Пяць адрозненняў «Камяніцы-2017» (+ фота і відэа)

У Музеі народнай архітэктуры і побыту пад Мінскам 16 верасня прайшоў дзявяты фестываль «Камяніца». Чым ён розніўся ад васьмі папярэдніх?

Сёлетняя “Камяніца” стала для мяне восьмай. Першую прапусціла, бо на той момант не была ў Беларусі. А да таго працавала ў Музеі народнай архітэктуры і побыту цэлы год. Гэта вельмі шмат для 20-гадовай дзяўчынкі. Таму магу драць цяльняшку на грудзях: і музей, і фестываль мне як родныя. Дык ці розніцца чымсьці сёлетні фэст ад папярэдніх? Натуральна!

Адрозненне першае: моцны ўхіл у электронную музыку

Сёлетнімі хэдлайнерамі сталі Theodor Bastard (Расія) і Onuka (Украіна). Павінны былі граць яшчэ Shuma (Беларусь), але праз тэхнічныя накладкі іх выступ скасавалі. Усе тры гурты міксуюць фолк з электронікай. З аднаго боку, хто зараз не міксуе? Электронная музыка ў модзе, народныя матывы таксама, выніковы прадукт просіцца сам сабой…

На “Камяніцы” і раней гралі “электроншчыкі”, але, каб два адразу, і гурты такога ўзроўню — не было. Атрымалася амаль клубная дыскатэка на вольным паветры. Мне здаецца, такі фармат прыцягнуў на “Камяніцу” новую публіку, якая проста “на фолк” не паехала б.

Папярэдні слайдНаступны слайд

Адрозненне другое: удзел аўтэнтычных гуртоў

Фактычна сёлета ў межах “Камяніцы” праект “Традыцыя” арганізаваў фестываль у фестывалі: прайшоў канцэрт “Аўтэнтычныя спевы Палесся”. Выступіў дуэт Еўдакіі Зіновіч і Фёдара Булыгі з вёскі Вулька пад Драгічынам і трыа “Чабатухі” (Надзея Шылавец, Венера Пакіпіч і Антаніна Бобрык) са Сташанаў на Піншчыне.

З дуэтам арганізатар імпрэзы Сяржук Доўгушаў пазнаёміўся падчас ваджэння Кусты на Троіцу ў вёсцы Церабень Пінскага раёна, куды пара завітала ў госці (гурт з Церабня нядаўна выступіў на Спеўным сходзе ў Мінску). “Чабатухі” ж — старыя знаёмыя Спеўнага сходу, выступалі ў Мінску ўвесну.
Як ні дзіўна, сёлета аўтэнтычныя выканаўцы завіталі на “Камяніцу” ўпершыню. Раней выступалі гурты-пераймальнікі, гурты-інтэрпрэтатары, але ўласна носьбіты фальклору — ні разу.

Адрозненне трэцяе: менш апранутых у традыцыйныя строі

Сёлета не было дармовага ўваходу для людзей у строях. Арганізатары спадзяваліся, што гэта не паўплывае на колькасць наведвальнікаў у традыцыйным адзенні.

Статыстыкі, канечне, няма, але візуальна ўсё ж здалося, што “прыстроеных” было менш, чым у мінулыя гады. Затое тыя, што былі, карысталіся падвышынай увагай фатографаў. Мабыць, паўплывала яшчэ халаднаватае надвор’е і людзі вырашылі пакінуць святочнае адзенне дома.

Ды і не склалася ў нас яшчэ культуры нашэння традыцыйнага адзення “проста так”. Тут вам не Скандынавія! Дзеля дармовага ўваходу апрану, а інакш — навошта?

Адрозненне чацвёртае: тэхнічныя накладкі

Канечне, і ў мінулыя гады здаралася ўсякае. Але сёлета па тэхнічных прычынах выступ “Рады” з малой сцэны быў перанесены ў будынак царквы на экспазіцыйным сектары “Цэнтральная Беларусь”, а канцэрт гурта Shuma так і не адбыўся (за што арганізатары аператыўна выбачыліся ў сацсетках).

Гурт Shaman Jungle на галоўнай сцэне наладжваў гук хвілін 20, і да самага канца выступу прасіў гукарэжысёра памяняць то тое, то гэта. Гурты-пераймальнікі на малой сцэне, здавалася, больш арганічна слухаліся б увогуле без мікрафонаў.

Адрозненне пятае: атмасфера

Можа, я старэю, канечне. Але было неяк сумна. Драйв папярэдніх “Камяніц” кудысьці падзеўся. Асаблівых карагодаў пад сцэнай ніхто не заводзіў. Беларуская карчма, што абяцала нацыянальныя напоі, была зачыненая на спецабслугоўванне. Надвор’е — зусім не сонечнае, у параўнанні з папярэднімі фестывалямі дык можна сказаць нават, што пахмурнае і халаднаватае. Абяцаную арганізатарамі ежу неяк даволі хутка з’елі. Міліцыя стаяла пад кожным кустом.

Але ж адфестывалілі! І на дзясятую, юбілейную, “Камяніцу” абавязкова паедзем!

Відэа аўтаркі, фота Паўла Аксіновіча