Беларуска-расійскае супрацоўніцтва ў сферы бяспекі будзе пастаўлена на паўзу

Скандал вакол затрымання ў Беларусі 33 асоб, якія на думку беларускіх спецслужбаў планавалі вядзенне тэрарыстычнай дзейнасці і належалі да т.зв. ЧВК Вагнера, прывядзе да глыбокага крызісу даверу сілавых ведамстваў Беларусі і Расіі.

29 ліпеня ў Беларусі было затрымана 33 чалавекі, з якіх не менш за 32 з'яўляюцца грамадзянамі Расіі. Як сцвярджаюць беларускія спецслужбы, затрыманыя рыхтавалі тэрарыстычныя акты на беларускай тэрыторыі і з'яўляюцца байцамі т.зв. ПВК Вагнера. Апошняя цесна афіляваная з расійскім сілавымі ведамствамі (перш за ўсё — спецслужбамі), карыстаецца матэрыяльна-тэхнічнай і лагістычнай падтрымкай расійскай арміі і выступае інструментам сілавога прасоўвання ўплыву Крамля ў свеце. Таксама заяўлена, што ў Беларусі знаходзяцца да 200 іншых баевікоў-вагнераўцаў, а яшчэ дзве групы рыхтуюцца да пранікнення ў Беларусь з расійскай тэрыторыі.
Расійскі бок катэгарычна адмаўляе датычнасьць да падрыўной дзейнасці супраць Беларусі. І дае зразумець, што дзеяньні і заявы беларускага боку не застануцца без наступстваў для двухбаковых адносін. Дадзеная падзея разглядалася на пасяджэнні Савета Бяспекі Расіі, што дэманструе важнасць сітуацыі.
28 чалавек з ліку затрыманых ўдзельнічалі ў баявых дзеяннях на Данбасе, і Украіна будзе дамагацца іх выдачы. Пры гэтым Мінск па ўласнай ініцыятыве накіраваў запыт у Кіеў на прадмет датычнасьці затрыманых да злачыннай дзейнасці супраць Украіны.
У цяперашні час не ўяўляецца магчымым упэўнена ацаніць абгрунтаванасць пазіцый бакоў (Беларусі і Расіі). У абедзвюх ёсць відавочныя прабелы і недамоўкі. Гэта дазваляе сцвярджаць, што Мінск і Крэмль вядуць кожны ўласную гульню і імкнуцца маніпуляваць меркаваннем знешніх назіральнікаў адносна таго, што адбылося.
Тым не менш, можна ўпэўнена сцвярджаць, што нанесены сур'ёзны ўдар па супрацоўніцтве спецыяльных службаў дзвюх краін і міждзяржаўнаму супрацоўніцтву ў сферы бяспекі наогул. Бяспека заставалася апошнім практычна бесканфліктным (з вонкавага пункту гледжання) кірункам беларуска-расійскіх адносін. Акрамя таго, да нядаўняга часу дырэктар Службы знешняй разведкі Сяргей Нарышкін заставаўся апошнім вышэйшай крамлёўскім функцыянерам, які прытрымліваўся ўмоўна пробеларуских пазіцый. Відавочна, тое, што адбылося пазбаўляе афіцыйны Мінск рэшткаў лабісцкіх магчымасцяў у Расіі і прывяло да найглыбейшага крызісу даверу паміж сілавымі ведамствамі Беларусі і Расіі за ўсю постсавецкую гісторыю.
Паводле belarusinfocus.info