць на свой бок выбаршчыкаў у тым ліку з тых груп, якія да гэтага традыцыйна падтрымлівалі дэмакратаў, зазначае CNN.
Трамп не саромеўся раздаваць адрасныя абяцанні самым разнастайным сацыяльным групам: абяцаў адмяніць падаткі на чаявыя для работнікаў сферы паслуг, падаткі на звышурочныя для працоўных і падаткі на сацыяльнае забеспячэнне для пажылых; абяцаў аддаць прадстаўніку лібертарыянцаў месца ў сваёй адміністрацыі, а энтузіястам майнінгу і біткоіну — падтрымліваць далейшае развіццё крыптавалюты.
Трамп праводзіў сустрэчы з выбаршчыкамі ў асабліва дэмакратычных штатах: напрыклад, ён выступіў перад цемнаскурымі і іспанамоўнымі выбаршчыкамі ў Бронксе. Але мітынг праводзіўся не для таго, каб перамагчы ў самім Нью-Ёрку, а з мэтай прыцягнуць на свой бок прадстаўнікоў гэтых сацыяльных груп у іншых штатах, якія вагаюцца.
У выніку гэтая стратэгія цалкам сябе апраўдала. Трамп здолеў заручыцца падтрымкай значнай колькасці іспанамоўных амерыканцаў: ён атрымаў 55% галасоў мужчын лацінаамерыканскага паходжання (гэта на 19 працэнтных пунктаў вышэй, чым было ў 2020 годзе) і 38% жанчын (больш на 8 працэнтных пунктаў).
Асноўнай прычынай гэтага стала менавіта эканоміка: большасць амерыканцаў лацінаамерыканскага паходжання ставяцца да небагатага працоўнага класа, адзначае Reuters, таму эканамічныя праблемы апошніх некалькіх гадоў, такія як інфляцыя і высокія працэнтныя стаўкі па іпатэцы, ударылі па іх нашмат мацней, чым у сярэднім па астатніх жыхарах краіны. Акрамя гэтага, іх прыцягнулі абяцанні Трамп жорстка змагацца з нелегальнай міграцыяй: такія мігранты ў першую чаргу прэтэндуюць на нізкакваліфікаваную працу і ствараюць канкурэнцыю для іспанамоўных амерыканцаў, якія не маюць вышэйшай адукацыі.
Трампу таксама ўдалося схіліць на свой бок маладых мужчын да 30 гадоў: для гэтага ён прыняў удзел у цэлай серыі забаўляльных шоу, у тым ліку ў падкасце ў Джо Рогана, у якога больш за 17 мільёнаў падпісчыкаў на YouTube (у адрозненне ад Харыс, якая ад аналагічнага запрашэння адмовілася). Рэспубліканец нават завёў акаўнт у ціктоку, хаця падчас свайго першага прэзідэнцкага тэрміну актыўна змагаўся з гэтай кітайскай сацсеткай, называючы яе пагрозай бяспецы ЗША.
NBC падкрэслівае, што ў параўнанні з 2020 годам Трамп правёў значна менш хаатычную, больш прафесійную і дысцыплінаваную кампанію, у якой па яго мерках "было вельмі мала драмы": яго камандзе ў цэлым атрымоўвалася ўтрымліваць рэспубліканца ад шматлікіх непрадуманых эмацыйных крокаў і памылак, якія ў папярэднія кампаніі з поспехам для сябе выкарыстоўвалі дэмакраты.
Параза Харыс: нежаданне дыстанцыявацца ад Байдэна
Аналітыкі найбуйных амерыканскіх СМІ сыходзяцца ў тым, што галоўнай памылкай Камалы Харыс падчас перадвыбарнай кампаніі была яе няздольнасць або нежаданне максімальна дыстанцыявацца ад Джо Байдэна, якога большасць амерыканцаў лічылі адказным за эканамічныя праблемы ў краіне, а таксама памылак яго адміністрацыі, часткай якой яна заставалася.
Так, у кастрычніку ў інтэрв'ю на тэлеканале ABC Харыс, адказваючы на пытанне, што б яна зрабіла не так, як Байдэн, за апошнія чатыры гады, адказала, што ёй "нічога не прыходзіць на розум". Як піша CNN, гэта расчаравала цэнтрысцкіх выбаршчыкаў, якія вагаліся і хацелі пачуць ад яе крытыку эканамічных рашэнняў дзейнага прэзідэнта. Трамп, у сваю чаргу, умела скарыстаўся сітуацыяй і на працягу ўсёй кампаніі выстаўляў Харыс (разам з Байдэнам) адказнай за высокую інфляцыю апошніх гадоў.
NBC таксама называе важнай памылкай у кампаніі Харыс яе вельмі рэдкія інтэрв'ю: у першыя тыдні пасля выхаду Байдэна з гонкі, калі многія патэнцыйныя выбаршчыкі ставіліся да яе лаяльна, ім хацелася больш даведацца пра віцэ-прэзідэнта і яе погляды. Максімальная публічнасць у той момант проста неабходная — аднак у штабе Харыс палічылі інакш, і час быў у значнай ступені ўпушчаны.
The Atlantic лічыць кампанію Харыс залішне кансерватыўнай: у той час, як Трамп спрабаваў знаходзіць нестандартныя падыходы да розных груп выбаршчыкаў, кандыдат ад дэмакратаў так і не змагла знайсці спосаб пераканаць каго-небудзь у тым, што ў выпадку яе абрання эканамічныя праблемы насельніцтва будуць вырашаныя.
Вялізныя заявы аб тым, што рост коштаў у апошнія гады стаў агульнасусветнай тэндэнцыяй, зніжэнне інфляцыі ў ЗША адбылося хутчэй, чым у іншых развітых краінах, а эканоміка працуе лепш, чым чыя-небудзь іншая, не знаходзілі водгуку ў выбаршчыкаў, піша The Atlantic. "Вы не можаце пераканаць людзей адчуваць сябе лепш з дапамогай статыстыкі", – заключае аглядальнік выдання.
Не прапаноўваючы якіх-небудзь рашэнняў па эканоміцы, самай трывожнай амерыканцаў тэматыцы, Харыс у сваёй кампаніі зрабіла стаўку на тэмы, якія хвалююць не самую значную колькасць выбаршчыкаў. Так, напрыклад, яна шмат увагі надавала абароне рэпрадуктыўных правоў — аднак, адзначае ABC, толькі для 14% амерыканцаў тэма абортаў была значным фактарам пры выбары кандыдата; куды больш іх хвалявалі пытанні стану дэмакратыі, эканомікі і нелегальнай міграцыі ў краіне.
У выніку позва Харыс аказалася занадта прагрэсіўнай і няблізкай для большасці насельніцтва. Сярод асноўных сацыяльных груп, у параўнанні з кампаніяй Джо Байдэна на выбарах 2020 года, кандыдат ад дэмакратаў значна павялічыла ўзровень падтрымкі толькі з боку белых амерыканцаў з вышэйшай адукацыяй, якія маюць даход больш за 100 тысяч долараў у год — гэта значыць тых, хто з прычыны дабрабыту значна менш за астатніх пацярпеў ад высокай інфляцыі ў гады прэзідэнцтва Байдэна.