«Сустрэча з каліноўцамі ва Украіне пакуль немагчымая». Каманда Ціханоўскай дала прэс-канферэнцыю

Святлана Ціханоўская хацела б сустрэцца з прадстаўнікамі палка Каліноўскага, але не можа прыехаць туды праз адсутнасць запрашэння з украінскага боку. Пра гэта яна расказала «Л*стэрку» на прэс-канферэнцыі Аб’яднанага пераходнага кабінета.

— Мы праз майго прадстаўніка на сувязі з палком Каліноўскага на пастаяннай аснове. Мы ведаем, што там адбываецца. Гэты кантакт ёсць. Я з задавальненнем сустрэнуся з прадстаўнікамі палка — мне здаецца, такая сустрэча запланавана на бліжэйшы час. На жаль, на тэрыторыі Украіны гэта пакуль немагчыма: у сілу абставін я не магу туды прыехаць. Але я буду вельмі радая, калі яна здарыцца: гэта будзе мая першая сустрэча з кіраўнікамі палка, — адзначыла Святлана Ціханоўская. — Не магу сказаць, што ў нас зусім няма камунікацыі, проста трэба ўзмацняць узаемадзеянне.

— Якія абставіны вы маеце на ўвазе?

— Для таго, каб уехаць на тэрыторыю іншай дзяржавы, мне патрэбна афіцыйнае запрашэнне ад МЗС. Пакуль украінскі бок не гатовы нам такое запрашэнне забяспечыць.

— Пры гэтым, як я разумею, Зянону Пазняку такое запрашэнне выдалі?

— Я думаю, яму такое запрашэнне не патрэбнае: у мяне статус афіцыйнага госця Літвы, і для таго, каб літоўскі бок мог арганізаваць візіт у іншую краіну, мусіць быць камунікацыя на ўзроўні МЗС.

— Калі гэтая камунікацыя пойдзе ў станоўчым кірунку, вы будзеце гатовы прыехаць ва Украіну і сустрэцца з прадстаўнікамі палка?

— Абсалютна.

— Магчыма, украінскія палітыкі ці людзі, набліжаныя да Офіса Зяленскага, у кулуарах называлі вам рэальныя прычыны, чаму ў іх не атрымліваецца сустрэцца з вамі на самым высокім узроўні? Вы таксама сказалі пра запрашэнне ад МЗС, якога вам не могуць выдаць…

— Не, у кулуарных размовах усё гаворыцца па сутнасці, і такія пытанні некарэктна задаваць: «Чаму вы нас не запрашаеце?» Мы з разуменнем ставімся да гэтага рашэння. Мы разумеем, што ўкраінскі бок цяпер, напэўна, трохі асцярожнічае праз тое, што ў іх ідзе вайна, і адкрыццё другога фронту — гэта вельмі крытычна ў выпадку Украіны. Таму я магу гэта растлумачыць толькі асцярожнай пазіцыяй.

Журналістка таксама спытала Святлану Ціханоўскую, як Кабінет рэагуе на закрыццё пункта пропуску «Баброўнікі — Бераставіца».

Сахашчык: Новая беларуская ваенная частка ва Украіне атрымала сістэмы разведкі і агнявога паражэння

— Ці вядзе Кабінет перамовы з польскімі ўладамі наконт таго, каб пакінуць для беларусаў гуманітарны калідор у выпадку закрыцця іншых пунктаў пропуску?

— Калі гаворка ідзе толькі пра грузаперавозкі, мы цалкам падтрымліваем гэтую ініцыятыву. Мы сёння бачылі навіны, што ў Літву заехалі дзве фуры з санкцыйнымі таварамі. Што да звычайных грамадзян, то мы заўсёды кажам, што людзі мусяць бесперашкодна заязджаць і выязджаць з Рэспублікі Беларусь.

Выданне ўдакладніла, ці ёсць у Кабінета інфармацыя наконт закрыцця пунктаў пропуску з Беларуссю з боку іншых краін.

— Мы правялі кансультацыі з шэрагам партнёраў, перш за ўсё з Літвой. Я не маю права казаць за ўрады або за міністэрствы замежных спраў гэтых краін. Таму я думаю, будзе правільна, каб гэтае пытанне вы задалі МЗС або ўраду Літвы і Латвіі, — пракаментаваў прадстаўнік Кабінета Павел Латушка. — Але яшчэ раз кажу: гэта залежыць не ад нас. Мы звярнуліся з адпаведным публічным заклікам.

Журналістка спытала ў прадстаўніка сілавога блока Аляксандра Азарава, на якім этапе цяпер знаходзіцца план «Перамога», і папрасіла яго назваць нейкія вынікі працы ў гэтым кірунку.

— План першапачаткова распрацоўваўся пад іншыя ўмовы, калі не было вайны ва Украіне і ніхто не думаў, што гэтая вайна будзе. Таму цяпер мы займаемся перафарматаваннем плана, мы прыбіраем некаторыя спецыяльныя аперацыі, некаторыя перарабляем, дадаём новыя. То-бок цяпер праца над планам працягваецца, — адказаў Аляксандр Азараў. — Многія пытаюць: «Чаму вы не запусцілі план?» Ён не запускаецца пад пэўныя даты, ён можа быць запушчаны толькі пад пэўныя падзеі. Калі беларусы будуць гатовы нешта рабіць у краіне, а не як цяпер — сядзець па дамах і баяцца. Калі цяпер запускаць план, людзі паглядзяць у акно і застануцца сядзець дома, падумаюць: «Няхай хтосьці ідзе, я потым пагляджу». А мы мусім скарыстацца сітуацыяй, калі людзі захочуць зноў выходзіць на вуліцы, захочуць пратэставаць і будуць прасіць план. Таму мы мусім быць гатовыя да гэтага моманту. Мы чакаем гэтага моманту. Вядома, можна яшчэ штучна крыху дапамагчы, каб ён адбыўся. У нас распрацаваны такія моманты. Але цяпер, пры наяўнасці расійскіх войскаў, пры мажлівасці таго, што Лукашэнка плануе ўступіць у сухапутную ваенную аперацыю ва Украіне, запускаць план — гэта самагубства. Таму мы чакаем пэўнага спрыяльнага моманту і рыхтуемся да яго. Мы займаліся баявой падрыхтоўкай беларусаў, якія знаходзяцца за мяжой. Цяпер мы ўжо адправілі частку тых, хто прайшоў падрыхтоўку, ва Украіну для атрымання баявога досведу. То-бок мы працягваем працаваць у гэтым кірунку.

— Пры тым узроўні рэпрэсій, які цяпер захоўваецца ў Беларусі, мне вельмі цяжка ўявіць, што такая нагода ў прынцыпе з’явіцца. Я не ўяўляю, што беларусы найбліжэйшым часам масава выйдуць на вуліцы. Што, калі гэтай падставы проста не будзе? Што вы будзеце рабіць тады?

— Гэта рытарычнае пытанне. Мы мусім быць гатовымі да гэтага моманту і мы рыхтуемся да яго. Вось і ўсё. І рукі не складзём, і не кінем нашу працу. На нас надзея ўсіх беларусаў. Няхай яны ведаюць, што мы будзем працягваць да канца, пакуль Лукашэнка не сыдзе, пакуль мы яго не прыбяром ад улады, пакуль у Беларусі не наступіць дэмакратыя.