«Уладзіміра Уладзіміравіча яны не дастануць, а сяго-таго — заўсёды калі ласка»
Смерць іранскага прэзідэнта глыбока абурыла Лукашэнку — ён тут жа абвінаваціў у авіякатастрофе амерыканцаў. Дзе тут сувязь? Ды ў санкцыях, канешне.
Ілюстрацыйная выява: скрыншот з відэа ТГ-канала «Пул первого»
Калі вы раптам не ў курсе, то гэта амерыканцы ва ўсім вінаватыя. Але вы, вядома, у курсе. Калі гэта амерыканцы былі ў чым-небудзь не вінаватыя? Я сабе такога ўжо нават і не згадаю. Таму што ўсё зло ад англасаксаў.
Але калі вам раптам цікава, у чым канкрэтна англасаксы наогул і амерыканцы ў прыватнасці вінаватыя на гэты раз, то я вам скажу. Сёй-той учора абураўся, што амерыканцы не абслугоўвалі верталёт, на якім разбіўся іранскі прэзідэнт Раісі.
І так, вы ведаеце, шчыра абураўся, піша аўтар ТГ-канала «Лісты да дачкі». Голас дрыжыць, галава трасецца. Не мелі, кажа, «гэтыя нягоднікі права ўводзіць санкцыі супраць судоў, самалётаў, верталётаў і іншага, якія перавозяць людзей». Душэўна так кажа. Са шчырым чалавечым пачуццём. Я проста залюбаваўся. Таму што даўно ўжо такога не бачыў.
Глядзіце таксама
А ведаеце чаму? Таму што яго самалёт гэтыя нягоднікі таксама не абслугоўваюць. «Уладзіміра Уладзіміравіча яны не дастануць, таму што ў яго расійскі борт, а тут яны ўвялі гэтыя санкцыі. Гэта што, нармальна? Гэта ж людзі перамяшчаюцца».
І я яго па-чалавечы разумею. Вядома, крыўдна, што «Уладзіміра Уладзіміравіча яны не дастануць», а сяго-таго — заўсёды калі ласка. Я толькі нешта крыху не разумею пра поспехі саюзнага імпартазамяшчэння. Дзе гэтыя санкцыі, якія толькі зрабілі нас мацнейшымі? Гэта значыць, як аўтобусам «МАЗ» гарэць па ўсёй Расіі, дык у нас імпартазамяшчэнне. І падумаеш «дзесьці нешта нейкі аўтобус там загарэўся». А як пра асабісты самалёт, дык падайце мне амерыканскія запчасткі.
Я вось лічу, што, калі ты ганарышся сваім імпартазамяшчэннем, дык трэба ганарыцца па поўнай і не рабіць сабе выключэнняў. Не выпрошваць у амерыканцаў запчастак свайму самалёту. А калі імпартазамяшчэнне не такое ганарлівае, як ты ўсім расказваў, то заўсёды можна абмяняць запчасткі для самалёта на Калеснікаву і Бабарыку. І шмат яшчэ якіх добрых людзей.
Раней камусьці ў начных кашмарах з'яўляліся скрываўлены Кадафі і павешаны Хусейн. І, мяркуючы па шчырасці ўчарашніх пачуццяў, Раісі, які гаворыць у падаючым верталёце, ужо склаў ім кампанію.
Глядзіце таксама
І я хачу сказаць, што ад гэтых кашмараў ёсць просты рэцэпт. Трэба проста паводзіць сябе як паводзяць сябе прыстойныя людзі. Не трэсці сваімі ядзернымі боегалоўкамі перад носам у суседзяў і пакончыць з генацыдам беларускага народа. Таму што ўсе гэтыя жыццёвыя непрыемнасці ідуць у адным камплекце з генацыдам беларускага народа. І тут ужо не адгадаеш. Ці то ў самалёта хвост адваліцца, ці то ўдзячны народ дабярэцца, каб асабіста аддзячыць, ці то табакерка на галаву неспадзявана ўпадзе.
Хоць, баюся, камусьці опцыя «весці сабе як прыстойныя людзі» ўжо недаступная.