«Не усматривается невладение Николаем Папекой русским языком»

У Ленінскім раённым судзе Брэста працягваецца разгляд крымінальнай справы трэцяй групы «карагоднікаў». Адзін з падсудных, паэт-пчаляр Мікола Папека, сёння хадайнічаў аб вядзенні пасяджэння адносна яго па-беларуску. Але суд змусіў яго да рускай мовы. «Не усматривается невладение Николаем Папекой русским языком», — заявіла старшыня Ліноўскага сельвыканкама Мордань.

Мікалай Папека перад Домам правасуддзя. На заднім плане ляжыць чалавек пад уздзеяннем нейкіх рэчываў

Мікалай Папека перад Домам правасуддзя. На заднім плане ляжыць чалавек пад уздзеяннем нейкіх рэчываў

Агулам суд адвёў пяць з шасці хадайніцтваў і тры пярэчанні гэтага фігуранта сумнавядомай «карагоднай справы». З імі амаль выключна салідарызаваліся абвінавачаныя, і гэтаксама салідарна іх адпрэчвалі абодва дзяржаўныя абвінаваўцы.


Што хацеў ад суда Папека

Акрамя недапушчэння беларускай мовы пасяджэння, Міколу Папеку адмовілі ў перакладчыку на беларускую мову. На што ён (нагадаю, Папека абараняе сябе сам) сказаў, што ні Таццяна Мордань, чамусьці ўпаўнаважаная судом апытваць яго блізкіх і суседзяў, хто як гаворыць у побыце, не можа быць экспертам у тым, хто наколькі валодае або не валодае мовай або языком; ні пракуроры і суддзя не маюць кампетэнцыі гэтага вызначаць, і параіў дзяржаўным абвінаваўцам і суддзі Сяргею Маручаку неадкладна спыніць суд і накіравацца на вывучэнне беларускай мовы.
Апроч вядзення па-беларуску і калі не, то прадастаўлення перакладчыка, Мікола Папека хадайнічаў аб самаадводзе суддзі і адводзе дзяржаўным абвінаваўцам з-за іх некампетэнтных дзеянняў у моўным аспекце (бяруць на сябе функцыі экспертаў і / або перакладчыкаў). І тут таксама атрымаў адлуп. Хоць маладзейшы абвінаваўца з адной зоркай на пагоне і перайшоў быў разова на беларускую мову.
Папекам было заяўленае і хадайніцтва аб папраўцы памылкі суда, калі абвінавачанне ўсім дванаццаці падсудным было зачытана не паасобку, як гэтага, паводле слоў хадайніка, патрабуе закон, а агулам. На гэта «двухзорны» дзяржаўны абвінаваўца заявіў, што «калі беспарадкі мелі масавы характар, то і абвінавачанне мае быць масавым». Суддзя пагадзіўся з гэтым.
Міколу Папеку было адмоўлена ў прадастаўленні копій заяў асоб і / або арганізацый, якія пацярпелі ў выніку яго дзеянняў.

Мікола Папека дапісвае хадайніцтва

Мікола Папека дапісвае хадайніцтва

Шостае хадайніцтва тычылася прызначэння сацыяльна-псіхалагічнай экспертызы дзеянняў пратэстоўцаў. Нагадаем, каля ста фігурантаў «карагоднай справы» караюць за ўдзел у шматтысячнай маніфестацыі 13 верасня 2020 года, калі пратэстоўцы супраць фальсіфікацыі выбараў у адказ на блакіроўку плошчы Леніна, дзе яны мітынгавалі са жніўня, перакрылі рух на скрыжаванні праспекта Машэрава і бульвара Касманаўтаў і перад помнікам Клімуку вадзілі карагоды і спявалі песні. Мікола Папека даводзіць, што людзі знаходзіліся ў стане афекту, дзейнічалі неадэкватна, гэта значыць не білі шыбы, не кулялі сметніцы і аўтамабілі, не нападалі на праваахоўнікаў, як водзіцца ў такіх выпадках зазвычай у іншых краінах, а танчылі, спявалі і нават прыбіралі за сабой смецце. І тым самым прыцягнулі ўвагу і павагу людзей ва ўсім свеце. Ён таксама акрэсліў магчымых экспертаў — профільную кафедру мясцовага ўніверсітэта. Суддзя Маручак зацікавіўся і заўважыў, што ў такім выпадку трэба, каб у хадайніцтве былі прапісаныя пытанні да экспертаў. У выніку было вырашана гэтае хадайніцтва адкласці дзеля дапрацоўкі.

Што яшчэ цікавага было на судзе

Гэта была ці не адзіная праява прымання з боку суддзі да актыўнасці фігуранта-літаратара. Сяргей Маручак нават звярнуўся да суда з інфармацыяй, што цяпер плюс дваццаць адзін, а хутка настане цеплыня, і «когда будет 25º, в зале будет тяжело находиться. За эти полтора часа мы двух человек опросили бы».
Пры ўсёй дваістасці, а можа і траістасці ўражання ад такой заявы, аддамо суддзі належнае ў тым, што ён стараўся трымаць пасяджэнне ў руках. Бывала, адводзіў пытанні абвінаваўцаў з тлумачэннем, што яны не датычаць справы.
Пярэчанне Міколы Папекі супраць неадпраўкі яго справы ў Следчы камітэт на дапрацоўку было завернута гэтаксама як і тры пярэчанні па меры стрымання да фігурантаў, якія сядзелі ў клетцы, — іх вазілі з ІЧУ. Довады аб адсутнасці з іх боку небяспекі для грамадства і аб хваробе (эпілепсіі) аднаго з іх, Рамана Яхіна, не былі прынятыя судом пад увагу.
Частку сваіх адказаў на судовае апытанне агучыла па-беларуску Паліна Ляшко. Яе судзяць разам з мужам Андрэем, дальнабойшчыкам. Дзяржаўны абвінаваўца знайшоў у яе паказаннях, запісаных пасля затрымання ў верасні, і адказах на судзе супярэчнасці. Адказ быў, што следчыя аказвалі псіхалагічны ўціск.
«Які?» — працягваў свідраваць пракурор. «У ізалятар пагражалі адправіць, пры тым што ў нас двое маленькіх дзяцей. І кайданкі надзець», — адказала Паліна Ляшко. «А чаму не звярнуліся са скаргай на іх дзеянні апасля?» — працягваў ціснуць на вінаватасць «зорны» чалавек. Неяк наіўна гэта гучыць, пагадзіцеся, у святле таго, што нават за фізічны гвалт, варты гестапаўцаў, за забойствы не прыцягнулі да адказнасці анікога з так званых «сілавікоў».
На пытанне Міколы Папекі да дзяржаўных абвінаваўцаў, ці змянілі б яны паказанні, калі б ім агучылі такія пагрозы, адрэагаваў суддзя Маручак: «Здымаецца. Не належыць да справы».

Наапашкі драбок кафкіянства

Суддзя не дазволіў фатаграфаваць і весці відэаздымку. Агледзеў залу. Яна была поўная, але нікога падобнага да алкаголікаў або наркаманаў не заўважыў.
Затое калі толькі выйшаў з Дома правасуддзя, каля самых яго дзвярэй… ляжаў адзін такі. Побач стаяў бязрадны міліцыянт-ахоўнік. «Хуткая? Так, выклікалі».
Але Папека падышоў хутчэй. То найперш яго зняў. Пасярод гэтага кафкіянства. Над намі труба ЦЭЦ, яна сама па сумяшчальніцтве дзяржаўны сцяг, на месцы дахрысціянскага кургана ў гонар багіні памірання і ўваскрасення Марэны (Мажаны). Мы ў судзе, дзе за мірны пратэст судзяць людзей, якіх прылюдна абзывалі алкаголікамі/наркаманамі, перад намі — сапраўдны ні то алкаголік, ні то наркаман, якога зараз рупліва падбяруць і клапатліва завязуць ды адкачаюць два дужыя медбраты.