«Можна спадзявацца, што будзе нейкі гандаль». Вадзім Мажэйка — пра суд над Эдуардам Бабарыкам
Амаль праз тры гады пасля затрымання «самы справядлівы суд на свеце» пачне разглядаць «справу» палітзняволенага Эдуарда Бабарыкі — сына прэтэндэнта на пост прэзідэнта ў 2020 годзе Віктара Бабарыкі і кіраўніка яго перадвыбарчага штаба. Што б гэта значыла, тлумачыць для «Салідарнасці» аналітык Вадзім Мажэйка.
Стала вядома, што 22 траўня пачнецца суд над сынам экс-прэтэндэнта на пасаду прэзідэнта ў 2020 годзе Віктара Бабарыкі Эдуардам Бабарыкам. Справу будзе разглядаць Мінскі абласны суд. Бабарыка-малодшы знаходзіцца ў няволі ўжо амаль тры гады, і гэта самы вялікі тэрмін, які калі-небудзь адбываў вязень за кратамі ў Беларусі без суда.
— Эдуард Бабарыка даўжэй за ўсіх знаходзіцца ў няволі без суда, і гэта выключны выпадак,— адзначае палітолаг Вадзім Мажэйка ў экспрэс-каментары «Салідарнасці». — Наколькі я разумею, зыходзячы з паведамленняў ад палітвязняў, пачатак суда — гэта, хутчэй, добрая навіна, таму што ўмовы пасля прысуду могуць быць лепшымі, чым у СІЗА.
Да таго ж, суд — гэта нейкая актыўнасць, перапынак у турэмнай руціне, магчымасць нейкай публічнасці і камунікацыі. Таксама з пункту гледжання практыкі вызвалення праз памілаванне, гандаль або іншыя рашэнні трэба, каб чалавек быў асуджаны, паколькі нельга памілаваць яшчэ неасуджанага чалавека.
Таму патэнцыйна можна спадзявацца, што, калі пачаўся суд, то хутка асудзяць і вызваляць, будзе нейкі гандаль. Тым больш што цяпер прозвішча Бабарыкі на слыху, улічваючы верагодныя праблемы са здароўем у Бабарыкі-старэйшага.
Але, нягледзячы на гэтыя пазітыўныя магчымасці, базавы сцэнар такі — Эдуарда Бабарыку асудзяць на шмат гадоў, і нічога добрага чакаць не даводзіцца, дадае Мажэйка.
— Многія пішуць, што яго будуць судзіць толькі за тое, што ён сын свайго бацькі. Тут, дзеля справядлівасці, трэба нагадаць, што выпадкі ціску на сваякоў не самыя рэгулярныя ў беларускай судовай практыцы.
Эдуарда затрымалі ўсё-ткі не толькі за тое, што ён сын свайго бацькі, але яшчэ і таму, што ён узначальваў штаб Віктара Бабарыкі. Відавочна, ён таксама мае сувязі ў беларускай грамадзянскай супольнасці і бізнес-сектары. Так што ва ўлады ёсць і асабіста да Эдуарда палітычныя прэтэнзіі, таму тут можна чакаць цалкам вялікіх тэрмінаў, — заключае Вадзім Мажэйка.
Нагадаем, Эдуарда Бабарыку затрымалі 18 чэрвеня 2020 года разам з яго бацькам Віктарам Бабарыкам у момант, калі яны везлі подпісы выбаршчыкаў у ЦВК. Затрыманне праводзіў Дэпартамент фінансавых расследаванняў Камітэта дзяржкантролю. Цэлы дзень да затрыманых не пускалі адвакатаў — паводле афіцыйнай версіі, з-за вучэнняў, якія праводзіліся ў будынку ДФР. У той жа дзень тысячы беларусаў выйшлі на вуліцы Мінска і сталі ў ланцугі салідарнасці, пратэстуючы супраць затрымання бацькі і сына Бабарыкаў.Эдуарда адразу змясцілі ў СІЗА КДБ, першапачаткова яго абвінавацілі ва «ўхіленні ад выплаты падаткаў» (ч.2 арт. 243 Крымінальнага кодэкса). Калі праз паўтара года арышту скончыўся максімальны тэрмін утрымання Бабарыкі-малодшага пад вартай па гэтым артыкуле, а суд так і не пачаўся, стала вядома, што да абвінавачання дадалі яшчэ два артыкулы — аб «арганізацыі масавых беспарадкаў» (ч.1 арт. 293 КК) і «распальванні варожасці» (ч.3 арт. 130 КК). Цяпер Эдуард знаходзіцца ў СІЗА №1 на вуліцы Валадарскага ў Мінску.
Да прэзідэнцкай кампаніі 2020 года 32-гадовы Эдуард Бабарыка займаўся бізнесам, быў заснавальнікам краўдфандынгавай платформы «Улей» і сузаснавальнікам платформы «MolaMola».