У рэжыме «бункер — самалёт». Чаму Лукашэнка перастаў сустракацца з «простымі беларусамі»
Кіраўнік Беларусі выкрасліў са свайго графіка нават фармальныя «сустрэчы з працоўнымі калектываміx», на якіх пускалі толькі лаяльных Лукашэнку рабацяг.
UDF вывучыў падзеі з асабістым удзелам палітыка ў 2024 годзе і прыйшоў да нядзіўнай, але ўсё ж паказальнай высновы: Аляксандр Лукашэнка больш нават не імкнецца імітаваць блізкасць да народа.
З пачатку года кіраўнік краіны толькі раз (!) знізіўся да зносін з простымі грамадзянамі. І тое, гэта зносіны было цалкам зрэжысавана яго падначаленымі. Падчас наведвання завода «БелДжы» Лукашэнка выступіў перад прадстаўнікамі працоўнага калектыву, якія задалі яму загадзя падрыхтаваныя і зручныя пытанні.
Так шматдзетны бацька спытаў у кіраўніка краіны не пра сацыяльную падтрымку, а пра тое, як зберагчы дзіця, якое сядзіць у смартфонах, ад негатыўнага ўплыву інтэрнэту.
За выключэннем гэтай вылазкі Лукашэнка з Мінска ў рэгіёны не выбіраўся, аддаючы перавагу знаходзіцца ў сваім своеасаблівым «бункеры» — Палацы незалежнасці. У велічэзным, паўпустынным і халодным будынку кіраўнік краіны прымаў даклады, праводзіў нарады з чыноўнікамі і сілавікамі, рабіў кадравыя прызначэнні і ўручаў дзяржаўныя ўзнагароды.
Калі Лукашэнка кудысьці выбіраецца за «бункер», то аддае перавагу не перасякаць межы Мінска і мець зносіны выключна з тымі ж вертыкальшчыкамі і сілавікамі. З пачатку года ён прыняў удзел у агульным сходзе Белкаапсаюза, правёў нараду з кіраўніцтвам «органаў сістэмы забеспячэння нацыянальнай бяспекі», сустрэўся з Сінодам Беларускай праваслаўнай царквы, прагаласаваў на выбарчым участку ва ўніверсітэце фізічнай культуры і наведаў дабрачынны фестываль «Аліна».
Калі ў рэгіёны Лукашэнка з пачатку года выбраўся толькі раз, то замежных паездак ужо здзейсніў тры. Адна з іх прыйшлася на Узбекістан, дзве іншых-на Расію (Санкт-Пецярбург і Казань).
Гэта значыць можна сказаць, што кіраўнік Беларусі цяпер жыве ў рэжыме «бункер»-самалёт. Яго паводзіны выглядаюць дзіўным, але тлумачэнне яму знайсці можна.
Глядзіце таксама
У 2020-м Лукашэнка ясна ўбачыў, што большасць простых беларусаў яго ненавідзяць. Напрыклад, у жніўні таго года яго асвісталі на МЗКЦ і палітыку давялося абяцаць рабочаму, што ён больш у прэзідэнты не пойдзе.
З тых часоў Лукашэнка як агню баіцца сустрэч з грамадзянамі краіны, не праверанымі на лаяльнасць яму. Ды і з лаяльнымі, выходзіць, таксама.
Дарэчы, нядаўна кіраўнік зноў прадэманстраваў, што яго мала хвалююць праблемы простых людзей.
«Нашы людзі часам патрабуюць ад улады тое, што ўлада рабіць не павінна. Ну такія людзі, такі народ, і іншага ў нас не будзе — гэта зразумела», — заявіў палітык.
І прывёў прыклад: «Усе крычаць: «У Мінску двары дрэнныя: канавы, ямы». Мы гэта разумеем. Быць не павінна». Але замест развязання праблемы Лукашэнка... прапанаваў жыхарам Мінска скінуцца грашыма.
Увогуле, выказванне пра тое, што «Лукашэнка — прэзідэнт АМАПу
і чыноўнікаў», больш не проста метафара. Кіраўнік краіны нават не імкнецца
імітаваць блізкасць да народа.