«Мне трэба неяк выжываць». На аўдыё загадчыца дзіцячага садка просіць працэнт за здымку ранішніка

У распараджэнні rebenok.by апынуўся аўдыёзапіс зносін відэааператара з загадчыцай дзіцячага садка ў Магілёве. Бацькі замовілі здымку ранішніка ў індывідуальнага прадпрымальніка, які вырашыў удакладніць у адміністрацыі ўмовы. Загадчыца пытаецца, які адсотак аператар гатовы прапанаваць, а мужчына адмаўляецца плаціць за здымку грошы.

Фота unsplash.com

Фота unsplash.com

Аператар, чый голас чутны на аўдыёзапісы, прафесійна займаецца відэаздымкай. Ён перакананы, што мае права вырабляць здымку ўсюды, дзе замаўляюць яго паслугі.

— Гэтым разам мяне папрасілі адпрацаваць навагодні ранішнік у адной з груп. Бацькам не спадабалася якасць працы аператара, прапанаванага адміністрацыяй саду, — распавядае пра інцыдэнт Мікалай.

Бацькі перадалі аператару патрабаванні дзіцячага садка: для працы ў групе ён павінен быць аформлены як індывідуальны прадпрымальнік, акрамя таго, яму трэба было прынесці даведку аб тым, што ён не хварэе каронавірусам, а таксама заключыць арэндны дагавор.

Апошні пункт выклікаў здзіўленне.

— Арэнда — гэта часовая перадача ва ўласнасць. Калі б я праводзіў сваё мерапрыемства, запрасіў на яго, каго хачу, тады, напэўна, можна было б казаць пра арэнду. А тут я проста абслугоўваю чужое свята, — разважае відэааператар.

У раённым аддзеле адукацыі яму пацвердзілі: патрабаванне па арэнднай плаце законнае. А яшчэ ўдакладнілі: у гэтым годзе Мікалай будзе першым у раёне, хто заключыць такі дагавор па дзіцячых садках.

Ён зноў здзівіўся, бо здымкі ідуць усюды і поўным ходам, але спрачацца не стаў. Аплата аказалася мізэрнай — 5-7 рублёў.

Каб заключыць дамову, трэба было напісаць заяву і атрымаць у адміністрацыі саду візу «Не пярэчу». Мікалай патэлефанавала загадчыцы. Тады і адбылася размова з аўдыё.


— Я прадставіўся, патлумачыў мэту званка. Мы абмеркавалі, ці ёсць у мяне даведка, а потым я пачуў: «Скажыце, Мікалай, а якая мне выгада ад гэтага? У нас ёсць свой аператар». Я адразу нават пытанне не зразумеў і пачаў тлумачыць, што здыму мерапрыемства з двух камер, якасна, плюс бясплатна арганізую онлайн-трансляцыю для бацькоў, іх жа не пускаюць на ранішнікі. Але мне было сказана, што гэта выгада бацькоў, а не саду. А потым паступіла прапанова заплаціць.

Аўдыёзапіс пацвярджае словы Мікалая. Вось яго фрагмент:

— Я здымаю мерапрыемства, — кажа мужчына ў адказ на прапанову падзяліцца адсоткам. — Плачу арэнду. Бацькі плацяць грошы ў апякунскі савет.

— Гэта адно другога не датычыць.

— Я прадпрымальнік, плачу падаткі. Май эканамічны ўдзел выяўляецца ў падатках...

— (Жаночы голас перабівае). Усе, хто ў фота-відэаздымцы, мне даюць працэнт на спонсарскую дапамогу.

— Ну... Я ніякіх працэнтаў не даю.

— Я ж таксама павінна быць зацікаўленая. Праўда? Калі кожны будзе так мной камандаваць... Мне трэба неяк выжываць таксама.

Далей чуваць, як Мікалай нагадвае: дзяржава і бацькі вылучаюць сродкі на тое, каб сады маглі выжываць. Загадчыца згаджаецца, але просіць не блытаць адно з адным, таму што «гэта зусім іншая тэма».

У выніку Мікалай паўтарае: нічога зверху плаціць не будзе. На гэтым запіс перарываецца. Прадпрымальнік тлумачыць, што загадчыца кінула слухаўку.

Пазней ён звязаўся з ёй праз вайбер, спытаў, аб якім менавіта працэнце ідзе гаворка. У адказ прыйшоў: «Трэба сустрэцца».

На сустрэчы сутнасць размовы засталася ранейшай: суразмоўніца настойвала на грошах, Мікалай адмаўляўся.

— Яна сказала: «Нашы фатографы і аператары плацяць, чым вы адрозніваецеся?» Я адказаў, што калісьці сам працаваў на кіруючай пасадзе і ніколі не патрабаваў нічога падобнага. Далей я спытаў, ці выканаў яе аператар ўсе ўмовы па арэндзе і ПЦР-дыягностыцы? Паабяцаў праверыць. Да размовы падключылася намесніца загадчыцы і стала разважаць, што сад не можа пусціць чалавека з вуліцы. Было смешна. Можна падумаць, што іх аператар жыве ў садку і ён «не з вуліцы».

Мікалай стаміўся ад гэтай размовы і прапанаваў проста паставіць візу на заяве, каб яго пусцілі ў групу на здымку. Але загадчыца адмовілася. Аператар вырашыў распавесці гэтую гісторыю для таго, каб выявіць праблему, тыповую для многіх яго калег. Іншаму чалавеку атрымаць заказ у дзіцячым садзе часцяком складана.

Прадпрымальнік і раней сутыкаўся з тым, што ва ўстановы адукацыі неахвотна пускалі спецыялістаў з вуліцы, але «з такой шчырасцю сустракаецца ўпершыню».

— Па логіцы рэчаў загадчыца дзіцячага садка можа толькі пракантраляваць, як ідзе працэс, ці выконваюцца патрабаванні бяспекі з-за COVID-19 і ўсё. А тут... У канцы размовы загадчыца спытала мяне: «Дык чаго вы хочаце?» Я адказаў ёй і паўтару цяпер: проста хачу сумленна працаваць у нашай краіне.

Журналісты rebenok.by датэлефанаваліся да адміністрацыі дзіцячага саду і спыталі, аб якіх працэнтах ідзе гаворка ў размове. Загадчыца коратка патлумачыла: яна прапанавала відэааператару ўнесці сродкі праз апякунскую раду, гэта значыць ахвяраваць грошы на патрэбы дзіцячага садка.

Ці могуць у дзіцячы сад не пусціць фатографа або аператара, якога нанялі бацькі? У Міністэрстве адукацыі паведамілі, што парадак наведванняў рэгламентуецца на месцах (выканкамамі, раённымі аддзеламі адукацыі і правіламі ўнутранага распарадку, якія дзейнічаюць у садках.