Як беларуска заўзее за Сабаленка, хоць і не разумее яе пазіцыі па вайне і рэжыме
На «Ралан Гарос» Арына Сабаленка вяла адразу два шоу. Адно назіралі заўзятары на кортах, дзе прадстаўніца Беларусі дабралася да паўфіналу, а там эпічна саступіла, хаця, здавалася, ужо проста не можа прайграць. Іншая імпрэза разгортвалася ў падтрыбунных памяшканнях.
Фота: «Reuters»
Сабаленка прасілі больш дакладна пазначыць сваю пазіцыю па вайне ва Украіне, і гэта вяло да ментальных праблем і нават пачуцця небяспекі, спроб увільваць і ладзіць закрытыя прэс-канферэнцыі, а потым здарылася нечаканае — падпісантка за рэжым Лукашэнкі раптам заявіла, што прама зараз Лукашэнку не падтрымлівае. І няхай адказ гучаў у кантэксце падзей ва Украіне, а не ў кантэксце рэпрэсій у Беларусі, гэта ўсё роўна шмат каго здзівіла.
Пры гэтым і ў Беларусі ёсць людзі, якія не адносяць сябе да так званых «ябацькаў», выдатна разумеюць, што такое рэжым Лукашэнкі, але пры гэтым працягваюць заўзець за Сабаленка, якая не цуралася падтрымліваць дыктатара. Як такое магчыма? Адна з прыхільніц Арыны пагадзілася прагаварыць гэту з'яву на ўмовах ананімнасці з «Трыбунай».
— Як даўно і чаму вы пачалі заўзець за Сабаленка?
— Даволі даўно, дзесьці з яе ўздыму ў рэйтынгу 2017-2018 гадоў. Я ў прынцыпе люблю сачыць за спартыўнымі падзеямі, і ў кожным відзе спорту ў мяне з'яўляюцца фаварыты. І вось калі пачала сачыць за тэнісам, пайшоў поспех у нашай суайчынніцы Арыны. Працягнула назіраць за ёй, неяк палюбілася яна мне. Да таго ж мы з ёй аднагодкі :) Было цікава глядзець, чаго можа дасягнуць твая аднагодка.
Заўзею за яе да гэтага часу, сачу за турнірамі, вынікамі, як яна гуляе. Гэта як асобны від адпачынку для мяне ўжо — паглядзець тэніс, адцягнуцца ад спраў, паперажываць за Арыну.
Цяпер, пасля складанага мінулага года, і якасць тэніса, і ментальны бок гульні ў Арыны ідуць у гару. Гэта, безумоўна, радуе, здаецца, што сёлета яна намацала той баланс паміж моцным жаданнем выйграць і ўсімі сваімі ключавымі дзеяннямі. Плюс не так моцна цісне сама на сябе. У такім стане перспектывы выглядаюць вельмі абнадзейліва. У Арыны павінен атрымацца нядрэнны сезон, улічваючы яго пачатак. Да таго ж яна не губляе пазіцый, другое месца ў рэйтынгу — вельмі добры ўзровень, але ўсё роўна чакаю, калі яна дабярэцца да першага радка.
— Тое, што Сабаленка падтрымлівае рэпрэсіі ў Беларусі, таму што яна падпісала ліст за Лукашэнку, сустракала з ім Новы год, калі людзей збівалі і кідалі ў турмы, неяк уплывае на ваша стаўленне да яе?
— Гэты факт, безумоўна, хвалюе. Калі даведалася пра яе навагоднюю сустрэчу з Лукашэнкам, убачыла тыя кадры, шчыра, проста ўсё абрынулася ўнутры. Здавалася, здарылася нейкая здрада з яе боку. Ну, як гэта так, нармальна ж размаўлялі? Яна — маладая, сучасная, павінна разумець усю сітуацыю, але ўсё роўна трымае сувязь з уладамі... У той перыяд нават неяк аддалілася ад тэніса, перастала рэгулярна сачыць за яе гульнямі і ўсімі турнірамі, але затым мая цікавасць вярнулася, і я стала глядзець на Арыну проста як на ўлюбёнага гульца. Імкнуся не думаць аб гэтым непрыемным факце ў яе біяграфіі. Паўтаруся, мне яна цікавая зараз менавіта як спартсменка.
— А што думаеце аб яе пазіцыі па вайне, ці ўплывае гэта на ваша стаўленне?
— Вядома, уплывае. Вельмі моцна хвалюе, што яна адназначна з пачатку ўсіх гэтых дзеянняў не выказала сваёй пазіцыі «супраць», як і ўсе адэкватныя людзі. Але, з іншага боку, у нейкай ступені можна зразумець яе матывы: у яе сям'я, родныя ў Беларусі, з імі можа нешта нядобрае здарыцца. Плюс яна хоча выступаць далей, пакуль у яе найлепшы ўзрост і кандыцыі. А калі яна будзе казаць не тое, што трэба ўладам, выступаць доўга, думаю, не зможа. Такая рэальнасць. Але, зноў жа, амаль усё яе жыццё сканцэнтравана зараз у Маямі, у яе дастаткова фінансавых сродкаў, каб перавезці і засцерагчы ўсіх. І вось з гэтага боку я яе зусім не разумею — як так можна здраджваць народу і баяцца адназначна выказацца аб усіх падзеях, у тым ліку аб вайне?
— Журналісты часта пытаюць Сабаленка пра палітыку. Як думаеце, чаму? І як вы да гэтага ставіцеся?
— Вядома, ў яе часта пытаюцца аб палітыцы, бо яна адна з нямногіх знакамітасцей з Беларусі, хто да гэтага часу займаецца сваёй справай на міжнародным узроўні. Яна чалавек, ад якога хацелася б і, напэўна, можна пачуць пазіцыю, як усе [замежныя журналісты] думаюць, большасці беларусаў. І тое, што журналісты яе часта пытаюцца пра палітыку, лічу абсалютна нармальным. Арына раней часта старалася гаварыць агульнымі фразамі, без канкрэтыкі, каб проста адказаць, закрыць пытанне і пры гэтым каб да яе нельга было дакапацца. Як па мне, гэта зразумелая рэакцыя чалавека, які ў гэтай [палітыцы] асабліва не разбіраецца і хоча факусіравацца толькі на сваёй справе і на сваім жыцці. І плюс многія рэчы яе не моцна трывожаць, дык яна ў Беларусі не жыве.
— Як думаеце, чаму Сабаленка ўсё ж выказалася на прэс-канферэнцыі аб вайне і аб тым, што не падтрымлівае Лукашэнку?
— Складана сказаць, што яе трыгернула менавіта ў гэты момант. Хутчэй за ўсё, надакучылі ўвесь час адны і тыя ж пытанні. А яшчэ я спадзяюся, што яна вырашыла нешта для сябе. Напрыклад, што жыццё ў Беларусі яе не датычыцца, няма за што баяцца, таму можна казаць праўду. Але ўсё ж схіляюся да думкі, што яна проста выявіла эмоцыі, скажам так, і далей не будзе ўсё гэта развіваць.
— Па-вашаму, ці зменіцца да яе пасля гэтага стаўленне з боку дзяржСМІ і рэжыму Лукашэнкі?
— Думаю, наўрад ці. Дзяржава, мне здаецца, можа пачаць з ёй неяк узаемадзейнічаць, каб абвергнуць гэтыя словы.
— Ці верыце вы ў шчырасць слоў Сабаленка на прэс-канферэнцыі, дзе яна прызналася, што не падтрымлівае вайну і Лукашэнку?
— Мне здаецца, яе гэта не моцна трывожыць, таму што, як я сказала, у жыцці Арыны гэта не самае галоўнае. Яна думае павярхоўна пра гэта. Пры гэтым я веру ў шчырасць яе слоў, але мне здаецца, калі словы і былі шчырымі, то толькі на імгненне. Тым не менш хацелася б сапраўды верыць у лепшае, што яна на баку дабра.
— Што думаеце наконт гісторыі Сабаленка і яе агента, ад якога Арыну ў выніку выратаваў Лукашэнка?
— Ды ўжо, цікавыя навіны з жыцця і кар'еры Арыны. Відаць, ад безвыходнасці яна вырашыла паспрабаваць вырашыць сваё пытанне з дапамогай улад, але не ведала, чым гэта абернецца. Да гэтага часу яе трымаюць у сваіх руках. Пасля ўсяго гэтага ёй трэба было, мусіць, гуляць на баку беларускіх улад і нічога лішняга не казаць. Яна затрымалася ў гэтым, і незразумела, на колькі гадоў.
— Як ставіцеся да сустрэч Сабаленка і Лукашэнкі, якія былі да выбараў?
— Было вельмі-вельмі крыўдна, калі бачыла гэта. Прама шкада было, не разумела, чаму яна гэта робіць. Ёсць жа адэкватная зразумелая пазіцыя, усім усё вядома аб нашых уладах. Але не, не ўсе людзі думаюць так, як ты, а шкада. Таму, паўтаруся, было крыўдна бачыць яе на сустрэчах з Лукашэнкам.
— Што будзе рабіць Сабаленка далей пасля ўсёй гэтай гісторыі? Можа, замаўчыць ці, наадварот, раскрыецца?
— Думаю, яна больш не будзе выказвацца так адкрыта, і наогул аб палітыцы ў бліжэйшы час ад яе мы нічога не пачуем. Мне ўсё ж здаецца, што гэта была выпадковасць, з яе гэта вырвалася. Яна ж маладая, моцна не ўнікае і не разбіраецца, што можна казаць, а што не. Ды і не жадае, думаю, злаваць заўзятараў гэтай тэмай яшчэ больш. Хапае хейту ўжо ў бок беларусаў. І так дзякуй, што дазваляюць пакуль выступаць.
— На ваш погляд, які сёння стан беларускага грамадства?
— Наша грамадства дзеліцца на некалькі частак, як гэта было і заўсёды. Адны падтрымліваюць уладу — тыя, хто не валодае шырокім мысленнем, усё жыццё слухае прапаганду і працуе ў такіх структурах. Другія баяцца і сядзяць, маўчаць ціха-мірна, як быццам нічога не адбываецца. Ім галоўнае, каб іх гэта не закранула. І трэція — нязгодныя з меркаваннем дзяржавы, хто імкнецца змагацца, нешта робіць, даказваюць свету, што Беларусь не ёсць Лукашэнка. Настрой людзей наконт гэтага згасае з кожным днём, на жаль. Усё менш шанцаў штосьці змяніць.
— Як людзі ставяцца да спартсменаў, якія з'яўляюцца прыхільнікамі Лукашэнкі?
— Натуральна, негатыўна, перастаюць падтрымліваць іх, адпісваюцца ў сацсетках, негатывуюць у іх бок, даходзіць нават да абраз. Зразумела, адкуль такая жорсткая пазіцыя. Але ўсё ж нельга даходзіць да дна. Многія спартсмены прынялі такое рашэнне — гэта іх жыццё.
— Далей будзеце заўзець за Сабаленка?
— Так. Хоць нехта застаўся з Беларусі, здольны выступаць на міжнародным узроўні. Радасна за яе поспехі, нягледзячы на тое, што падзяляю не ўсе яе рашэнні. Але зараз такі складаны час — усім прыходзіцца цяжка. Я жадаю ёй толькі лепшага, поспехаў, а галоўнае — Міру, як і ўсім нам.