І тут 3%. Чаму з Беларусі сыходзяць кітайскія інвестары
Кітайскія мільярдэры закрываюць свой бізнес у Беларусі. У канкрэтным выпадку мільярдэры — фігуранты адпаведнага спісу Forbes Джэк Ма (Alibaba) і Шы Южу (Giant).
Бізнес — піянер мясцовага прадуктовага IT-сегмента «Плэйтыка Бел». Гэта — найбуйнейшы некалі цэнтр распрацоўкі аднаго з сусветных лідараў-вытворцаў забаўляльных дадаткаў для смартфонаў і сацыяльных сетак Playtika.
Намеры кітайскіх мільярдэраў не разышліся са справай. У лютым гэтага года паабяцалі, што сыдуць з Беларусі. У канцы красавіка, як высветліў Plan B., яны падалі на ліквідацыю.
Зусім не play
У гэтай гісторыі менш адметны факт, хто гэтым разам сыходзіць. За апошнія два гады сышлі сотні. Беларускі Парк высокіх тэхналогій парадзеў настолькі, што яго па колькасці рэзідэнтаў ужо абагналі тэхналагічныя аналагі Казахстана і Узбекістана. Зусім нядаўна — і ваюючай Украіны. На чарзе — Кыргызстан.
Сышлі амаль усе бізнесы, якія надавалі ПВТ і Беларусі статус аднаго з найбуйнейшых сусветных IT-хабаў. Хоць нават на іх фоне Playtika вылучаецца. Па-першае, менавіта яна стаяла ля вытокаў (у пачатку 2010-х) адкрыцця Беларусі сусветнымі IT-інвестарамі. Па-другое, сваімі ўласнікамі.
Калі сябар апынуўся…
У гісторыі з яе сыходам больш адметны факт, хто прыняў рашэнне. А зрабілі гэта інвестары з адной з рэдкіх дружалюбных для сучаснай Беларусі краін — Кітая.
Кітайцы вылучаюцца сваім практычным падыходам. У глабальным маштабе.
А з практычнага боку: навошта ім цэнтры распрацоўкі ў краіне, у якой глабальныя праблемы з пералікам грошай? Гэта галоўная прычына, чаму Беларусь пакідае Playtika.
Навошта ім, як аказваецца, слабое звяно, на «новым Шаўковым шляху», яккі рандомна перарываецца ў раёне Бераставіцы або Катлоўкі? Таму даўно не чуваць пра ўзровень загрузкі перавалачнага мегасклада, які пад выхад у Еўропу пабудавала пад Смалявічамі China Merchants Group. А чуваць, як Кітай рэзка павышае тарыфы на чыгуначныя перавозкі ў Беларусь і Расію.
Навошта будаваць завод у Беларусі, калі яго прадукцыю нельга прадаць нікуды, акрамя Расіі? Чаму б тады не інвеставаць у самой Расіі? Ці ж у больш блізкіх геаграфічна Казахстане з Узбекістанам?
Глядзіце таксама
А інвестыцыі паасобку
У Беларусі ёсць удалы прыклад з Geely. Адносна — з Midea. Але гэта праекты з больш чым дзесяцігадовым бэкграўндам. А што новага? Пагадзіцеся, каля 2,6 тыс. рабочых месцаў на прыкладна 120 рэзідэнтаў (не ўсіх кітайскіх) тэхнапарка «Вялікі камень» (па 20 работнікаў на 1 прадпрыемства) — такі сабе вынік па вытворчых маштабах.
Мяцежныя ваганні спараджаюць намеры і канкрэтныя дзеянні. Дакладней, бяздзейнасць.
Усё менш інвестыцый з Кітая ў Беларусь. Нават крэдытаў — беларускі Мінфін у гісторыі з расійскімі ўкладчыкамі ў аблігацыі зрабіў усё, каб інвестары ўсяго свету і надалей «давяралі» яму свае грошы.
Кітая даўно няма ў лідарах па інвесціраванні ў Беларусь. У першым квартале гэтага года, паводле звестак Белстата, звыш 80% прыцягнутых з-за мяжы сродкаў прыйшлося на Расію і пераехаўшыя на Кіпр і ў ААЭ беларускія або расійскія бізнесы.
Аб сённяшнім узроўні зацікаўленасці Кітая беларускім рынкам выразна гавораць аб'ёмы прамых інвестыцый, якія паступілі адтуль летась. У агульнай суме 1,642 млрд долараў (яна, дарэчы, стала максімальнай з 2015 года), кітайскія інвестыцыі склалі 51,4 млн долараў. Ці крыху больш за 3,1% у агульнай масе.