Расійская царква ва Украіне — усё? УПЦ МП выганяюць з Кіева-Пячэрскай Лаўры
Украінская дзяржаўная ўстанова — Нацыянальны запаведнік «Кіева-Пячэрская Лаўра» — вырашыла да канца сакавіка канчаткова выгнаць з Лаўры Украінскую праваслаўную царкву Маскоўскага патрыярхату.
Фота з сайта fotokto.ru
У лісце дырэктара запаведніка, апублікаваным у пятніцу на сайце ўстановы, гаворыцца, што манастыр УПЦ павінен пакінуць ніжнюю Лаўру з 29 сакавіка.
Раней Украінскай праваслаўнай царкве (якая з пачаткам вайны прыбрала з афіцыйнай назвы згадку пра Маскоўскую патрыярхію, але захавала кананічную сувязь з ёй) забаранілі карыстацца храмамі верхняй Лаўры, цяпер жа выганяюць з усёй тэрыторыі старажытнага Кіеўскага манастыра.
Змест ліста, які сёння раніцай атрымаў намеснік Кіева-Пячэрскай лаўры, можна пераказаць коратка: Лаўру выганяюць з Лаўры. У манахаў ёсць няпоўныя тры тыдні на тое, каб сабраць рэчы і перасяліцца... куды заўгодна, піша ВВС.
З фармальнага пункту гледжання ўсё больш-менш зразумела. Манастыр Украінскай праваслаўнай царквы (яшчэ нядаўна да яе назвы дадавалі «Маскоўскага патрыярхату», але цяпер любая прывязка да Масквы глыбока абразлівая для яе прадстаўнікоў) выкарыстоўвае старажытныя памяшканні Лаўры на падставе дамовы арэнды, заключанай пры прэзідэнце Віктару Януковічу ў 2013 годзе.
Пры цяперашнім прэзідэнце Уладзіміры Зяленскім выявілася, што манастыр умовы гэтай дамовы парушае. Дзяржава мае права яго разарваць.
Але, зразумела, на справе ўсё нашмат складаней. УПЦ — нягледзячы на ўсе свае намаганні па іміджавым аддаленні ад Рускай царквы — да гэтага часу асацыюецца ў многіх украінцаў менавіта з Масквой. І тут трэба разумець: за апошні год Уладзімір Зяленскі і ўся Украіна прайшлі велізарны шлях, калі гаворка ідзе аб іх стаўленні да Расіі, расійцаў, усяго расійскага, усяго, што падобна на расійскае.
Успомнім: год таму Уладзімір Зяленскі, бывала, запісваў свае звароты па-руску. Ён звяртаўся да расійцаў, заклікаў іх пратэставаць супраць вайны, распачатай іх дзяржавай. Казаў, што ад «добрых рускіх» не трэба адварочвацца. Быў гатовы абмяркоўваць з Расіяй дамову пра лёс расійскай мовы ў пасляваеннай Украіне.
Сёння — пасля дзясяткаў тысяч ахвяр, пасля Марыупаля, пасля бамбардзіровак школ і бальніц, пасля халоднай і цёмнай зімы — настрой іншы. Выгнанне манастыра УПЦ з Лаўры, неверагоднае яшчэ год таму (а Лаўру за што? Ці не папахвае тут парушэннем рэлігійных правоў і свабод? А ці не пойдзе Пуцін праз гэта на эскалацыю?), сёння згубіцца на фоне навін з паўакружанага Бахмута і з разбору завалаў чарговага жылога дома, разбуранага расійскай ракетай.
Таму лёс УПЦ ў Лаўры выглядае перадвызначаным.
Дэлегуе яна сваіх прадстаўнікоў у камісію па перадачы Лаўры па прыёмцы-перадачы дзяржаўнай маёмасці, ці не (перададуць і без іх), арганізуе малітоўнае стаянне або хрэсны ход супраць рашэння ўрада, ці не (асабліва ўлічваючы, што масавыя акцыі падчас ваеннага становішча забароненыя), будзе апеляваць да заходніх праваабарончых інстытутаў, ці не (апеляцыя да Масквы толькі пагоршыць становішча царквы), — праз тры тыдні, хутчэй за ўсё, УПЦ пакіне Лаўру.
У Маскоўскім патрыярхаце назвалі сённяшняе рашэнне «апагеем беззаконня» ў стаўленні да ўкраінскіх вернікаў царквы.
