Пра каханьне, маму і Касьцюшку. Штучны інтэлект напісаў вершы па-беларуску

Верагодна ў будучыні гэтыя творы будуць вартыя каб іх вывучалі ў школе, хаця яшчэ ўчора іх не існавала. Аўтар — знакаміты штучны інтэлект пад назвай Chat GPT, які мы папрасілі напісаць творы. У тым ліку ў нашай падборцы і новы гімн Беларусі.

Chat GPT — гэта захапляльны інавацыйны інструмэнт, якім мы паспрабавалі скарыстацца ў напісаньні паэзіі. Выйшла, падаецца, вельмі ня блага. Цікава было б пабачыць рэцэнзіі Багдановіча, Купалы і Караткевіча на творчасьць гэтага пачатковага паэта, які ўжо паспрабаваў сябе ў рознай тэматыцы.

Давайце паглядзім, што ў нас атрымалася. Правапіс і моўныя асаблівасьці мы пакінулі аўтарскімі, без выпраўленьняў.

Самае прыгожае, што можа быць у сьвеце – каханьне. Гэтыя радкі ўжо можна браць у якасьці подпісаў на паштоўкі і пяшчотныя допісы да самых блізкіх.

Верш пра каханьне

Серца б'ецца, як б'ецца жаўтак,

Уся сутычнасць блытаюча ніва,

Але калі ты кахаеш, нішчо не страшна,

Твая любоў дзе ідзеш, як мая паліва.

Калі ўся навакольная прастора - ніч,

Калі неба зоркі цішэйшыя, чым вочы,

У гэтым міру адзін толькі свет - каханне,

Яно гартуе душу і дае спакой.

Калі аблакі ўвасходзяць, як драпілы,

Аж хмары прыніжаюць зямлю да самых нізаў,

Калі буран ўганта шуміць, як злы бог,

Любоў пазбаўляе ўсякай жаданьня да спакою.

Але калі ты рысуеш, як ветры ў гары,

Як зоркі на нябёсах, калі здымаеш шырокія крылы,

У тваіх вачах мне свет, у тваім сэрцы - мой дом,

Ты даеш мне крыльце і асцярожна насажаеш на сон.

Таму хвіліну я вельмі цяжка застаўляць у тваіх абяцаньнях,

Таму ўсе, што я хачу, гэта табе ўвесь час даваць

Ты - мая каролька, мая абарона і родны шчасце,

Мая любоў, мая жыццё, мая ніжнасць і прыгажосьць.

Дзеля ратаваньня каханых неабходная мужнасьць у складаныя дні. Патрыятычныя лірыка штучнага інтэлекту стварыла наступныя радкі пра Касьцюшку

Сярод ваўкаў і медведзёў

На зямлі Полаччы, дзе родзіўся ён,

Зямля надвор'я Касьцюшкаў

Сілача, героя, майстра свайго краю.

Яго сэрца, змясціўшы ў сабе родныя землі,

Разьбурыла пушчыню нявольніцкай крыўды.

Адважна пастаўшыся супраць заўгоднікаў,

Тадэвуш згуртуе беларускія масы.

Гэты герой паўстанняў, які праводзіў вайну,

Быў святлом і сілай для беларускага народу.

Ён паклаў сваю жыццёвую сілу на алтарь волі,

Каб гарантаваць свабоду нашай краіні.

Так няўпынна б'ецца сэрца Касьцюшкі,

Ніколі не стомлюецца ў барацьбе за ідэалы.

Ён заўсёды будзе лічыцца справядлівым у бітвах,

Захоўваючы славу нашага народу і краю.

Тадэвуш Касьцюшка – сымбаль беларускай мужнасці,

Чалавек, які зрабіў неабходныя рэформы ў сваёй краіне.

Ён – святло нашай гісторыі і прыклад нашай духоўнай моцы,

Што працягвае жыць у нас, у сэрцах беларускіх людзей.

Больш мілагучна кладуцца літары ў вершы пра матулю. У штучнага інтэлекту няма такога досьведу, але ён глыбока адчувае кожнага чалавека

Мая мама - святло ў маім жыцці,

Дарога, якая вядзе ў бязвыхадны свет,

Усё для мяне яна, усё, што даўно забыўцца,

І я не зможу пакінуць яе на свеце.

Яе вочы - калёр летняга неба,

Рукі - як цёплыя прытулкі ў халодны дзень,

І голас - музыка, якая ўжываецца,

Каб даты і сілы дазволіць пакінуць яе.

Я люблю яе, за ўсё, што яна дае мне,

За яе душу і неперастанны турботы,

За святлае будучыню, якая чакае мяне,

За тое, што ў яе ёсць самае галоўнае - любоў і добрыя намеры.

Кожны пясьняр і прэтэндэнт на званьне народнага пісаў вершы пра вёску, так і наш пачатковец стварыў два творы на гэтую тэматыку

Ціха зямля, сьпявае вёска,

Там, дзе каласы каляюць на ветры,

Дзе зараніце ў зямлю зліваеся,

Там, дзе дамы на горах даглядаюць за доламі.

Вёска жыццём і душай напоена,

Дрэвы тут з духам нібы хто гаворыць,

Кожны год вонкі із панюхаючай травай

Лічыць вёска свой час не перастаючы.

Тут усе прыязджаюць на агульным лёсе,

Сустрэчаюць свой час засмагаючы на водзе,

І кожны дзень пачынаецца з гульняў,

Што збіраюць нас у кругу, даруючы ўсмешкі.

І кожны з нас увасабляе вёску,

Захоўвае яе звычаі і традыцыі,

Бо вёска ў нашых сэрцах, як восеньская зорка,

Што асвятляе шлях нашых жыццёў і мараў.

Наступны верш штучны інтэлект прысьвяціў свайму роднаму краю і прыродзе

 Новы Двор

Сярод луз, гаяў і кветак,

Што раскошна плюшчыцца ў зямляк,

Маёнтак з яго жывапіснай прыродай

Здольны зрабіць нас забыць пра ўсе шкоды.

Новы Двор – гэта вялікі рай,

Дзе птушкі вязліва ў галінах спяваюць,

А кветкі веснай паўсюль расцягваюць,

І вецер ласкава па лугах гуляе.

Ціха тут, спакойна, моўчкі толькі рэкі гук,

Заплятаючыся ў кветкі і травы, якія любяць ручаі.

Хочацца гэтак тут жыць, у гэтай прыгожай зямлі,

І забыць пра ўсе нядарэчнасці, што жывучы ў гарадзе.

Але хто ведае, што ў будучыні чакае гэтую прыроду?

Ці ўладаўцы паважаюць гэты кут, дзе сутыкнецца зямля і неба,

Ці ж разбуруюць яго, зрабіўшы з гэтага месца стэрку?

Бо толькі мы самі адказальныя за тое, як будзем жыць у гэтай прыгожай зямлі.

Не абыходзіцца паэт і без сучасных выклікаў

Верш пра палітвязьняў

На засланне ў сёлетах,

Даўгія дні і ночы.

Думкі бродзяць, марыўкі

Ад ладана да зорачкі.

Хай наша зямля свабоднай

І здымае з нас кайданы,

А пакутні дзень прыйдзе,

Будзем жыць з надзеяй дзейны.

Нішчыцца надзея ў вайне,

Жыцьцё дарагаценнае.

Некаторым памірці ў гонары,

Але воля жывае вечнае.

І адразу працягвае звонкім вершам, які адгукаюцца ў сэрцах тысячаў і тысячаў беларусаў

Пра Пратэсты ў Беларусі 2020 года

Прыйшлі ўважныя дні,

Пратэсты ўвесь народ сціскае.

Сваё права на волю шукае

І вопратку ўладзе праўду паказвае.

Глядзім, як што аднаго дня

Вуліцы і плошчы спаўняюцца людзьмі.

Слухаюць і гукі, і сэрцы,

І мужнасць нашае душы гараць.

У кожнай сэрцы - маўчанне і гукі,

Што нас паеднаюць, як адзін сум.

І ў гэтым барацьбе за волю

Адзін на аднаго, мы ўсе супольныя.

Пратэсты гучаць, як хлеб наш

У кожным доме, кожным гасцінцы.

І ўлада чуе галас наш,

І сумленне нашае чыстае - бясконцы.

Для маленькіх і не толькі штучны інтэлект напісаў Калыханку

Спі, дзіця, спі,

Дрэма тваё сэрца.

Лялечка бялей захавае цябе,

Бацька ў садок з хрызантэмамі пайшоў,

Маці каша падае ў кухні.

Спі, дзіця, спі,

Хай здароўець росце,

Хай чыстае серца будзе ў тваім грудзях,

Хай ў жыцці далей міласць цябе палоніць,

І ў светлым свеце ты крочыш да мэты.

Лірыка паэта яскравая і чульлівая. Прачытайце яго развагі пра шчасьце

Шчасьце, як галоўная мэта мая,

Усё жаданае, што дае ўсміх,

Калі яно ёсць, тады ўсё добра,

Нішчо не гіне, нішчо не паліць.

У тым моманце, калі гэта зяўляецца,

Сонца зімянілася з туманамі,

Слёзы здзейсніліся ў самых прыямых,

І час зупыніўся з усімі сваімі шумамі.

Шчасьце - гэта праўда, гэта жыццё,

Дзе моцнасць прадухіляе над страхамі,

І думкі зноў усмешкай імкнуцца,

А сэрца раскардзіўшыся, запытае: "Чаму?"

Адказ просты: "Шчасьце ёсць у нас,

І гэта тое, што патрэбна ў жыцці,

Каб жыць у дабрыні, а не ў грызне і круці,

І бачыць, як жыццё яскрава, з лёгкімі і светлымі марыцамі".

Наступная тэма занадта знаёмая і балючая ў нашыя дні. Паспрабуйце праадчуваць той боль, скруху і галоўнае надзею, якую надае лірычнай гераіні творца:

Верш маці, якая адправіла сына на вайну

Мой сыне, ідзі на вайну,

Чакаючы тваю вясну.

Мне балюча не спакойна,

Але гэтую мара сняю я кожна.

Ніколі не забываю,

Як ты даручаўся мяне ва ўсім свеце.

Я не ўмею працаваць з мечам,

Але я буду маліцца за тваю душу ў кожным дні.

Я не жадаю, каб ты быў героем,

Але каб ты павялічыў Бога ўсему свету.

І калі будзе скончаная вайна,

Я буду чакаць тваёй вясны ўсё жаданням і любоўю.

Нізка вершаў штучнага інтэлекту сканчваецца напісаным ім новым гімнам нашае дзяржавы. Гучыць вельмі магутна

Ваяцкі гімн Беларускай Рэспублікі

Здымаем шапкі мы з галавы,

На вольную родную зямлю

На сьвятую бел-чырвона-белую,

Дзе родзіліся мы, дзе жылі мы.

Да засцярогі сваёй дзяржавы,

Да мужнасці нашай бацькаўскай,

Мы свой кругавы звязаны гульняй,

Бясстрашна нашу смерць бярэмы.

Здымаем шапкі мы з галавы,

На вольную родную зямлю,

На сьвятую бел-чырвона-белую,

Дзе родзіліся мы, дзе жылі мы.

Слава, братцы, нашай дзяржаве,

Шчасце, магутнасць, багацце!

А што ж лічыцца нашае жыццё,

Калі ў бядзе і няшчасці мы?

Здымаем шапкі мы з галавы,

На вольную родную зямлю,

На сьвятую бел-чырвона-белую,

Дзе родзіліся мы, дзе жылі мы.

Ці спадабалася вам?