Распачынаць крымінальную справу па акту вандалізму ў Курапатах адмовіліся

Бараўлянскі аддзел міліцыі Мінскага раённага ўпраўлення ўнутраных спраў адмовіўся распачынаць крымінальную справу па апошняму акту вандалізму ва ўрочышчы Курапаты, паведаміў 27 лістапада ў Мінску на пасяджэнні грамадскай ініцыятывы «За ўратаванне мемарыяла «Курапаты» даследчык гісторыі палітычных рэпрэсій на Беларусі перыяду сталінізму, кандыдат гістарычных навук Ігар Кузняцоў.  



kurapaty_admova_vuks_kuzniacou.jpg

Нагадаем, што напрыканцы кастрычніка знікла закладная шыльда будучага мемарыяльнага знаку ў гонар афіцэраў польскай арміі — прадстаўнікоў розных нацыянальнасцяў, забітых супрацоўнікамі НКУС на тэрыторыі Беларусі ў красавіку 1940 — чэрвені 1941 гадоў. Шыльда была ўстаноўлена грамадскасцю вечарам 29 кастрычніка, у Дзень памяці ахвяраў палітычных рэпрэсій на Беларусі, па ініцыятыве грамадскага аргкамітэта па правядзенні Года памяці ахвяраў таталітарызму ў Беларусі і асвечаная святаром грэка-каталіцай (уніяцкай) царквы айцом Пахомам.

Але менш чым праз суткі пасля адкрыцця шыльда знікла разам з ускладзенымі кветкамі і знічкамі, а таксама была паразбіваная бетонная пліта пад мемарыяльны знак, у сувязі з чым Кузняцоў 30 кастрычніка звярнуўся з заявай у Бараўлянскі аддзел міліцыі. 7 лістапада падчас здымкаў сюжэта для тэлеканала «Белсат» пра будаўніцтва забаўляльнага комплексу каля ўрочышча на месцы зніклай закладной шыльды гісторык выпадкова ўбачыў актывістаў Кансерватыўна-хрысціянскай партыі — БНФ Валерыя Буйвала і Алеся Чахольскага, каторыя з дапамогаю лапат збіралі ў поліэтыленавыя мяшкі парэшткі разбітай бетоннай пліты. Гісторык выклікаў міліцыю, а дзеянні Буйвала і Чахольскага былі запісаныя на відэакамеры.

Сваё рашэнне па выніках праверкі заяў Кузняцова кіраўніцтва аддзела міліцыі матывавала тым, што ў дзеяннях нявыяўлянай асобы, каторая ажыццявіла крадзеж, «бачацца прыкметы адміністрацыйнага правапарушэння, прадугледжанага артыкулам 10.5 Кодэкса аб адміністрацыйных правапарушэннях Рэспублікі Беларусь» (дробны крадзеж маёмасці ў суме, якая не перавышае дзесяці базавых велічынь. Гэтае правапарушэнне цягне за сабою налажэнне штрафу ў памеры ад 10 да 30 базавых велічынь ці адміністрацыйны арышт). «У выпадку ўстанаўлення дадзенай асобы да сканчэння тэрміну накладання адміністрацыйнага спагнання яна будзе прыцягнутая да адказнасці», — гаворыцца ў паведамленні аб адмове ва ўзбуджэнні крымінальнай справы.

Як адзначыў Кузняцоў, вынікі разгляду яго заяў супрацоўнікамі міліцыі не сталі нечаканымі. «Справа ў тым, што пасля знікнення шыльды і выкліку ў Курапаты супрацоўнікаў міліцыі яны паўтары гадзіны размаўлялі са мною ў машыне, але не праводзілі аніякіх следчых дзеянняў, нягледзячы на тое, што ішоў снег. Акрамя таго, следчыя нават адмовіліся прагледзець відэазапісы дзеянняў Буйвала і Чахольскага, якія 7 лістапада збіралі і выносілі парэшткі разбітай бетоннай пліты», — сказаў гісторык.

У Курапатах шматкроць адбываліся акты вандалізму, аднак толькі аднойчы злачынцы былі ўстаноўлены. 30 мая 2009 года дзвюх непаўнагадовых мінчан — навучэнцаў школы і прафтэхвучэльні, абвінавачаных у знішчэнні мемарыяльных крыжоў ва ўрочышчы, былі амнісціраваны следствам да суду. 10 красавіка 2009 года старшыня Беларускага добраахвотнага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры Антон Астаповіч прапанаваў Міністэрству ўнутраных спраў арганізаваць пастаяннае пешае патруляванне Курапат сіламі ваенных вайсковай часткі 3310 — другой асобнай спецыяльнай брыгады міліцыі, якая дыслакуецца ў вёсцы Аколіца Мінскага раёна. Аднак на гэту прапанову ўпраўленне ўнутраных спраў Мінскага аблвыканкама адказала адмовай, матывуючы яе шэрагам аб’ектыўных прычын.