Супадзенне? Чаму інфармацыя пра прысуд немцу Крыгеру з’явілася пасля навіны пра бязвіз

Што не так з апошнімі гучнымі заявамі і дзеяннямі беларускай улады.

З 19 чэрвеня гэтага года ўлады Беларусі распаўсюдзілі бязвізавы ўезд для грамадзян 35 краін Еўропы і на наземныя пункты пропуску, піша «Салідарнасць». Тыя нешматлікія, што яшчэ дзейнічаюць.

Як даў справаздачу МЗС, дадзеная мера была прынятая «ў мэтах далейшай дэманстрацыі адкрытасці і міралюбнасці нашай краіны, прыхільнасці прынцыпам добрасуседства, а таксама для спрашчэння міжчалавечых кантактаў і паляпшэння свабоды перамяшчэння».

Гэты крок уладаў некаторыя нават паспелі пахваліць: маўляў, прыгожы прапагандысцкі супрацьход у адказ на забарону беларусам уязджаць у краіны ЕС на аўто з беларускімі нумарамі.

Але бравурная музыка грала не вельмі доўга. У той жа дзень, калі для замежнікаў адкрыліся наземныя пераходы, з'явілася навіна, якая перакрэсліла бязвізавы піяр-поспех Мінска.

Пасля паведамленняў пра смяротны прысуд грамадзяніну Германіі Рыка Крыгеру бязвіз ад Лукашэнкі сталі параўноўваць з запрашэннем у клуб самагубцаў.

Падобна на тое, улады адкрылі сезон гандлю закладнікамі па-буйнаму. І зрабілі гэта сінхронна з Крамлём — 19 чэрвеня журналіста The Wall Street Journal Эвана Гершковіча прысудзілі ў Расіі да 16 гадоў калоніі строгага рэжыму па справе аб шпіянажы.

Складана сказаць, чаму менавіта цяпер усплыла інфармацыя пра прысуд Крыгеру, калі ў Мінску нават толкам не паспелі атрымаць асалоду ад эфекту ад увядзення бязвізу. Але таксама складана назваць супадзеннем з'яўленне інфармацыі аб гэтых жорсткіх вердыктах ў адзін дзень.

«Першы вырак у Беларусі, калі смяротнае пакаранне не за забойства». Што стаіць за «справай Рыка Крыгера»

Аналіткі не першы дзень адзначаюць змену рыторыкі Лукашэнкі і яго атачэння ў дачыненні да Захаду. Кажуць нават аб сакрэтных спробах навесці масты.

Але, як бачым, лукашэнкаўская дыпламатыя вельмі ўжо жвава перайшла ад перніка да пугі. І застаецца адкрытым пытанне, хто менавіта кіруе гэтай самай пугай.

Зрэшты, рэактыўная змена дэкарацый не вельмі здзіўляе на фоне нядаўніх падзей. Памятаеце, як хутка мы перайшлі з стадыі «тысячы добраахвотнікаў звярнуліся ў ваенкаматы» ў міралюбную позу «украінцы ўсё зразумелі — мы адвялі войскі»?

Цікава і тое, як Лукашэнка і яго прапаганда адрэагавалі на паведамленні аб расійскіх беспілотніках, якія лётаюць над краінай і падаюць паблізу нашых гарадоў. Дакладней, як яны гэтую навіну праігнаравалі.

Па стане на дадзены момант, паведамленняў і згадак пра гэта няма ні на сайце БЕЛТА, ні ў апошніх выступах кіраўніка.

Лукашэнка знайшоў у сабе сілы абвінаваціць беларусаў у нежаданні разграбаць завалы пасля ўрагану, назваўшы стыхію «вайной, але толькі без выбухаў». Але пра сапраўдную вайну, якая ўсё настойлівей упаўзае ў краіну, вырашыў па нейкай прычыне прамаўчаць.

Дарэчы, на апошняй селектарнай нарадзе ён па традыцыі сумясціў тэмы ўборкі кармоў і ліквідацыі наступстваў стыхіі. Як і ў далёкім 1997-м, сянаж і сілас у гэтай улады важнейшыя за лёсы пацярпелых ад урагану беларусаў.